Ολυμπιακός Blog: Χάθηκε μία μάχη αλλά ο πόλεμος έχει και συνέχεια

Τα playoffs ως γνωστόν εδώ και πολλά χρόνια στην Ευρωλίγκα αποτελούν μία σειρά μαχών ενός πολέμου με διακύβευμα την παρουσία στο Final Four και κάθε μάχη έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία και εξέλιξη.

Κάπως έτσι και το Game 2 του Ολυμπιακού με τη Φενέρ στο ΣΕΦ είχε κοινά χαρακτηριστικά με το πρώτο, αλλά και αρκετές διαφορές οι οποίες και κόστισαν στην ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, η οποία παρουσιάζοντας ένα κατώτερου του αναμενομένου πρόσωπο έχασε το πλεονέκτημα έδρας και βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο.

POPULAR POST

Ολυμπιακός – Μπασκόνια: Τί είχε κάνει πέρυσι;

Ο Ολυμπιακός με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο για δεύτερο σερί ματς με μικρές διαφοροποιήσεις δεν έλεγξε ποτέ το ρυθμό, τον οποίο ορίζει στη συντριπτική του πλειοψηφία η Πρωταθλήτρια Τουρκίας. 

Αυτό έχει να κάνει προφανώς με τον αριθμό των κατοχών, την ευστοχία, τα σχήματα και πολλά ακόμα αγωνιστικά θέματα, αλλά και με την πνευματική ετοιμότητα και ωριμότητα, που παρουσίασε η κάθε ομάδα.

Αυτή του Γιώργου Μπαρτζώκα είδε το μυαλό της να επηρεάζεται πολύ πιο εύκολα είτε γιατί δεν της έβγαιναν αυτά που ήθελε στο παρκέ είτε γιατί έκανε πολλά λάθη τα οποία ήταν δια γυμνού οφθαλμού τα περισσότερα.

Ακόμα όμως και έτσι οι ερυθρόλευκοι παρουσίασαν αρετές του παιχνιδιού τους, προηγήθηκαν ακόμα και με +16 στο ξεκίνημα, πέτυχαν μεγάλα σουτ στο τέταρτο δεκάλεπτο, αλλά στο τέλος οι λεπτομέρειες τους γύρισαν την πλάτη και έγειραν την πλάστιγγα προς την άλλη πλευρά, εξαιτίας των δικών τους κακών επιλογών.

Στο τέλος της βραδιάς και με βάση την εικόνα της στα δύο πρώτα ματς η Φενέρ πήρε αυτό που δικαιούταν δηλαδή ένα διπλό στο ΣΕΦ και ο Ολυμπιακός έμεινε με μία “πικρή γεύση” στα χείλη, ότι θα μπορούσε να κάνει το 2-0 ακόμα και τη στιγμή, που δεν παρουσιάστηκε όσο σκληρός έπρεπε.

Ο “μαγικός” αριθμός “17”, τα ψηλά σχήματα και οι κρίσιμες στιγμές που πήγαν στην πλευρά της Φενέρ

Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς μπήκε πολύ πιο αποφασιστικός και ορμητικός στο παρκέ χάρη στην εξαιρετικά δυναμική του άμυνα και από νωρίς κατάφερε να βρει ρυθμό στην επίθεση με τη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μέχρι και το 12ο λεπτό όλα να λειτουργούν “ρολόι” (10 πόντους παθητικό) και να πάρει μία διαφορά 16 πόντων, η οποία αν και νωρίς έδειχνε το σωστό δρόμο που βάδιζε με τους Φαλ, Κάνααν και Ουόκαπ να κάνουν εξαιρετική δουλειά. 

Όμως όλο αυτό το το ωραίο σκηνικό αποδείχθηκε πολύ σύντομο και δεν κράτησε καθόλου στη συνέχεια, αφού το ψηλό σχήμα των Τούρκων ήταν καθοριστικό.

Πιερ, Χέις, Γκούντουριτς, Μότλεϊ και ο “άσσος από το μανίκι” του Δημήτρη Ιτούδη στην επίθεση Έντουαρντς διαφοροποίησαν πλήρως την κατάσταση.

Οι δύο Αμερικανοί φόργουορντ δημιουργούσαν και έκλειναν κάθε τρύπα στην άμυνα βάζοντας τα χέρια τους παντού, ο Γκούντουριτς επίσης δημιουργούσε, ο Χέις πρόσφερε και σκορ, ο Μότλεϊ αποτελούσε μία συνεχόμενη απειλή στη ρακέτα και ο Έντουαρντς μπήκε από το πουθενά και σκόραρε ασταμάτητα κι απέναντι σε κάθε αντίπαλο.

Από την άλλη οι παίκτες του Ολυμπιακού που ήρθαν από τον πάγκο δεν πρόσφεραν τίποτα με εξαίρεση τον Σλούκα και τον Πίτερς, ο οποίος σημείωσε 6 πόντους.

Ο Μπολομπόι χαμένος δεν μπορούσε καν να βάλει το κορμί του με αντίπαλο τον Έντουαρντς και οι Λαρεντζάκης – ΜακΚίσικ έκαναν τη μία λάθος επιλογή μετά την άλλη στην επίθεση και στην άμυνα έδειχναν μία ταχύτητα πίσω από τους Γκούντουριτς, Πιερς και Έντουαρντς.

Η Φενέρ όχι μόνο πήρε την ψυχολογία του ματς πηγαίνοντας στα αποδυτήρια, αλλά “βραχυκύκλώσε” πλήρως τον Ολυμπιακό, κέρδιζε όλες τις διεκδικούμενες μπάλες και τα ριμπάουντ και είχε επιστρέψει για τα καλά.

Στο δεύτερο μέρος η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα και πάλι έδειχνε πρόβλημα στις επιλογές της. Μπορεί να διατηρούσε το προβάδισμα έστω και με μικρή διαφορά, όμως ήταν το ξεκάθαρα πως δεν μπορούσε να καθοδηγήσει το ρυθμό.

Ο Έντουαρντς σταμάτησε βέβαια να αποτελεί πρόβλημα και βγήκε το παρκέ, όμως ο Καλάθης οργάνωνε εξαιρετικά και το δίδυμο Πιερ -Χέις έμοιαζε ασταμάτητο κόντρα σε Παπανικολάου και Βεζένκοφ στις δύο πλευρές του παρκέ. 

Ο Φαλ πάλευε ώρες ώρες τελείως μόνος του σε άμυνα και επίθεση με τον κόουτς Ιτούδη να διατηρεί την ίδια τακτική χωρίς βοήθειες πάνω του, αλλά με ένα μικρό διαφοροποιημένο τρικ, αφού όποτε ο Γάλλος έπαιρνε την μπάλα στα τελευταία 5” της επίθεσης δεν έβγαινε βοήθεια πάνω του, αλλά έκανε “παγίδα” από 3-4 παίκτες. 

Επίσης χαρακτηριστικό της κακής βραδιάς πνευματικά και αγωνιστικά του Ολυμπιακού ήταν πως ο Ουόκαπ είχε ξεκάθαρο πλεονέκτημα σε τέσσερις περιπτώσεις στην επίθεση με αντίπαλο τον πολύ αδύναμο Έντουαρντς και μόνο στη μία από αυτές πήρε τη σωστή απόφαση.

Το ντέρμπι καλά κρατούσε, ενώ ο “καυτός” Κάνααν στο πρώτο μέρος δεν πήρε ούτε μία μπάλα στο τρίτο δεκάλεπτο και σιγά σιγά άρχισαν οι αλλαγές από το ερυθρόλευκο προπονητικό τιμ.

Η Φενέρ με τον Γκούντουριτς πέρασε μετά από ώρα μπροστά με +5 και εκεί οι Πειραιώτες έβγαλαν αντίδραση με Βεζένκοφ και Σλούκα, αλλά και πάλι οι συνθήκες και η ψυχολογία δεν άλλαζαν.

Στην τέταρτη περίοδο η “μάχη” έγινε απίστευτα σκληρή. Ο “Σλου απέδειξε” πως είναι ηγέτης και με μικρή βοήθεια αρχικά του ΜακΚίσικ έδωσαν προβάδισμα με 4-5 πόντους στον Ολυμπιακό με μεγάλα σουτ, που έμοιαζαν νίκης, όμως η αντίπαλη πλευρά αντέδρασε και εκείνη.

Ο Χέιζ εκτελούσε αλύπητα από την αδύνατη πλευρά με μακρινά σουτ και ο Μότλεϊ από τη ρακέτα και κράτησαν “ζωντανή” τη Φενέρ σε ένα σημείο, που αντίστοιχα στο πρώτο ματς “λύγισε”. 

Ο Γκούντουριτς και ο Μότλεϊ πήραν στις πλάτες τους τη Φενέρ και σε συνδυασμό με το τουρκικό “πάρτι” στο επιθετικό ριμπάουντ ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ, έχασε 3 βολές μία με τον κατάκοπο Φαλ και δύο καθοριστικές με τον ΜακΚίσικ και στην κρίσιμη επίθεση νίκης το ματς “ήπιε θάλασσα”.

Ο Βεζένκοφ βιάστηκε να εκτελέσει στο -2 με κακές προϋποθέσεις μπροστά στον Ντόρσεϊ. Φαλ και Ουόκαπ έχασαν ένα δικό τους επιθετικό ριμπάουντ και αυτό ήταν… η Φενέρ έκανε το 1-1.

Οι λόγοι της ήττας ήταν πολλοί για τον Ολυμπιακό και ξεκάθαροι: 

• Ο αριθμός του +17 στις κατοχές για τη Φενέρ με +10 επιθετικά ριμπάουντ (15-5) και 7 λιγότερα λάθη (14-7) έπαιξαν σημαντικό ρόλο και ίσως το μεγαλύτερο για το τελικό αποτέλεσμα
• Η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη για δεύτερο σερί ματς εξουδετέρωσε την κυκλοφορία της μπάλας του Ολυμπιακού με 16 μόλις ασίστ
• Ο Σλούκας, αφού ο Φαλ κουράστηκε κάποια στιγμή, ήταν ο μόνος στο τέλος που πάλευε με 12 από τους 22 πόντους της ομάδας στο τέταρτο δεκάλεπτο
• Όταν 7 αντίπαλοι έχουν από 1 επιθετικό ριμπάουντ τουλάχιστον ο καθένας, πέρα από το θέμα των κατοχών δείχνει και τη θέληση και το καθαρό μυαλό των Τούρκων, οι οποίοι είχαν και μόλις 7 λάθη με 21 ασίστ.
• Σε ένα κλειστό και σκληρό ματς από τη στιγμή που η Φενέρ τελειώνει με 46 δίποντα και ο Ολυμπιακός με 26 παρά το 70% ευστοχία δείχνει και πάλι τη στόχευση της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη

Προσαρμογές, αγωνιστικά ρίσκα και πνευματικά δουλειά, για να σωθεί η ευρωπαϊκή χρονιά!

Ο Ολυμπιακός την πάτησε και για μία ακόμα φορά στην ιστορία του δεν προστάτευσε το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs και θα πάει τώρα στην Πόλη και στην “καυτή” έδρα της Φενέρ, για να πάρει ένα ματς και μείνει ζωντανός στη μάχη της πρόκρισης.

Η σειρά αποδεικνύεται λογικά πολύ δύσκολη και περισσότερο από όση περίμενε η πλειοψηφία του κόσμου της ομάδας, ενώ κάθε ματς είναι και μία διαφορετική υπόθεση, αλλά η αλήθεια είναι πως η Φενέρ κέρδισε τις εντυπώσεις, όχι μόνο λόγω του 1-1, αλλά με τη συνολική εικόνα της.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, αν θέλει να επιβιώσει και να προκριθεί στο Κάουνας θα πρέπει να αλλάξει πολλά πράγματα στο παιχνίδι της και σε όλα τα κομμάτια του.

Αρχικά ο Ολυμπιακός επιβάλλεται για τα δύο ματς στην Πόλη να δουλέψει το πνευματικό κομμάτι και να σταματήσει, να κάνει αγωνιστικά “δώρα” στην αντίπαλο του.

Δεν γίνεται η ομάδα να χαρίζει κατοχές, να παρουσιάζει έλλειμμα ενέργειας, καθαρής σκέψης και να μη διαβάζει ούτε και το πιο απλό missmatch, κάτι που δυστυχώς έκανε και στο νικηφόρο Game 1.

Επίσης θα χρειαστούν οπωσδήποτε προσαρμογές και ρίσκα, για να αντιμετωπιστεί το ψηλό σχήμα της Φενέρ, που κάνει μέχρι τώρα τη διαφορά. 

Το ματσάρισμα των Χέις – Βεζένκοφ και Παπανικολάου – Πιερ δεν βγαίνει καθόλου, ενώ απέναντι τους όπως και στον Γκούντουριτς ο ΜακΚίσικ επίσης δεν μπορεί να ανταπροκριθεί.

Πρέπει να υπάρξει αλλαγή στα μαρκαρίσματα και να παρθούν ρίσκα. Ενώ ίσως το πιο σημαντικό από όλα τα προβλήματα είναι ο ρυθμός της κάθε αναμέτρησης, όπου ο Ολυμπιακός όχι απλά δεν μπορεί να ορίσει, αλλά ούτε καν να ελέγξει με εξαίρεση το τρίτο δεκάλεπτο του Game 1 και το πρώτο του Game 2.

Αυτό σημαίνει πως η ομάδα είτε θα επιλέξει να πάει με τρία γκαρντ, για να έχει περισσότερους χειριστές και καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας είτε με όσο πιο ψηλά σχήματα μπορεί και δίδυμο Βεζένκοφ – Πίτερς, για να ματσάρει τη δύναμη και τον όγκο των αντιπάλων του.

Τέλος μία ακόμα επισήμανση αφορά τον Μουσταφά Φαλ και τον Κώστα Σλούκα.

Η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη επιλέγει να τον μαρκάρει με συγκεκριμένο τρόπο και έτσι ο Ολυμπιακός πρέπει να βρει τη λύση και ξανά το αγαπημένο της off ball παιχνίδι κάνοντας τον ακόμα πιο χρήσιμο.

Όσο για τον ηγέτη της ομάδας όσο και να τον “χτυπάει” η Φενέρ στην άμυνα πρέπει ο χρόνος συμμετοχής του, να αυξηθεί γιατί είναι ο μοναδικός γκαρντ που αποτελεί συνεχόμενη απειλή στην αντίπαλη άμυνα και μπορεί να δημιουργήσει και να σκοράρει με συνέπεια.

Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να πετύχει το 2-0, προβλημάτισε με την εικόνα του και τον τρόπο που ισοφαρίστηκε σε 1-1 και βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.

Οι περισσότεροι ανησυχούν, γιατί η ομάδα δεν δείχνει 100% πνευματικά έτοιμη, όμως αν κάποιος μπορεί να αντιδράσει σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες είναι ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα και το έχει αποδείξει διαχρονικά.

Η ευρωπαϊκή σεζόν της ομάδας θα κριθεί την επόμενη εβδομάδα και όλοι πρέπει να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.

Ηρεμία, υπομονή και μάχη και στο τέλος της ημέρας θα μάθουμε αν ο Ολυμπιακός θα καταφέρει και πάλι να δώσει απαντήσεις και να πάρει αυτό που αξίζει με βάση τη φετινή του εκπληκτική πορεία…

Υ.Γ. Ο Δημήτρης Ιτούδης κέρδισε την προπονητική μάχη του Game 2 και του αξίζουν συγχαρητήρια. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας το πάλεψε, αλλά δεν του βγήκαν κυρίως πρόσωπα και στο τέλος όλες οι λεπτομέρειες πήγαν απέναντι στην ομάδα του.

Υ.Γ. 2) Ο Σάσα Βεζένκοφ τρώει απίστευτο ξύλο από τον Χέις, ενώ παρότι σκόραρε πάλι 18 πόντους αυτοί δεν “πόνεσαν” τη Φενέρ. Ήρθε η ο Σάσα να δείξει χαρακτήρα και να κάνει step up ως MVP. Και κυρίως να παίρνει πιο ώριμες αποφάσεις όταν η μπάλα “καίει”.

Υ.Γ. 3) Δεν είναι οι χαμένες βολές του ΜακΚίσικ το πρόβλημα και δεν γίνεται να του ασκείται κριτική για αυτές, αλλά το πρόβλημα πως δεν μπορεί με τίποτα να ματσάρει τα αντίπαλα φόργουορντ και στην επίθεση σπαταλάει πολύτιμα δευτερόλεπτα με ντρίπλα.

Υ.Γ. 4) Ο κόσμος δεν βοήθησε ψυχολογικά την ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο, που το χρειαζόταν. Το ΣΕΦ έπρεπε να είναι πιο “καυτό” ακόμα και από το Game 1.

Υ.Γ. 5) Τίποτα δεν τελείωσε και ο καλός Ολυμπιακός μπορεί και το 2/2 στην Πόλη. Στήριξη παρά την πίκρα και θα δούμε τι θα γίνει. Απλά είναι κρίμα να χαθεί αυτή η μεγάλη ευκαιρία.