Ήρθαν πολλοί, έφυγαν κάμποσοι, μα πλέον ο Ολυμπιακός ξέρει ότι πρέπει να κινηθεί αποφασιστικά και με σχέδιο στις μεταγραφές του. Γράφει ο Διονύσης Στρούμπος...

Πρώτος αγώνας των Play Off και η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν εικόνα ομάδας που έκανε… αγγαρεία. Μπορεί να ακούγεται βαρύ, αλλά η ομάδα δείχνει εντελώς… ξεφούσκωτη.

Το πρόβλημα για μία ακόμη φορά εντοπίζεται στον τρόπο που οι πρωταθλητές προσπαθούν να δημιουργήσουν, να χτίσουν το παιχνίδι τους. Χωρίς ταχύτητα, χωρίς πλάτος, χωρίς φαντασία και χωρίς λύση όταν ο Άρης “έβγαλε” από το ματς τον Καρβάλιο.

Είναι ξεκάθαρο πως οι ερυθρόλευκοι θα κάνουν τα βασικά σε όλα τα ματς πλέον γιατί έτσι πορεύονται από την πρώτη μέρα τούτης της σεζόν. Είχαν τα κάτω τους, όταν δεν βλέπονταν, κόντρα σε Απόλλωνα Σμύρνης και Παναθηναϊκό (στη Λεωφόρο) και υπήρξαν και ματς που ήταν βελτιωμένοι. Όμως ακόμα και στα καλά τους δεν ήταν η ομάδα που επί Μαρτίνς έχει θαυμάσει ο κόσμος της και για να είμαστε ρεαλιστές αυτή η εικόνα δεν θα εμφανιστεί φέτος. Δεν μπορεί να εμφανιστεί. Μπορεί να τα κερδίσει όλα τα ματς ο Ολυμπιακός (το θεωρώ τρομερά δύσκολο) αλλά θα το κάνει με τα απαραίτητα μέσα στο γήπεδο. Δεν είναι κακό αυτό, αλλά για τον Ολυμπιακό των χιλίων απαίτησεων αυτό είναι πολύ λίγο.

Θέλει μεταγραφές με πλάνο και όχι ένα καράβι παίκτες

Οι ερυθρόλευκοι δεν έκαναν μία ή δύο άστοχες μεταγραφές, βάση κατάληξης, έκαναν πολλές περισσότερες.

Τα τελευταία δύο χρόνια, άκρως προβληματικά εξαιτίας του Covid19 ο Ολυμπιακός έκανε 29 μεταγραφές (εκτός των πιτσιρικάδων για την Β ομάδα), ήρθαν οι:
Χασάν, Χολέμπας, Πέπε, Καφού, Μορ, Κρίστινσον, Βινάγκρε, Ραφίνια, Ντρέγκερ, Εμβιλά, Τιάγκο Σίλβα, Μπρούμα, Κάιπερς, Σωκράτης, Ρέαμπτσιουκ, Λάλα, Βατσλίκ, Κάρμποβνικ, Κουντέ, Αγκιμπού Καμαρά, Ονιεκούρου, Μανωλάς, Ρόνι Λόπες, Τικίνιο, Κανέ, Ζοάο Καρβάλιο, Γκάρι Ροντρίγκες, Φατιγκά.

Απ’τους ποδοσφαιριστές αυτούς ελάχιστοι έδειξαν ότι αξίζει να παίξουν στον Ολυμπιακό ή ότι μπορούν να ανταποκριθούν στο πλάνο το αγωνιστικό.

Πέπε, Μορ, Βινάγκρε, Ντρέγκερ, Τιάγκο Σίλβα έφυγαν χωρίς να δείξουν απολύτως τίποτα, ο Ραφίνια έπαιξε σε πολλά ματς τη χρονιά που βρέθηκε στον Ολυμπιακό αλλά ουσιαστικά αυτό έγινε επειδή δεν υπήρχε άλλος.

Ο Μπρούμα αγωνίστηκε αρκετά, έδειξε κάποια καλά στοιχεία αλλά για τα χρήματα της ρήτρας του όχι τόσα ώστε η ερυθρόλευκη διοίκηση να βάλει το χέρι της τόσο βαθιά στην τσέπη.

Ο Χασάν αγαπήθηκε από την εξέδρα, έπαιξε και σκόραρε σημαντικά γκολ, όμως δεν προσέφερε σε άλλα κομμάτια μέσα στο ματς και το κασέ του υψηλό για… τρίτος φορ.

Ο Κάιπερς όσο ήταν δανεικός έδειξε και συνεχίζει να δείχνει πάρα πολύ καλά στοιχεία, όμως για τον Μαρτίνς δεν ήταν έτοιμος να βρεθεί στο ροτέισον, εδώ προσωπικά δεν συμφωνώ, αλλά πιστεύω πως δεν ήταν μόνο το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και το “δώσαμε τόσα λεφτά για τον Ονιεκούρου, πρέπει να παίξει, πρέπει να δικαιολογήσει το συμβόλαιο του”.

Εκείνοι που έμειναν αλλά είναι να φύγουν…

Καρμπόβνικ, Ονιεκούρου και Ρόνι Λόπες, έμειναν στην ομάδα αλλά είναι σαν να έχουν ήδη φύγει. Πήραν ευκαιρίες αλλά τις έκαψαν. Ειδικά οι δύο πρώτοι. Ο Λόπες έκανε τεράστια προσπάθεια να επανέλθει σε αγωνιστική… εικόνα αρχικά και αγωνιστικό ρυθμό στη συνέχεια, όμως έδειξε να μην μπορεί να πάει παραπάνω, έπιασε ταβάνι, το οποίο είναι πολύ πιο κάτω απ’ αυτό που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός.

Απόλυτα λογικό και δεκτό το να χτίζει το μέλλον με νέα παιδιά από την αγορά της Γαλλίας για παράδειγμα, αλλά αυτό θα πρέπει να αποτελεί το ένα από τα δύο κομμάτια του μεταγραφικού σχεδιασμού, το άλλο θα πρέπει να είναι οι έτοιμοι 11δατοι στις θέσεις που πονάει η ομάδα. Τις θέσεις νομίζω της ξέρουν όλοι, από τον Μαρτίνς και τον Μοντέστο, μέχρι τον κυρΜπάμπη τον περιπτερά και τον Βαγγέλη τον ταξιτζή. Βγάζουν μάτια οι ανάγκες και το κάνουν τουλάχιστον δύο χρόνια τώρα.

Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι και τα Play Off, στον Ολυμπιακό θέλω να πιστεύω πως έχουν ήδη αρχίσει το “σαφάρι” της εύρεσης των παικτών με τα στοιχεία τα οποία θα πρέπει να έχουν ώστε να υπηρετήσουν το πλάνο του προπονητή και να αποκτήσει ο Ολυμπιακός και πάλι ταχύτητα στο παιχνίδι του, ώστε να γίνει και πάλι επιβλητικός.