Το συστατικό που παραδεκτώς λείπει…
Οι «ερυθρόλευκοι» ηττήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη από τη Φενέρμπαχτσε και ο Πάρης Τσιλιώτης αναλύει ένα σοβαρό πρόβλημα που έχει φέτος η ομάδα μας, αν και σε γενικές γραμμές τα πάει μια χαρά.
Ήττα λοιπόν από τη Φενέρ στην Πόλη. Ήττα που δε μας σημάδεψε και τόσο, αφού ήταν «μέσα στο πρόγραμμα». Πώς όμως μία ήττα μπορεί να επηρεάσει την συνέχεια, αν δεν έρθουν οι κατάλληλες νίκες; Πολύ!
H ομάδα μας λοιπόν, αντιμετωπίζει την επόμενη αγωνιστική την Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ. Εδώ θα χρειαστεί η νίκη οπωσδήποτε. Αν έρθει ήττα; Ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω, αφού μετά μπλέκουμε, ακόμα και για την 5η θέση. Η ομάδα του «μετρ» Μπλατ έγραψα πως πάει καλά για αυτά που έως τώρα μπορεί! Όμως αρκούμαι-αρκούμαστε στο σκέτο… καλά; Σίγουρα όχι. Θέλουμε όλοι, η ομάδα μας να πάρει τίτλους και να γίνει πιο ουσιαστική με το μπάσκετ που θα δείχνει στο παρκέ. Και με τον coach Σφαιρόπουλο φτάναμε πολλές φορές στην πηγή, αλλά εν τέλει δεν… πίναμε νερό. Αυτό λοιπόν ψάχνει ο Ντέιβιντ Μπλάτ. Να συνδέσει θέαμα και ουσία μαζί. Το πάει καλά γενικότερα, όμως έχει κάποια κενά. σύμφωνα με αυτό που δείχνει έως σήμερα η ομάδα. Έλλειψη παίκτη στην ρακέτα.
Η ομάδα, όταν δε βρίσκεται εντός παρκέ ο Μιλουτίνοφ, έχει θέματα. Το δείχνει. Φαίνεται. Πολύ καλός ο Μπόγρης δε διαφωνώ. Αλλά όταν έχει τον ΛεΝτέι κυρίως για 4άρι, δε βγαίνει η χρονιά με δύο παίκτες και τον έναν κυρίως να τραβάει το «κουπί». Θέλει έναν παίκτη ως «backup», που να έρχεται και να «μασάει σίδερα». Μην ακούσω εδώ ότι δεν υπάρχουν καλοί παίκτες, γιατί μία …βόλτα σε Eurocup ή Champions League να κάνουμε, τα συμβόλαια σπάνε σε εξευτελιστικά Buy Out.
Παίκτες λοιπόν υπάρχουν. Το αναφέρω αυτό γιατί έχω ακούσει ότι αυτή την περίοδο δε βρίσκεις παίχτες. Να θυμίσω όμως, ότι τέτοια εποχή είχαν έρθει δύο προσθαφαιρέσεις την περίοδο 2012-2013 και άλλαξε η ιστορία της ομάδας μας. Οι παίκτες που είχαμε αλλάξει τότε ήταν, για όσους δεν θυμούνται, οι Λούκας και Χάουαρντ. Στην θέση τους ήρθαν οι Λο και Ντόρσεϊ και με αυτούς τους δύο παίκτες άλλαξε όλη η ομάδα.
Φέτος, όπως και να το κάνουμε, έχουμε θέμα στην θέση «5». Πρέπει να γίνει κάτι, εκεί έχουμε έλλειψη σε ενδεχόμενη απουσία του Μιλουτίνοφ. Ο Ζακ ΛεΝτέι, καλώς ή κακώς, ανήκει πιο πολύ στο «4», εκεί βελτιώνεται και εκεί αποδίδει καλύτερα. Ο Πρίντεζης δεν μπορεί μόνος του. Τον χρόνο δεν τον έχει νικήσει ΠΟΤΕ κανείς και ο Γιώργαρος μεγαλώνει και δεν μπορεί να κάνει εμφανίσεις αντίστοιχες, όπως αγωνιζόταν πριν 4-5 χρόνια. Είναι και θα είναι για εμάς ξεχωριστός, όμως ο χρόνος δεν νικιέται από κανέναν. Ο ΛεΝτέι, για μένα, είναι το ιδανικό στήριγμα του Πρίντεζη. Εκεί μάλιστα είναι ΦΟΒΕΡΟΣ, αρκεί να γίνει λίγο πιο απλός στο παιχνίδι του και να μην «εκβιάζει» προσπάθειες. Αυτά, όσον αφορά για το «back up» του Νίκολα.
Τέλος, άφησα ακόμα ένα σημαντικό κομμάτι, που θεωρώ πρέπει να το δούμε. Έχουμε στην θέση «3» αυτή τη στιγμή τρεις παίκτες. Τους Τουπάν, Τίμα και Παπανικολάου. Δε γίνεται ο «Παπ» να είναι κυριολεκτικά μόνος του. Ο Τίμα, όποτε μπαίνει, θα προσφέρει ό,τι μπορεί, αν και μεταξύ μας, τον έχω σε μεγαλύτερη εκτίμηση από τον Τουπάν. Τώρα, όσον αφορά τον Γάλλο forward, κάτι πρέπει να γίνει. Ήθελα να αφήσω λίγο καιρό να περάσει, αλλά δε γίνεται άλλο αυτό,το να μην αποδίδει ούτε τα μισά απ’ αυτά που μπορεί και έχει τη δυνατότητα. Δηλαδή μετά τον τραυματισμό του, αλλού πατάει και αλλού βρίσκεται. Όλα αυτά σε κάνουν να αναρωτιέσαι σχετικά με κάποια πράγματα για την ομάδα.
Όπως είπα και θα ξαναπώ. Η ομάδα είναι σε καλό φεγγάρι, όχι σε θέμα φόρμας, αλλά σε θέμα δουλειάς που γίνεται. Για να γίνει όμως το βήμα που όλοι θέλουμε, πρέπει να έρθει παίκτης. Μας αρέσει, δε μας αρέσει, πρέπει.
Υ.Γ 1: Παίκτης ήδη έπρεπε να είχε προστεθεί για την ομάδα μας και τώρα να λέγαμε αναλυτικά στοιχεία για τη μεταγραφή. Πρέπει να έρθει, ο χρόνος στενεύει.
Υ.Γ 2: Ο Μπλατ κουνάει καλά το …κουπί. Θέλει όμως και την κατάλληλη στήριξη. Για όσους κατάλαβαν, κατάλαβαν. Πάμε τώρα για την νίκη με την Μπάρτσα.