Σε ποιους απευθυνόταν και γιατί έδωσε τα εύσημα χωρίς να κατονομάσει, για το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα… Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης.

Είπε πολλά και ενδιαφέροντα στην ομιλία του ο Βαγγέλης Μαρινάκης κατά τη διάρκεια της κοπής της πίτας του ποδοσφαιρικού τμήματος την Πέμπτη το βράδυ. Ήταν μια βραδιά με πολύ ενδιαφέρον για πολλούς λόγους που έχει να κάνει με το μέλλον του Ολυμπιακού σε μια χρονιά δύσκολη και γεμάτη προβλήματα στο ξεκίνημα. Και αν κάποιος σταθεί στα λόγια του ισχυρού άνδρα της ΠΑΕ ότι στόχος είναι το πρωτάθλημα και το κύπελλο, δεν ισχύει το ίδιο και για εμένα. Γιατί ο Μαρινάκης με τον δικό του τρόπο έστειλε το μήνυμα για το ποιο είναι αυτό που τον ενθουσιάζει και τον κάνει να πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να βγει νικητής στο τέλος της χρονιάς. Και αυτό δεν είναι άλλο από το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα. Ένα ρόστερ γεμάτο παικταράδες που είναι λογικό όλοι να θέλουν να παίζουν, αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν.

 Γιατί ο πρόεδρος του Ολυμπιακού αναφέρθηκε έστω και χωρίς να κατονομάσει τι είναι αυτό που του αρέσει πολύ και το είδαμε στο παιχνίδι της περασμένης Κυριακής με τον ΟΦΗ. Μα φυσικά στάθηκε στη στιγμή του γκολ από τον Ελ Αραμπί που έκανε το 2-1 και χάρισε στην ομάδα τη νίκη. Όχι τόσο για τον Ελ Αραμπί, (γνωστή η αξία και ο χαρακτήρας του), αλλά κυρίως για την κίνηση του Μπακαμπού να τρέξει από τον πάγκο και να αγκαλιάσει τον Μαροκινό σκόρερ και όλοι σχεδόν οι παίκτες να γίνουν ένα κουβάρι. Για αυτό και  στάθηκε στο στιγμιότυπο αυτό ο Μαρινάκης γιατί ξέρει καλά ότι μια ομάδα για να πηγαίνει καλά το πρώτο πράγμα που χρειάζεται είναι να είναι καλό το κλίμα στα αποδυτήρια.

Πώς προκύπτει η περίπτωση Γκέδες για Ολυμπιακό;
Πώς προκύπτει η περίπτωση Γκέδες για Ολυμπιακό;

Μάλιστα λέγεται ότι ο Μαρινάκης για αυτό το περιστατικά μίλησε και ιδιαίτερα με τον Μπακαμπού, αλλά και με τον Μίτσελ εκφράζοντας του την ικανοποίηση για το πως έχει φέρει σε ένα καλό επίπεδο τα αποδυτήρια στο Ρέντη. Και το θέμα αυτό αποτελεί θέμα συζήτησης από τη στιγμή που τελείωσε το παιχνίδι με τον ΟΦΗ, γιατί σχολιάστηκε πολύ από τους ανθρώπους του Ολυμπιακού, τόσο σε αυτούς που είναι κοντά στην ομάδα, όσο και σε αυτούς που την στηρίζουν από μακριά και πιο διακριτικά. Δηλαδή το πως πανηγυρίστηκε το γκολ με τον ΟΦΗ, αλλά και το πως ο Μπακαμπού  έτρεξε να αγκαλιάσει ένα παίκτη με τον οποίο αγωνίζονται στην ίδια θέση και είναι λογικό να υπάρχει ανταγωνισμός. Όμως στον Ολυμπιακό του Μίτσελ δεν υπάρχουν αυτά και όλοι είναι το ίδιο για τον προπονητή. Δεν ξέρω τι θα καταφέρει η ομάδα στο τέλος  της χρονιάς και αν θα μπορέσει να κάνει τη μεγάλη ανατροπή, αν σκεφτούμε πόσους βαθμούς ήταν πίσω στην βαθμολογία πριν από δυο μήνες. Όμως αυτό που ξέρω ότι ο Ολυμπιακός είναι ΟΜΑΔΑ με όλη την σημασία της λέξης, γεμάτος παικταράδες, αλλά και καλούς χαρακτήρες. Και όσοι δεν μπορούν να το καταλάβουν θα βγουν εκτός ομάδας με συνοπτικές διαδικασίες.

 Έχω πει και άλλες φορές, δεν ξέρω αν ο Μίτσελ είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο και ο ιδανικός για τον Ολυμπιακό, όμως αυτό που ξέρω είναι ότι έχει καταφέρει να φτιάξει το κλίμα (δεν ήταν και το καλύτερο πέρσι) και να βλέπει όλους τους παίκτες το ίδιο. Να δείχνει ότι υπολογίζει σε όλους και να τον σέβονται, γιατί την εκτίμηση ο προπονητής την κερδίζει με τον τρόπο του. Τέλος πάντων κρατάω την ικανοποίηση του Μαρινάκη για το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα και φυσικά περιμένω την ερχόμενη Κυριακή στην Τούμπα  σε ένα ματς υψηλών προδιαγραφών και μεγάλων απαιτήσεων να βγάλει αντίδραση και να δείξει ότι αυτή είναι η καλύτερη ομάδα. Έστω και αν ο ΠΟΛΕΜΟΣ συνεχίζεται από κάθε πλευρά και σε κάθε επίπεδο. Όμως υπάρχει «ασπίδα» και αυτή είναι  η διοίκηση και η στήριξη σε προπονητή και ποδοσφαιριστές για να δούμε κάτι καλό στο τέλος.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24