Ο Ολυμπιακός πέρασε στο Final 4 γιατί έβγαλε την προσωπικότητα που έπρεπε και που έχει στο πιο κατάλληλο σημείο της αναμέτρησης με τη Μονακό.

Του έβγαλε τη γλώσσα η Μονακό αλλά ήταν Ολυμπιακός! Ολυμπιακός ήταν και ο τρόπος που πέρασαν οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα στο Final 4. Ξέρετε εσείς… ματς ακατάλληλο για καρδιοπαθείς σαν εμένα. Οι γηπεδούχοι να βρίσκονται πίσω στο σκορ για 3μιση δεκάλεπτα και στο τέλος… ΜΠΑΜ ΚΑΙ ΜΠΟΥΜ οι κουμπουριές.

Να σου ο Σάσα τετράποντο, να σου ο Σλούκας ασίστ και σουτάρες, να σου και ο Ντόρσεϊ το τελικό τρίποντο που γέρνει την πλάστιγγα υπέρ των«ερυθρόλευκων». Προηγουμένως όμως τι ακριβώς είχε γίνει; Ο ΜακΚίσικ είχε κρατήσει όρθια την ομάδα του τα πολύ δύσκολα λεπτά.

Ο Αμερικανός, είχε από το πρώτο ματς να παίξει καλά. Ε όταν χρειάστηκε έκανε αυτό που πρέπει προκειμένου να προκαλέσει τρικυμία στη Μονακό. Ένας αθλητικός, γρήγορος και σκληρός παίκτης βγήκε από το καπέλο του Μπαρτζώκα και έσπειρε σύγχυση στο μυαλό των Γάλλων. Είχαν το momentum βλέπετε και ο γκαρντ/φόργουορντ ανακάτεψε για τα καλά την τράπουλα.

Λερναία Ύδρα, καρδιά, ψυχή και προσωπικότητα

Ο Ολυμπιακός την ώρα που η μπάλα «έκαιγε» είχε όλο το στρατό του έτοιμο για την τελική νίκη. Ο Μακκίσικ είχε κρατήσει τα πράγματα σε μια ανεκτή διαφορά έτσι που η ανατροπή να μη μοιάζει με θαύμα. Και αν το δείτε από μια μεριά δεν ήταν θαύμα. Ό,τι και αν έγινε στο ΣΕΦ είχε μπασκετική λογική. Γιατί ενώ η διαφορά ήταν στους 4 πόντους οι Πειραιώτες δείχνουν τι ομάδα είναι.

Αρχικά η άμυνα στο κρίσιμο σημείο δέχεται μόλις 18 πόντους. Δεύτερον και με αρκετούς παίκτες να κάνουν step up η επίθεση σημειώνει 28 πόντους. Όταν λέμε για προσωπικότητα το νου μας πάει σε Κώστα Σλούκα, Σάσα Βεζένκοφ και Τάιλερ Ντόρσεϊ. Αυτοί οι 3 μαζί με την άμυνα που έπαιξε ο Γουόκαπ και ο Φαλ ήταν το κλειδί που κάνει την ανατροπή και δίνει τη μεγάλη νίκη.

Ο τρόπος δηλαδή ήταν ο ενδεδειγμένος για μια ομάδα όπως ήταν ο Ολυμπιακός. Όσο και να προσπάθησε ο Μάικ Τζέιμς στο τέλος έμεινε χωρίς συμπαραστάτες. Γιατί οι παίκτες του Μπαρτζώκα έκλεψαν μπάλες, έτρεξαν καλά το γήπεδο στον αιφνιδιασμό και πήραν τις σωστές επιλογές στα μεγάλα σουτ.

Εν κατακλείδι:

Όλα όσα για τα οποία πάλευε ο Ολυμπιακός μια σεζόν ξαναβγήκαν στο παρκέ και μάλιστα στο κρισιμότερο ματς. Δεν ήταν μια πρόκριση – θαύμα με δεδομένη και τη δυναμικότητα του αντιπάλου. Ήταν όμως μια πρόκριση μαγική και ΜΑΓΚΙΚΗ!

ΘΡΥΛΕ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΤΙ ΜΑΓΙΚΌ…

Τα όσα ζήσαμε εκεί δε θα ξεχαστούν ποτέ…