Τα μηνύματα με ΠΑΟ και ΠΑΟΚ και η ευθύνη της… «διοίκησης»!

Η περσινή εικόνα του Ολυμπιακού έμοιαζε να μην γίνεται να επαναληφθεί, να μην μπορεί να καταφέρει ο Ολυμπιακός να παρουσιάσει τόσο κακό αγωνιστικό πρόσωπο.

Παρ’ όλ’ αυτά όμως ο Ολυμπιακός στο Φράιμπουργκ παρουσίασε ό,τι χειρότερο έχει παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια. Όχι απλά σε σχέση με πέρσι, αλλά ακόμα και από την τεσσάρα από την Μακάμπι στο Καραϊσκάκης, η εικόνα στη Γερμανία ήταν χειρότερη.

Το θέμα όμως είναι πως σημάδια είχε δείξει στο πρώτο ημίχρονο μα τον Παναθηναϊκό και φυσικά στην ήττα από τον ΠΑΟΚ με 4-2.

Σημάδια ομάδας που δεν έχει καθόλου καλή αμυντική λειτουργία, με κενά και λάθη που δεν γίνονται ούτε σε παιδικό πρωτάθλημα.

Αυτό είναι ευθύνη του προπονητή, δεν γίνεται να μην μπορείς να βελτιώσεις τίποτα, να μην μπορείς να αλλάξεις την εικόνα στο αμυντικό κομμάτι και να ρίχνεις ζαριές μονίμως.

Αναλαμπές με την Γουέστ Χαμ και τέλος. Αυτό, τίποτε άλλο. Δέχεται φάσεις για γκολ από κάθε αντίπαλο, κάθε δυναμικής, δέχεται γκολ σε όλα τα ματς και κερδίζει από τις εμπνεύσεις παικτών όπως ο Ποντένσε και ο Φορτούνης. Επιθετικά έχει δείξει κάποια στοιχεία, αλλά αμυντικά τα πάντα είναι λάθος, από το πώς στελεχώθηκε μέχρι το πώς λειτουργεί.

Προφανώς και οι ευθύνες δεν περιορίζονται στον προπονητή και στους παίκτες, αλλά ανεβαίνει… κλίμακα και πάει στον τεχνικό διευθυντή που, αν και κατάφερε να φέρει παίκτες όπως ο Έσε και ο Ορτέγκα, δεν κατάφερε να φέρει όμως παίκτες ικανούς και έμπειρους για το κέντρο της άμυνας. Αυτό είναι ευθύνη δική του.

Ποια είναι η ευθύνη της διοίκησης;

Προπονητής, παίκτες και τεχνικός διευθυντής έχουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί, εδώ τίθεται από πολλούς αν υπάρχει ευθύνη της διοίκησης της ομάδας. Υπάρχει;

Ας τα βάλουμε κάτω λοιπόν, ο περσινός Ολυμπιακός παρουσιάστηκε τραγικός σε όλους τους τομείς. Χωρίς τεχνικό διευθυντή, χωρίς αρχή και τέλος, με αποφάσεις από τον ίδιο τον Βαγγέλη Μαρινάκη και παίκτες… κράχτες, όπως ο Χάμες και ο Μαρσέλο. Ο διοικητικός ηγέτης της ΠΑΕ λοιπόν βρέθηκε στο στόχαστρο της σκληρής κριτικής του κόσμου και όχι άδικα.

Το καλοκαίρι που πέρασε «χτίζοντας» τον νέο Ολυμπιακό έφερε τεχνικό διευθυντή, με εμπειρία και ικανότητες αναγνωρισμένες και του έδωσε τα… κλειδιά της ομάδας. Εκείνος βρήκε τον προπονητή, εκείνος τους παίκτες, εκείνος όλα, εκτός του Ποντένσε.

Περιορίστηκε στο να… πληρώνει τις απαιτήσεις ποδοσφαιριστών που ο Μαρτίνεθ και ο Κορδόν επέλεγαν να φέρουν στην ομάδα.

Καλώς, κακώς έκανε αυτό που όλοι ζητούσαν κι αυτό που κάνουν όλες οι ομάδες στον κόσμο, φέρνοντας τεχνικό διευθυντή και όχι… βαπτίζοντας κάποιον ως τέτοιο.

Η ευθύνη της διοίκησης είναι να διορθώσει αυτό το οποίο βλέπει, το πώς θα γίνει αυτό είναι απόφαση δύσκολη και προφανώς θα φέρει και την ευθύνη. Δεν είναι εύκολο να παρθεί απόφαση τώρα, ούτε να φύγει ο προπονητής, ούτε να… ανοίξει πιο γρήγορα η μεταγραφική περίοδος για να αποκτηθούν παίκτες.

Το σίγουρο είναι πως η διοίκηση φέρει ευθύνη, όπως φέρει κάθε ένας που βρίσκεται στην ομάδα, φέρει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει.

Χειρότερη η… λύπηση, από τα 5 γκολ

Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν τραγική, ήταν τόσο κακή, που σε κάθε επίθεση της Φράιμπουργκ ήταν θέμα τύχης για το αν η μπάλα καταλήξει στο βάθος της εστίας του Πασχαλάκη. Όποτε ήθελε η Φράιμπουργκ πατούσε περιοχή, μία ομάδα που έμοιαζε να είναι κάτι εφάμιλλο της Μπάγερν Μονάχου και μάλιστα τα καλύτερά της. Αλλά όποιος την έχει παρακολουθήσει στην Μπουντεσλίγκα γνωρίζει πως είναι μία ομάδα που δημιουργεί δύσκολο, σκοράρει πιο δύσκολα και η άμυνά της μόλις την πιέσεις λίγο κάνει εύκολα το λάθος.

Με τον Ολυμπιακό όμως, κατάφερε να κάνει ένα πάρτι άκρως εντυπωσιακό, όμως το χειρότερο όλων ήταν το ότι λυπήθηκε τον αντίπαλό της, ότι τράβηξε το πόδι από το γκάζι.

Τέλος, αν και μοιάζει ατελείωτο, πρέπει να σταθούμε και στο γεγονός πως ο Ολυμπιακός έκανε ένα και μοναδικό σουτ άξιο να καταγραφεί, με τον Μασούρα λίγο πριν το τέλος της αναμέτρησης. Απέναντι σε μία ομάδα που της έχουν κάνει ευκαιρίες όλες οι ομάδες με τις οποίες έχει παίξει.