Ολυμπιακός Blog: Το δέκα το… καλό!
Ο Στέφανος Τάτσιος γράφει για τον Ολυμπιακό που πήγε να «βγάλει τα μάτια» του και να χάσει ένα δικό του παιχνίδι κόντρα στη Μιλάνο, για τον κορυφαίο σέντερ στην Ευρωλίγκα Μουσταφά Φαλ, αλλά και για το τεράστιας σημασίας ματς με τη Μονακό.
Καλή χρονιά σε όλους με υγεία και ευτυχία, όμως η δράση στην Ευρωλίγκα για τον Ολυμπιακό δεν σταματά ποτέ και έτσι και για εμάς και το βράδυ της Τρίτης της στο ΣΕΦ πήγε να εξελιχθεί πολύ άσχημα, όμως τελικά οι νταμπλούχοι Ελλάδας κατάφεραν να πάρουν τη δέκατη φετινή τους νίκη.
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα πραγματοποίησε μία καλή εμφάνιση για δύο δεκάλεπτα, όμως προβλημάτισε στο πρώτο και στο τέταρτο και αυτό απέναντι σε μία σκληρή ομάδα, αλλά με ελλείψεις που της στερούν σημαντικές επιθετικές λύσεις.
Η Μιλάνο μπορεί να έχει απουσίες, όμως βρίσκεται σε καλή κατάσταση και εκμεταλλευόμενη την χαλάρωση και κάποια κακά επιμέρους στοιχεία του Ολυμπιακού λίγο έλειψε να κάνει τη ζημιά από το -15.
Όμως οι Πειραιώτες στο τέλος πήραν αυτό που άξιζαν, δείχνοντας χαρακτήρα και είχαν και πάλι σε τρομερή βραδιά τον κορυφαίο σέντερ της διοργάνωσης, Μουσταφά Φαλ, ο οποίος έκανε ό,τι ήθελε με τη φανέλα με το νούμερο «10» στο παρκέ και υπέγραψε το ρεκόρ 10-8 του Ολυμπιακού.
Όταν όλα έμοιαζαν δύσκολα στο 74-74 εκείνος έβγαλε μεγάλες άμυνες, μοίρασε ιδανικές πάσες στην επίθεση και «καθάρισε» το ματς βγάζοντας την ομάδα του από τη δύσκολη θέση.
Ο Ολυμπιακός είχε μόνο να χάσει από το παιχνίδι με τη Μιλάνο, όμως κατάφερε να το πάρει έστω και έτσι και τώρα κοιτάει την πολύ απαιτητική συνέχεια, που φέρνει την πληγωμένη Μονακό στο ΣΕΦ, σε ένα ματς κομβικό και για τις δύο ομάδες.
Τα δύο πρόσωπα, ο MVP Φαλ και το δίδυμο Πίτερς & Ουίλιαμς-Γκος
Το παιχνίδι για τον Ολυμπιακό ξεκίνησε υπό καλές συνθήκες, αφού το πολύ ψηλό σχήμα του Μεσίνα με Μέλι, Βόιγκτμαν και Καμαγκατέ δεν βγήκε σε καμία από τις δύο πλευρές.
Ο Φαλ κυριάρχησε από νωρίς σε άμυνα και επίθεση, ενώ ο Ουόκαπ με εύστοχα μακρινά σουτ έβαλε από νωρίς μπροστά στο σκορ την ομάδα του.
Το πρόβλημα για την ομάδα ήταν πως δεν μπορούσε να πάρει προβάδισμα ασφαλείας, αφού το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο από τον Ουόκαπ, ο οποίος εκτελεστικά ήταν καλός, όμως δημιουργικά και οργανωτικά εκτός κλίματος αγώνα.
Οι Ιταλοί βρήκαν από νωρίς σκορ στο ανοιχτό γήπεδο και όσο περνούσε η ώρα έπαιρναν ψυχολογία με «ήρωες» από τον πάγκο τους όπως ο Τονούτ.
Στη δεύτερη περίοδο το προβάδισμα εναλλασσόταν συνεχώς μέχρι την στιγμή που το δίδυμο Λαρεντζάκη – Μιλουτίνοφ, μαζί με την κρίσιμη συμβολή του Πετρούσεφ άλλαξε την κατάσταση στο παρκέ.
Ο «Λάρι» πρόσφερε πολύτιμους πόντους, έπαιξε φοβερές άμυνες και έβγαλε πολύ καλές συνεργασίες με τον Σέρβο σέντερ μετά από pick n’ roll, ενώ ο Μιλουτίνοφ μετά τα πρώτα 3-4 λεπτά στο ματς, βρήκε ρυθμό και είχε impact φθείροντας τους αντιπάλους του και δίνοντας πόντους από τις βολές και το ζωγραφιστό.
Όσον αφορά τον Πετρούσεφ, αν εξαιρεθούν δύο κακές αρχικές άμυνες και μία φορά που δίστασε να σουτάρει ελεύθερος από τη γωνία, ήταν πολύ καλός στον τομέα των ριμπάουντ, ενώ βοήθησε στο ζωγραφιστό σε άμυνα και επίθεση με το κορμί του και με τις συνεργασίες του με τον Μιλουτίνοφ.
Το πρώτο μέρος έκλεισε με μικρό «ερυθρόλευκο» προβάδισμα, το οποίο θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο, αν είχαν γίνει λιγότερα «φθηνά» λάθη και η Μιλάνο δεν είχε 60% στα δίποντα.
Στο δεύτερο μέρος μετά από τις πρώτες φάσεις ο Ουόκαπ σέταρε το παιχνίδι της ομάδας, ο Φαλ συνέχισε να κυριαρχεί στις δύο ρακέτες με σπουδαίες φάσεις και στην εξίσωση μπήκαν για τα καλά οι Πίτερς και Κάνααν.
Ο πρώτος εκτελούσε από τα 6.75 με κάθε ευκαιρία και έβρισκε στόχο, ενώ ο δεύτερος συνεργαζόταν ως δημιουργός με τον πρώτο.
Ο Ολυμπιακός είχε βελτιώσει την άμυνα του και «έχτισε» ένα διψήφιο προβάδισμα, το οποίο στο 29′ έφτασε και το +15 με το ροτέισον να είναι μικρό.
Ουίλιαμς-Γκος, ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκης και Μιλουτίνοφ βρέθηκαν στο παρκέ.
Ο Γκος ήταν σαφώς καλύτερος και στις δύο πλευρές σε σχέση με το πρώτο μέρος, ενώ ο Λαρεντζάκης έχασε τη συγκέντρωση του και αποχώρησε από το παρκέ με φάουλ και κακές επιλογές.
Ο ΜακΚίσικ ήταν εκτός αγώνα και δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα, ενώ ο Μιλουτίνοφ είχε καλές και κακές στιγμές.
Το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό σε ένα ακόμα ματς ήταν πως δεν το τελείωσε όταν έπρεπε και έτσι οι Ιταλοί εκμεταλλευόμενοι τα ερυθρόλευκα λάθη με τους Τονούτ και Μπορτολάνι να «πυροβολούν» από μακριά έκαναν ντέρμπι το παιχνίδι.
Μάλιστα ο Νέιπιερ πήρε σκυτάλη στο σκορ και με προσωπικές φάσεις κέρδισε φάουλ και έφερε το ματς στο «Χ».
Εκεί όμως εμφανίστηκαν οι τρεις μεγάλοι πρωταγωνιστές του Ολυμπιακού και όλοι τους κομβικοί για την πορεία της ομάδας.
Ο Ουίλιαμς-Γκος πέτυχε 5 πολύτιμους πόντους και ένα τεράστιο τρίποντο, ενώ μοίρασε και μία ασίστ, ο μυθικός Φαλ έδωσε δύο ασίστ και έβγαλε δύο άμυνες που έκριναν το παιχνίδι, ενώ ο Πίτερς έβαλε ένα καλάθι μετά από εξαιρετικό κόψιμο στη ρακέτα και αποτελούσε μόνιμη απειλή.
Έτσι με ένα σερί 5-0 ο Ολυμπιακός «γλίτωσε» την γκέλα και πήρε ένα παιχνίδι πολύ πιο δύσκολα από ότι θα έπρεπε κανονικά.
Το γεγονός πως η ομάδα είχε 24-0 πόντους από δεύτερες ευκαιρίες και κυριάρχησε στα ριμπάουντ με 37-16 (!) και έφτασε στο σημείο να πάρει τη νίκη στο σουτ πρέπει να προβληματίζει.
Όσο για τους πρωταγωνιστές; Ο Μουσταφά Φαλ αποδεικνύει πως αυτή την στιγμή είναι ο ψηλός με το μεγαλύτερο impact στο παρκέ σε ολόκληρη την Ευρωλίγκα έχοντας 12 πόντους, 6 ασίστ, 6 ριμπάουντ και 1 μπλοκ, ενώ ο Πίτερς για ένα ακόμα ματς ήταν επιπέδου… MVP της κανονικής περιόδου με 16 πόντους, 6 ριμπάουντ και 3 ασίστ.
Τέλος ο Ουίλιαμς-Γκος ήταν clutch σε ένα ακόμα φετινό παιχνίδι, ενώ βοήθησε πολύ στην άμυνα και στα ριμπάουντ (5) στο δεύτερο μέρος, τελειώνοντας τον αγώνα με μηδέν λάθη.
Το παιχνίδι «κλειδί» για τη συνέχεια της σεζόν και η αρετή της υπομονής
Η πρώτη πράξη της «διαβολοβδομάδας» ολοκληρώθηκε για τον Ολυμπιακό με νίκη η οποία συνοδευόταν από ένα μεγάλο «πρέπει» και έτσι πλέον μετράει τρεις συνεχόμενες πολύτιμες νίκες, οι οποίες τον έχουν ανεβάσει βαθμολογικά.
Πλέον οι Πειραιώτες έχουν ρεκόρ 10-8, είναι στην έκτη θέση και απέχουν μόλις μία νίκη από τις θέσεις «3-4», τις οποίες μπορούν να πιάσουν ακόμα και απόψε ανάλογα με τα αποτελέσματα των ανταγωνιστών τους.
Μπροστά τους έχουν το κρίσιμο και σπουδαίο ματς με τη Μονακό στο ΣΕΦ, όπου και σε αυτό θα έχουν «πρέπει» για τη νίκη, καθώς μιλάμε για έναν πολύ δυνατό αλλά και πληγωμένο ανταγωνιστή, ο οποίος τους έχει πάρει τον αέρα την τελευταία τριετία στην κανονική περίοδο.
Αν ο Ολυμπιακός καταφέρει και πάρει το παιχνίδι, κάνοντας το 4/4 και φτάνοντας τις 11 νίκες, τότε θα έχει τελείως διαφορετική ψυχολογία στη δύσκολη συνέχεια και άλλο βαθμολογικό «αέρα».
Η αναμέτρηση αυτή έχει τα χαρακτηριστικά πως από τη μία μπορεί να «απογειώσει» σε όλα τα επίπεδα την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, αλλά και από την άλλη να της «χαλάσει» το μυαλό σε ενδεχόμενη ήττα την στιγμή που πάει να κάνει το βήμα προς τα μπρος.
Και κάτι τελευταίο που αφορά την εμφάνιση της ομάδας και τα «σκαμπανεβάσματα» που παρουσιάζει κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Ο μήνας αυτός πέρα από καθοριστικός λόγω των πάρα πολλών και κρίσιμων αγώνων, δυστυχώς λόγω της κατάστασης με τους τραυματισμούς και τις αλλαγές στο ρόστερ αποτελεί και μία περίοδο «μίνι» προετοιμασίας για τα ακόμα πιο σημαντικά που θα έρθουν από το Φλεβάρη και μετά.
Είναι λογικό ο Ολυμπιακός να μην είναι στο επιθυμητό επίπεδο ακόμα, αφού έχει κομβικούς παίκτες μακριά από τον καλό τους εαυτό και άλλους που ψάχνουν ρυθμό και ρόλο μέσα σε καταστάσεις μεγάλων απαιτήσεων.
Το σημαντικό σε αυτή τη φάση είναι ο οργανισμός να παίρνει τα ματς που πρέπει και να σταματήσει τα «δώρα».
Η σταθερότητα και το ποιοτικό μπάσκετ για περισσότερο από ένα ή δύο δεκάλεπτα θα έρθουν σταδιακά.
Η αρετή της υπομονής είναι ο πιο χρήσιμος σύμμαχος αυτή την στιγμή για την ομάδα και τον κόσμο…
Υ.Γ. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ψάχνει και εκείνος μαζί με τους συνεργάτες του τα κατάλληλα σχήματα και πρόσωπα στο παρκέ. Θέλουν και αυτοί χρόνο και υπομονή.
Υ.Γ. 2) Ο Ουόκαπ δεν είναι σε καλή κατάσταση όπως ο Κάνααν και ο Παπανικολάου. Σταδιακά και εκείνοι θα είναι αυτοί που πρέπει, για να κάνουν πάλι τη διαφορά.
Υ.Γ. 3) Ο Φαλ αποτελεί ιστορικό κεφάλαιο πλέον για το σύλλογο. Είναι από τους κορυφαίους ψηλούς συνολικά στην ιστορία του Ολυμπιακού.
Υ.Γ. 4) Όπως και σε άλλες περιπτώσεις έτσι και με τον Μιλουτίνοφ πρέπει να υπάρξει υπομονή. Θα βρει και αυτός σταθερότητα και θα είναι κομβικός στα λεπτά που θα παίζει.
Υ.Γ. 5) Ο Μπραζντέικις έπρεπε κατά τη γνώμη μας να είναι στη δωδεκάδα και όχι ο Σίκμα, αφού με τον ΜακΚίσικ σε κακή κατάσταση θα πρόσφερε ποιοτικά λεπτά.
Υ.Γ. 6) Αν η ομάδα κάνει 2/3 με Μονακό μέσα και Μπάρτσα – Μπασκόνια έξω, τότε δεν θα κοιτάει χαμηλότερα από την 6η θέση μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου.