Τα πέναλτι και το πρόβλημα στο γκολ…

Καταρχήν το ματς έληξε 1-1, αλλά λόγω της μορφής του (μονότερμα επί 99’…), προσωπικά το θεωρώ ΧΑΜΕΝΟ. Με 17-3 τελικές, 11-0 κόρνερ, συντριπτική κατοχή, ο Θρύλος εχθές για ακόμα μια φορά έβγαλε μόνος του τα μάτια του… Άλλωστε δεν γίνεται κανείς ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, να πανυγηρίσει ποτέ ισοπαλία, ειδικά όταν η ομάδα βρίσκεται στο -6 από την κορυφή και αντίπαλός  της είναι ο  Παναθηναϊκός (ο οποίος σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται, είναι ο μοναδικός original “αιώνιος” αντίπαλος)… Εχθές λοιπόν η ισοπαλία, πόνεσε σαν ήττα… Πάμε παρακάτω.

Με όσο καθαρό μυαλό έχω, θα κάνω δύο σχόλια για τον αγώνα. “Τα πέναλτι και το πρόβλημα στο γκολ”, όπως διαβάσατε στον τίτλο…

Τα δύο πέναλτι… μαρς

Είμαι της θεωρίας πως στον Ολυμπιακό δεν πρέπει ποτέ να διαμαρτυρόμαστε για τις διαιτησίες. Θέλω η ομάδα μου, να κερδίζει και τους διαιτητές… Απλά τα πάντα έχουν όρια. Έτσι και η ανοχή. Οι “διαιτητές της εξυγίανσης” ασελγούν ενάντια στην ομάδα μας και αυτό δεν μπορώ να μην το σχολιάσω λοιπόν.

Χθες ξεπεράστηκαν τα όρια και η αλλοίωση αποτελέσματος ήταν ξεκάθαρη. Δύο πέναλτι (τα δύο χέρια από Μακέντα και Μπουζούκη νομίζω) μαρς δεν δόθηκαν, τα οποία αν είχαν δοθεί τότε πολύ πιθανό, ο Θρύλος να την είχε πάρει τη νίκη και τώρα να μην πανηγυρίζαν οι… μπροκαθορισμένοι  μπρωταθλητές.

Ο προκλητικός διαιτητής από την Ελβετία, εκτέλεσε την αποστολή του και δεν ήταν μόνο τα εξόφθαλμα χέρια τα οποία δεν σφύριξε αλλά και ένα σωρό άλλες αποφάσεις…

Το πρόβλημα στο γκολ

Πλέον είναι ξεκάθαρο. Ο Ολυμπιακός πονάει -σε τρομερό βαθμό- επιθετικά. Η έλλειψη του εύκολου-γρήγορου γκολ, φορτώνει με πίεση την ομάδα και της θολώνει το μυαλό. Ειδικά όσο περνάει ο χρόνος η πίεση αυτή γίνεται δυσβάσταχτη. Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, παύει να είναι σύμπτωση άλλωστε… Σε ένα σωρό ματς, στα οποία ο Ολυμπιακός άργησε να σκοράρει, εν τέλει οι τρεις βαθμοί χάθηκαν… Σε αυτά τα λίγα δε, στα οποία ο Θρύλος σκόραρε νωρίς (με ΠΑΣ και Ντουντελάνζ) δεν είναι τυχαίο πως το κοντέρ έγραψε αμφότερες πεντάρες…

Το πρόβλημα στο γκολ υπάρχει (στην αρχή καμουφλαρίστηκε καθώς η ομάδα έπαιρνε γκολ από στημένα), προφανώς ξεκινάει από τους δυο φιλότιμους πλην μέτριους φορ που διαθέτει το ρόστερ (Χασάν-Γκερέρο), αλλά δεν τελειώνει εκεί. Ευθύνη φέρει συλλογικά η ομάδα. Για παράδειγμα οι μέσοι δεν πατάνε περιοχή (δεν είναι αυτό που λέμε box to box), ενώ και οι βασικοί εξτρέμ (Λάζαρος-Ποντένσε) δεν έχουν καλά τελειώματα (σουτ ή ασίστ). Εδώ να τονίσω τον αδικημένο Φετφατζίδη, ο οποίος έχει πληρώσει μόνος του, όλο το μάρμαρο της επιθετικής δυστοκίας…

Συνοψίζοντας… Η ήττα χθες ήταν μεν άδικη (μαγική εικόνα το 1-1…), η διατησία ΑΛΛΟΙΩΣΕ το αποτέλεσμα αλλά και η ομάδα έδειξε πιο ξεκάθαρα από ποτέ, πως αντιμετωπίζει μεγάλα αγωνιστικά προβλήματα… Για τα προβλήματα αυτά, αρμόδιος και υπεύθυνος να βρει λύδεις, είναι προφανώς ο προπονητής… Ένας προπονητής που στηρίζεται πρωτοφανώς από όλους εδώ και καιρό…