Ο Ολυμπιακός για ακόμα μία φορά το πάλεψε στην Ιταλία το παιχνίδι επί της Αρμάνι (90-79) που παρά το ότι γνώρισε την ήττα κατάφερε και έδειξε πάθος, θέληση αλλά εν τέλη δεν κατάφερε να πάρει το θετικό αποτέλεσμα που ήθελε πληρώνοντας για ακόμα μία φορά τα λάθη του. Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης...

Φέτος έχουμε πει! Θα δουμε περίεργα αποτελέσματα σε σημείο που θα αναζητάμε το κοντινότερο ψυχιατρείο. Ο Ολυμπιακός φέτος έχει τέτοια σκαμπανεβάσματα που ειλικρινά είναι ικανός για το καλύτερο, αλλά παράλληλα και για το χειρότερο. Αυτό ειδικά φέτος το έχουμε δει πάρα πολλές φορές. Η αναμέτρηση με την Αρμάνι και το πως εξελίχθηκαν τα δύο ημίχρονα ήταν η αποτύπωση του Ολυμπιακού όλη την χρονιά.

Μπήκε η μάλλον ξεκίνησε για το χειρότερα και προσπάθησε, πάλεψε για το καλύτερο δίχως εν τέλη να το καταφέρει. Όταν βρέθηκε πίσω με -18 πόντους πολλών η σκέψη και όχι άδικα με το τρόπο που αγωνιζόμασταν κυρίως, ήταν ότι η βραδιά πάει για πανωλεθρία. Αυτό δεν έγινε. Ότι είδαμε στο πρώτο μέρος ξαφνικά στην επανάληψη και μέχρι ένα λεπτό και πριν τελειώσει ο αγώνας (εκεί πάθαμε ένα Μπλακ άουτ…) ανατράπηκε.

Σοβαρός Ολυμπιακός, με πλάνο, αλλά και με τεράστια σουτ τα οποία μας επέτρεψαν να μείνουμε ζωντανοί στο παιχνίδι. Ακόμα όμως μία φορά πληρώσαμε τα ίδια μας τα λάθη. Ποια είναι αυτά; Ότι η ομάδα από την αρχή της χρονιάς ενώ ξεκίνησε με 2+1 λύσεις για τους ψηλούς κατάφερε να μείνει με μόνη αξιόπιστη τον Χασάν Μάρτιν. Ο Έλις δεν υπάρχει πλέον, δεν μπορεί και είτε παίζει, είτε όχι, ειλικρινά δεν υπάρχει διαφορά, ο Ζαν Σάρλ ο άνθρωπος μόνο σε ειδικές καταστάσεις μπορεί «5άρι», δεν είναι η θέση του. Από κει και πέρα στο «4» έχουμε πολυτέλειες, αλλά δίχως τις σωστές βοήθειες δίπλα πάνε χαμένες.

Έχουμε δικαίωμα ακόμα και μέχρι τα μέσα Φλεβάρη να προβούμε σε αλλαγή η αλλαγές. Για μένα η λύση του ψηλού έπρεπε χθες να είχε δρομολογηθεί και δεν είναι θέμα οικονομικό. Επειδή μπορεί να ακούσω σίγουρα ατάκα «γιατί δεν πας να πληρώσεις εσύ;» η ατάκα τύπου «τέτοια εποχή που να τον βρουν;», θα σας απαντήσω και σε αυτά τα δύο. Δύο ερωτήματα που μου έρχονται πρόχειρα και σίγουρα θα βρεθεί κάποιος να το αποτυπώσει σε σχόλιο.

Εδώ μιλάμε για τα λάθη που έχουν γίνει στην ομάδα. Δεν τα ισοπεδώνουμε για αρχή όλα. Ο Ολυμπιακός όπως έχω τονίσει στήθηκε σε πολύ καλές βάσεις το καλοκαίρι. Δυστυχώς όχι μόνο από δικά του λάθη, αλλά και από σφαγές τις Ευρωλίγκα δεν έχει καταφέρει να βρίσκεται στην 8η θέση τουλάχιστον. Ξανά λέω! Ναι, έχουν γίνει λάθη, αλλά δεν μας έχουν αφήσει κι όλας.Να σας θυμίσω; Ζαλγκίρις, Μπάγερν, Ρεάλ. Τρία παιχνίδια γρήγορα που χάσαμε επειδή η διαιτησία ήθελε να επαναστατήσει εις βάρος μας. Α και να μην το ξεχάσω. Ακόμα περιμένουμε την Ευρωλίγκα να τοποθετηθεί για την σφαγή στη Λιθουανία.

Πάμε παρακάτω και σε αυτά που σας ανέφερα. Όχι δεν πληρώνω εγώ, ούτε σίγουρα κανείς από τους συναδέλφους οι οποίοι μπορεί να κάνουν το εξής σχόλιο. Αυτό τι σημαίνει; Δεν θα έχουμε λόγο στα λάθη που χρειάζεται βελτίωση η ομάδα;

Είχα πει πέρυσι μία κουβέντα, το ίδιο θα ξανά πω και τώρα. Δεν μπορεί να υπάρχουν απαιτήσεις σε ένα άθλημα, ενώ σε ένα άλλο όχι. Σε όλα Ολυμπιακός είμαστε και σίγουρα θέλουμε να πρωταγωνιστούμε. Τα τελευταία 4 χρόνια έχουμε γυρίσει σε άλλες εποχές στο Μπάσκετ και πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο να λέμε κάθε φορά… και του χρόνου!

Συνεχίζουμε και πάμε για restart…