Τέτοιες νίκες… γεννάνε ηγέτες και… χτίζουν ομάδες!

Ο Ολυμπιακός μπορεί να δυσκολεύτηκε (όχι και άδικα, αφού έπαιζε με μία πολύ καλό δουλεμένη ομάδα…), αλλά εν τέλη κατάφερε να πάρει την νίκη (84-82) απέναντι στην «μαχητική» Μπάγερν. Μία νίκη όμως που είναι πολλά παραπάνω από απλούς βαθμούς, αλλά κυρίως γιατί δίνει πράγματα στην ομάδα τα οποία τα είχε ανάγκη.

Η νίκη επί των Γερμανών αποτυπώνει ότι καμία απουσία δεν είναι εφικτή ώστε να σταθεί εμπόδιο απέναντι σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν δίχως ΜακΚίσικ και Παπανικολάου. Εν ολίγοις; Χωρίς καθαρό «3άρι». Αυτόν τον ρόλο κλήθηκε να αναλάβει αρκετά εχθές ο Χάρισον, ο οποίος και στην συνέχεια της χρονιάς θα παίρνει λεπτά εκεί όταν κρίνει ο Coach ότι πρέπει να παίξει με χαμηλό σχήμα, ο Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος έκανε ακόμα μία φορά καταπληκτική δουλειά και δείχνει το πόσο ανεβασμένος είναι, ενώ υπήρχε ο Χαραλαμπόπουλος ο οποίος δεν αγωνίστηκε αλλά κατά την άποψή μου επειδή δείχνει να βγάζει θετικά στοιχεία και να προσπαθεί όποτε αγωνίζεται δεν θα αργήσει η ώρα που θα παίρνει χρόνο συμμετοχής.

POPULAR POST

Οι «αλήθειες» για την δίωξη, το «στήσιμο» και αυτοί που θα εκτεθούν!

Οι «ερυθρόλευκοι» για ακόμα μία φορά έδειξαν ότι η «8άδα» είναι ορατός στόχος, ενώ εφόσον καταφέρουν να μπουν εκεί μετά όλα είναι εφικτά. Φέτος δεν υπάρχουν έδρες. Εντός και εκτός έδρας δεν υπάρχει σαν ορολογία φέτος, παρά μόνο στο θέμα μετακίνησης. Ο κόσμος απουσιάζει. Αυτός είναι που φτιάχνει τις έδρες. Πλέον δεν μπορεί να δώσει το παρών λόγω των συνθήκων.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας στην αναμέτρηση με τους Γερμανούς είδε κάτι το οποίο σίγουρα μπορεί να τον κάνει να αισθάνεται δικαιωμένος, διότι με την «εμμονή» επάνω στον Κώστα Σλούκα βλέπει ότι τέτοιες αναμετρήσεις φτιάχνουν και… ηγέτες. Ο «Σλούκι – Λούκ» μίλησε σε όλο τον αγώνα με την άψογη εκτέλεσή του και την αριστουργηματική του δημιουργία. Το πιο σημαντικό όμως ήταν το τέλος. Εκεί που έπρεπε να μιλήσει η καρδιά ενός ηγέτη και το έκανε. Πήρε την ομάδα από το χέρι και με δύο απανωτές προσωπικές ενέργειες της χάρισε την νίκη.

Συνεχίζω και θα φύγω λίγο εκτός θέματος διότι διαφωνώ ότι με την Μπάγερν μόνο ο Σλούκας έπαιξε. Κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν την νίκη της ομάδας μας, ξεχνώντας πάρα πολλά. Ο Σπανούλης αν εξαιρέσει κάποιος στην αρχή που έκανε κάποια βεβιασμένα λάθη, στην επανάληψη μίλησε και έδωσε το παρών με μεγάλα σουτ. Ο Βεζένκοφ το ίδιο, ο Έλις δείχνει ανεβασμένος και απέναντι στην Μπάγερν τα πήγε πολύ καλά. Ο Χασάν Μάρτιν ήταν ο γνωστός σε όλους μας παίκτης που από την αρχή της χρονιάς εντυπωσιάζει.

Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω γιατί αναφερόμαστε ότι ο Σλούκας μόνο έπαιξε καλά και οι άλλοι όχι. Μία άποψη που είναι εντελώς λανθασμένη σε όποιον την υιοθετεί.

Η ομάδα έπαιξε καλά και κανείς δεν μπορεί να κερδίσει μόνος του μία ομάδα, αν το σύνολο δεν βοηθήσει. Στην τελική όμως θα αναφέρω και το εξής. Για αυτό δεν φέραμε τον Σλούκα; Ηγέτη δεν θέλαμε για να μην είναι μόνος του ο Βασίλης Σπανούλης; Τον έχουμε λοιπόν και πάλι υπάρχει η γκρίνια. Δεν έχουμε υπομονή. Ναι, λάθη έχουν γίνει και θα συνεχίσουν να γίνονται. Ποιος είπε ότι όλοι είναι αλάνθαστοι;

Η ομάδα είναι καινούργια και δείχνει έμπρακτα ότι παιχνίδι με παιχνίδι δένει και περισσότερο, ενώ αν δεν είχε και την ατυχία με τα απανωτά κρούσματα σε μία φάση που είχε βρει ρυθμό θεωρώ ότι τώρα θα ήταν σε καλύτερο φεγγάρι.

Μιλάμε για μία χρονιά άκρως περίεργη, οπότε ας κρίνουμε με όλα τα δεδομένα και όχι με παρόρμηση της στιγμής. Το υλικό είναι αρκετά καλό (ναι, ίσως 1-2 αλλαγές θα βοηθούσαν αλλά αυτό θα το κρίνει το τεχνικό επιτελείο και όχι εμείς…), μπορεί εφόσον δέσει να πάει ακόμα και… Final -4.

Υπομονή χρειάζεται και όχι γκρίνια. Αν υπάρχει αυτή η άποψη στις νίκες, αγχώνομαι για το τι θα ακούσουμε στις ήττες μελλοντικά…