Ο Ολυμπιακός πήρε μια εύκολη (και συνάμα σημαντική) νίκη επί του Λεβαδειακού, ξεκινώντας με «πατημένο» το γκάζι και πιέζοντας από το πρώτο λεπτό στην αναμέτρηση. Και στην αρχή του πρώτου και του δεύτερου ημιχρόνου. Κάτι που καλείται να κάνει επί 90 λεπτά, σε κάθε αντίπαλο, ώστε να διεκδικήσει με αξιώσεις τον φετινό τίτλο. Του Μιχάλη Μαχαίρα…

Οι ερυθρόλευκοι πήραν το «τρίποντο» που χρειάζονταν στη Βοιωτία, απέναντι στον Λεβαδειακό, χάρη στο εκρηκτικό ξεκίνημα των δύο ημιχρόνων, αφού σκόραραν στο 7’ και στο 50’ της αναμέτρησης, με τον Φορτούνη και τον Γκερέρο αντίστοιχα.

Κάνοντας το χρέος τους, παίκτες και κόσμος, ήρθε το θετικό αποτέλεσμα για την ομάδα μας, παραμένοντας έτσι σε τροχιά διεκδίκησης του φετινού πρωταθλήματος της Super League. Μπορεί βέβαια η ομάδα μας, να μη μείωσε τη διαφορά από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ (πώς να συμβεί άλλωστε αυτό, αφού «δεν τον αφήνουν» να χάσει), όμως νιώθουν την ανάσα του Ολυμπιακού οι Θεσσαλονικείς. Ίσως, η μόνη ομάδα που μπορεί βαθμολογικά να κοντράρει τον ΠΑΟΚ είναι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Βαθμολογικά… ξαναγράφω, διότι εικόνα στο χορτάρι και πίστη όλων είναι, πως ο Ολυμπιακός διαθέτει ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ σύνολο από τον ΠΑΟΚ.

Παρατηρήσαμε στον αγώνα της Βοιωτίας, έναν Θρύλο διεκδικητή και πιεστικό από το πρώτο δευτερόλεπτο του αγώνα. Άλλωστε, η ομάδα μας στο πρώτο 10λεπτο πέτυχε 2 γκολ, το ένα φυσικά ακυρώθηκε ως επιθετικό φάουλ, ενώ το άλλο έγραψε το 0-1 στο σκορ. Αυτό το ξεκίνημα είναι ένα στοιχείο που θέλουμε να βλέπουμε σε κάθε αναμέτρηση, από τους παίκτες του Πέδρο Μαρτίνς. Ίσως «ευθυνόταν» η «φλύαρη» και ισόπαλη εμφάνιση στα «Πηγάδια» για το Κύπελλο Ελλάδος, μετά τις διακοπές των εορτών που «τσάντισε» τον Μαρτίνς; Ίσως, οι παίκτες μπήκαν με το πόδι στο γκάζι για να καθαρίσουν τον αγώνα; Όπως και να ‘χει, έτσι θέλουμε να βλέπουμε όλοι μας τον Ολυμπιακό. Επιθετικό και να προσφέρει άγχος και πίεση στον αντίπαλο.

Όμως και στον αγώνα της Βοιωτίας, προσωπικά παρατήρησα, μετά το πρώτο 15λεπτο της αναμέτρησης, πως ο Θρύλος έριξε τον ρυθμό. Κάτι που σαφώς με ανώτερες ποιοτικά του Λεβαδειακού ομάδες, ίσως πληρωθεί. Βέβαια και ο Σα έδειξε την κλάση του, όσο χρειάστηκε, αλλά και πάλι…

Ο Θρύλος οφείλει να «πατάει» κάθε αντίπαλο πλέον, αποδεικνύοντας στο χορτάρι την ανωτερότητά του. Να καθαρίζει τα ματς από νωρίς, ώστε να μην αγχώνεται, να μην ανέχεται «φαλτσοσφυρίγματα» που μπορεί να του κοστίσουν, αλλά να «λύνονται» τα πόδια του. Με τον Πέδρο Μαρτίνς επιπλέον, να  κοιτάζει να ξεκουράζει παίκτες, ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Οι παίκτες του, έδειξαν πως ήθελαν τη νίκη και την πήραν, κάτι που πρέπει να γίνει και στα Γιάννενα, επί του ΠΑΣ. Να κάνει ΣΑΦΕΣ στον αντίπαλο πως ανέβηκε μονάχα για το «τρίποντο» και να θέσει τον ρυθμό του, με γκολ από τα πρώτα λεπτά και ασφυκτική πίεση. Άλλωστε, μιλάμε για μια ομάδα, η οποία έτσι και πιεστεί, αποσυντονίζεται, όπως είδαμε και στον τελευταίο αγώνα της, με τις αρκετές αδυναμίες που έβγαλε στο χορτάρι.

Συνεχίζουμε έτσι, τίποτα δεν τελείωσε, ο Ολυμπιακός οφείλει να παλέψει, κι αν είναι να χάσει τον φετινό τίτλο, ας γίνει μαθηματικά και ενώ έχει δώσει τα πάντα, με σερί νικών από πλευράς μας!

Ασπίδα φυσικά σε όλο αυτό… ο κόσμος της ομάδας, οι οποίοι για άλλη μια φορά, μετέτρεψαν το γήπεδο της Λιβαδειάς σε ένα μικρό «Γ. Καραϊσκάκης», δίνοντας τη δική τους ορμή και… νότα στο παιχνίδι και στην ομάδα μας.