Πρόεδρε, πάρτο πάνω σου…

Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε (03/01) στην Λαμία όπου και γνώρισε την ήττα με 1-0. Κάθε ίχνος Ποδοσφαιρικής λογικής εξατμίστηκε και σβήστηκε σε αυτό το παιχνίδι από πλευράς Ολυμπιακού. Το θέμα είναι τι πρωτοσχολιάσεις. Να το πιάσεις από τους παίκτες; Που είχαν μείνει στις… διακοπές; Από τον Καρβαλιάλ που ούτε μήνα κλείνει και έκανε… γκάφες (ο λιγότερο που φταίει για μένα είναι…); Από την ψυχολογία των παικτών που έδειχναν «άνευροι», «άτολμοι», «δίχως ενέργεια»; Από που;

Αυτή τη φορά δεν μπορείς να μη μιλήσεις. Δεν γίνετε απλά να πεις «μία ήττα ήταν, οκ…». Απλά δεν μπορείς. Ο κόσμος, ο φίλαθλος κόσμος τις ομάδας, όπως και εμείς πονάνε. Λες κάθε φορά «υπάρχει και χειρότερο;». Δυστυχώς η απάντηση είναι… Ναι. Δεν έχουμε δει τα χειρότερα και δυστυχώς είναι μπροστά μας. Πέρυσι λέγαμε για την μη Ποδοσφαιρική λογική και ότι με αυτή την ομάδα, αν αποφεύγαμε κάποιες δικές μας αυτοκτονίες θα είχαμε πάρει το πρωτάθλημα. Φέτος; Έχουν έρθει ήδη τα χειρότερα και κάποια είναι μπροστά μας.

POPULAR POST

Κροατία – Ελλάδα: Δύο γκολ μέσα σε ένα λεπτό από Κωστούλα και Μπακούλα!

#Olympiacos #slgr #LAMOLY pic.twitter.com/gM5Ttq610E

— Olympiacos FC (@olympiacosfc) January 3, 2024

Και τώρα; Εύκολος… στόχος ο Καρβαλιάλ;

Κάποιες φορές, βλέπεις πράγματα ως ένας απλός φίλαθλος. Παρατηρείς. Θα πεις τη γνώμη σου, θα συμφωνήσεις η θα διαφωνήσεις. Όταν όμως βλέπεις εδώ και 2.5 χρόνια Ποδοσφαιρικές ανορθοδοξίες, προσπαθείς να πειστείς και εσύ, ότι κάτι θα ξέρουν περισσότερο. Η αλήθεια είναι, ότι κάποιοι για να είναι χρόνια στον χώρο προφανώς και έχουν τις γνώσεις. Πλέον όμως μιλάμε σε άλλο επίπεδο.

Ο Ολυμπιακός, η ομάδα που έχει μεγαλώσει γενιές Ολυμπιακών, έχει πάρει 47 πρωταθλήματα, ενώ όλοι μαζί έχουν 40, έχει λυγίσει μεγαθήρια στην Ευρώπη, πλέον δεν είναι αυτή η ομάδα. Όταν από τις «4» η το λεγόμενο Big -4 είσαι πίσω σε πολλά πράγματα, τότε μάλλον πολλά από αυτά που γίνονται, είναι εντελώς λάθος.

Επειδή ξέρω ήδη τι απαντήσεις θα πάρω, η αλήθεια όμως απέχει πολύ. Πολοί μπορεί να πουν «το καλοκαίρι δεν έφερε τεχνικό διευθυντή με βαρύ βιογραφικό; Δεν έκανε όσα έπρεπε; Δεν διάλεξε ο τεχνικός Διευθυντής προπονητή και τώρα πάλι ο νέος τεχνικός Διευθυντής έφερε αυτός προπονητή;». Πάλι λάθος. Και η απάντηση είναι απλή. Υπάρχει διοίκηση να παρέμβει, εκεί ου θεωρεί ότι πάει να γίνει το λάθος.

Να το εξηγήσουμε πιο απλά; Πριν περίπου ένα μήνα η Θύρα 7 είχε βγάλει μία ανακοίνωση. Τι έλεγε; Τα αυτονόητα. Με λίγα λόγια είπε ότι δεν μπορεί όλος ο κόσμος να βλέπει ότι πονάς τόσα χρόνια στο κέντρο της άμυνας και να μην μπορούμε να βρούμε έναν κεντρικό αμυντικό. Εγω θα το συνεχίσω πιο παραπέρα όμως αυτό. Μετά τον Πέδρο Μαρτίνς… το χάος. Δεν έχει βρεθεί ένας άνθρωπος να μπορεί να φτιάξει τον Ολυμπιακό και να τον κάνει… ομάδα.

Όχι, λοιπόν. Δεν φταίει και τώρα ο Προπονητής και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Καρβαλιάλ. Κάποιος η απλά κάποιοι τον φέρανε. Ήρθε νέος τεχνικός Διευθυντής. Είχε μία λίστα και διάλεξε. Αδυνατώ όμως και σε αυτό το σημείο να φανταστώ ότι με το καλημέρα… έκανε γκάφα.

Ολυμπιακός: Πρόεδρο, πάρτο πάνω σου, ΜΟΝΟ εσύ μπορείς…

Ο Ολυμπιακός έχει την χαρά να έχει έναν Πρόεδρο αληθινό Ολυμπιακό. Για να σας προλάβω δεν είναι σάλια, αλλά η πραγματικότητα. Κάποιοι νομίζουν ότι έχει παραδώσει λευκή πετσέτα. Όχι, είναι εδώ.

Ακόμα και με τα λάθη του προσπαθεί να μαθαίνει. Και το κάνει. Απλά κάποια πράγματα δεν βγαίνουν. Ο Μαρινάκης λοιπόν πρέπει να αναλάβει δράση ακόμα περισσότερο. Να δει που είναι το λάθος, να μιλήσει η Ποδοσφαιρική λογική και να γυρίσει τον διακόπτει. Είναι ο μόνος που μπορεί. Κανείς άλλος!

Να πάει να μιλήσει στους παίκτες (ακόμα και πρόστιμα να ρίξει να πονέσει η τσέπη τους, γιατί κάποιοι δεν έχουν καταλάβει που βρίσκονται…), να μιλήσει σε στελέχη της ΠΑΕ, να δουν από εδώ και μπρος τι γίνετε, πως προχωράμε, τι κάνουμε.

Κάθε μέρα που περνάει αναρωτιέμαι πόσο πολύ λείπει ο κ. Σάββας Θεοδωρίδης από τον Ολυμπιακό. Το γράφω και δακρύζω. Αυτός ο άνθρωπος ήταν η ασπίδα της ομάδας και την πονούσε πιο πολύ και από την ζωή του. Δεν σταματούσε να μας το αποδεικνύει.

Πρόεδρε μπορείς να γυρίσεις τον διακόπτη. Κάνετο ακόμα μία φορά…