Η Ρεάλ ως «ξυπνητήρι», η πρόκληση που επαναφέρει τον Ολυμπιακό στις βασικές αρχές του! Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης...

Όταν μια ομάδα κατακτά με τέτοια διάρκεια και κυριαρχία την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο της Euroleague, είναι αναμενόμενο να προκύπτει ένας λανθάνων εφησυχασμός. Ο Ολυμπιακός, με τη σταθερότητά του, τις επιβλητικές εμφανίσεις και το πλουραλιστικό του παιχνίδι, έπεισε τους πάντες ότι φέτος βρίσκεται διαρκώς ένα βήμα μπροστά. Αυτή η αίσθηση ανωτερότητας, όμως, είχε κι ένα τίμημα: ένα υποδόριο αίσθημα ότι η διαδρομή προς το Final Four είναι σχεδόν αυτονόητη. Σαν να έχει ήδη κριθεί.

Αυτό το κλίμα αποτύπωσε και ένα κομμάτι του κόσμου, που δεν κρύφτηκε πίσω από προσδοκίες, αλλά περισσότερο βυθίστηκε σε μια απαιτητική απάθεια. Ήταν σαν να θεωρούσαμε ότι φτάνει απλώς να εμφανιστεί ο Ολυμπιακός για να νικήσει. Ότι οι αντίπαλοι υπάρχουν απλώς για να επιβεβαιώνουν την ανωτερότητά του.

Θα προκριθεί επί της Ρεάλ Μαδρίτης ο Ολυμπιακός!

Η Ρεάλ Μαδρίτης ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή. Όχι ως απειλή. Ως απαραίτητη πρόκληση. Ως ευκαιρία επανασύνδεσης με την πραγματικότητα του πρωταθλητισμού. Αν ο Ολυμπιακός είχε διασταυρωθεί με την Μπάγερν, η αίσθηση της «εύκολης διαδρομής» θα συνεχιζόταν, η ομάδα θα περνούσε πιθανότατα χωρίς να αγγίξει τα όριά της – και θα πήγαινε στο Final Four με ψευδαισθήσεις. Γυμνή από ένταση. Υπνωτισμένη από τη σταθερότητα.

Αντίθετα, η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ένας αντίπαλος που σε αναγκάζει να κοιτάξεις κατάματα την αλήθεια. Σε κάθε κατοχή. Σε κάθε απόφαση. Σε κάθε διεκδίκηση. Η Ρεάλ σε υποχρεώνει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου για να περάσεις. Και αυτή η συνθήκη είναι δώρο για τον Ολυμπιακό. Γιατί του επιτρέπει να επανασυνδεθεί με την ένταση, το πάθος και το ένστικτο της επιβίωσης που χρειάζονται για να σηκώσεις την κούπα.

Αυτή δεν είναι απλώς μια σειρά play-off. Είναι η ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να ανακτήσει τη συλλογική του ταυτότητα. Να λειτουργήσει και πάλι ως οικογένεια που δεν κάνει πίσω. Να βρει ρυθμό, μέταλλο και ψυχολογία μέσα από πραγματικές μάχες. Να επιστρατεύσει τον κόσμο του όχι ως παρατηρητή, αλλά ως πραγματικό συμπαίκτη.

Η Ρεάλ είναι το «ξυπνητήρι» που χρειαζόταν ο οργανισμός του Ολυμπιακού. Και, ακόμα περισσότερο, είναι η δοκιμασία που θα τον θωρακίσει ψυχολογικά, πνευματικά και αγωνιστικά ενόψει του Final Four.

Γιατί εφόσον ο Ολυμπιακός καταφέρει να ξεπεράσει τη Ρεάλ, θα πάει στο Άμπου Ντάμπι με τη μεγαλύτερη δυναμική που θα μπορούσε να έχει. Έχοντας αποδείξει πρώτα στον εαυτό του –και σε όλους– ότι είναι έτοιμος να παλέψει με τους καλύτερους. Και να τους νικήσει.

Στο τέλος, το να βγεις νικητής από μια τέτοια σειρά δεν είναι μόνο θέμα πρόκρισης. Είναι θέμα πίστης. Και αυτή η πίστη, όταν ξαναγεννιέται μέσα από φωτιά, είναι και η πιο ανίκητη.