Γιατί ο Σενεγαλέζος έβγαλε αυτή την αντίδραση και γιατί ποτέ του δεν κατάλαβε σε ποια ομάδα παίζει…

Πάντα αφήνω να περάσει ένα 24ωρο από την στιγμή που τελειώνει ένα παιχνίδια του Ολυμπιακού, γατί έτσι πιστεύω ότι οι κρίσεις μου θα είναι  με πιο  ξεκάθαρο μυαλό και όχι επηρεασμένος από μια μεγάλη αποτυχία όπως αυτή με την Καραμπάγκ την περασμένη Πέμπτη. Αυτό που κρατάω στο μυαλό μου συνέχεια από το βράδυ της Πέμπτης είναι όχι η βαριά ήττα και η απογοητευτική εμφάνιση μετά το 60’, όταν και η ομάδα από το Αζερμπαϊτζάν έκανε «πάρτι» στο Καραϊσκάκη και έδωσε το δικαίωμα στον κόσμο του Ολυμπιακού να ξεσπάσει σε αποδοκιμασίες. Έντονη απογοήτευση, προβληματισμός, για το σήμερα, αλλά και για το αύριο, αλλά αυτό που με «καίει» περισσότερο είναι αυτό που συνέβη με τον Σισέ την ώρα της αλλαγής του. Κατά αρχάς έχω πει και άλλες φορές ότι θεωρώ απαράδεκτο να αποδοκιμάζεται παίκτης του Ολυμπιακού την ώρα της αλλαγής του. Όμως η αντίδραση του Σισέ όχι απλά είναι χειρότερη, αλλά αξίζει τιμωρία του από την διοίκηση όσο και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό.

Ο ποδοσφαιριστής θα πρέπει να καταλάβει πως αισθάνεται ο κόσμος στις εξέδρες μετά από μια τέτοια εξέλιξη και γενικά μια δύσκολη χρονιά και δεν είναι εύκολο να αντέξει ήττες σαν αυτή από την Καραμπάγκ. Και δεν μπορείς να δείχνεις ασέβεια στο κόσμο. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και με τον Γιώργο Μασούρα πριν από λίγα καιρό, αλλά ο Έλληνας ποδοσφαιριστής έβαλε το κεφάλι κάτω και πήγε στα αποδυτήρια. Τι μου λέει αυτό;  Ότι εδώ υπάρχει θέμα νοοτροπίας και δικαιώνομαι στο θέμα Σισέ για το οποίο έχω εκφράσει την δυσαρέσκεια μου για την παρουσία του στην ομάδα. Και εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά και εκτός….

Πώς προκύπτει η περίπτωση Γκέδες για Ολυμπιακό;
Πώς προκύπτει η περίπτωση Γκέδες για Ολυμπιακό;

Ο Σισέ έχει αποδείξει εδώ και καιρό ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου και κάπου έχει χαθεί σε ένα δικό του κόσμο. Δεν μπορεί να σταθεί αυτός ο παίκτης σε μια ομάδα με τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού και η αντίδραση του την ώρα της αλλαγής του δείχνει την κακή νοοτροπία που τον διακρίνει. Φυσικά προσόντα πολλά και μέχρι ενός σημείου είχε σημαντική εξέλιξη, όμως από την στιγμή που επέστρεψε από το Κόπα Άφρικα κάτι δεν πάει καλά στο μυαλό του. Δεν μπορεί ο Σισέ να το παίζει «Μπαρέζι» και να νομίζει ότι είναι ο καλύτερος αμυντικός του κόσμου. Είναι προφανές ότι δεν έχει καταλάβει ποτέ σε ποια ομάδα παίζει και τι απαιτήσεις υπάρχουν. Αλλά και τι υποχρεώσεις. Δεν μπορείς να κάνεις συνέχεια του κεφάλου σου και να μην υπολογίζεις στις οδηγίες του προπονητή, όταν σου λένε να αποφεύγεις τα γεμίσματα και αυτός να συνεχίζει να το επαναλαμβάνει. Σα να προκαλεί την τύχη του. Τι έκανε ο Σενεγαλέζος την ώρα της αλλαγής του σαν αντίδραση για τις αποδοκιμασίες στο πρόσωπο του;  Έδειξε την φανέλα με το όνομα του. Εμ’ αυτό είναι ότι δεν έχει καταλάβει. Ότι στον Ολυμπιακό δεν έχει σημασία τι γράφει στο πίσω μέρος της φανέλας, αλλά το σήμα που υπάρχει  μπροστά. Όποιος δεν το έχει καταλάβει και παίζει για πάρτι του και για να πάρει  μεταγραφή είναι χαμένος από χέρι….

ΥΣ:  Δεν δέχομαι τη συγγνώμη του Σισέ που ανέβασε στα  social media, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που έβγαλε τέτοια αντίδραση και δείχνει ανώριμος και εγωιστής.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24