Ο Στέφανος Τάτσιος γράφει για τον Ολυμπιακό που κέρδισε δίκαια τον πρώτο τίτλο της σεζόν, τον χαρακτήρα νικητή και τους πρωταγωνιστές που διαθέτει και το μαραθώνιο που έχει μπροστά του.

O Ολυμπιακός ξεκίνησε λοιπόν με το δεξί τη φετινή σεζόν, αφού παρά τα προβλήματα, την ανετοιμότητα και τις σοβαρές απουσίες, κατέκτησε τον πρώτο τίτλο με 86-85 επί του Παναθηναϊκού στον τελικό του Σούπερ Καπ.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα άφησε στο ξενοδοχείο τις δικαιολογίες για τα προβλήματα, την χαλαρότητα και την έλλειψη ενέργειας και μπήκε στο παρκέ να εφαρμόσει το πλάνο της και να δώσει και την ψυχή της κόντρα σε έναν αντίπαλο με σαφώς υψηλότερα επίπεδα χημείας.

Καλύτερος στο πρώτο μέρος, αν και αδικείται από το +7 ο Ολυμπιακός είχε μόνο ένα «μπλακ-άουτ» στο τρίτο δεκάλεπτο όπως με το Περιστέρι, αλλά στο -5 απέδειξε γιατί είναι σπουδαία ομάδα με χαρακτήρα νικητή και προσωπικότητες.

Η αντίδραση των Πειραιωτών σε εκείνο το σημείο και ο clutch Βεζένκοφ όταν έπρεπε καθόρισαν τον τελικό και χάρισαν την κούπα για τρίτη σερί χρονιά σε ερυθρόλευκα χέρια.

Όπως και να έχει το παιχνίδι ήταν ειδικών συνθηκών και κανείς δεν θα το θυμάται πιθανότατα τον Ιούνιο, όμως σου προσφέρει χρόνο για δουλειά και ηρεμία και φυσικά την ευτυχία ενός τροπαίου.

Όταν όμως η σεζόν ξεκινάει με τρόπαιο κόντρα στον Παναθηναϊκό όντας εσύ πιο ανέτοιμος και χωρίς τους δύο βασικούς σου ψηλούς δεν μπορείς να μην χαμογελάς πλατιά και να μη νιώθεις μεγάλη αισιοδοξία και ασφάλεια για τη δύσκολη συνέχεια.

Οι «Big Three», η διαχείριση του Μπαρτζώκα και οι κατοχές

Ο τελικός είχε πολλές ιδιαιτερότητες, αφού πέρα του γεγονότος πως οι δύο ομάδες ήταν εξαιρετικά ανέτοιμες, ο Ολυμπιακός έπαιξε χωρίς τους δύο βασικούς του ψηλούς και ο Παναθηναϊκός χωρίς τους Οσμάν, Μπράουν και Αντετοκούνμπο.

Φυσικά το βάθος στα ρόστερ αμφότερων είναι… τρομακτικό, αφού μιλάμε στα χαρτιά για τις δύο πιο πλήρεις ομάδες της Ευρώπης, όμως αυτά όταν μιλάμε για ντέρμπι και κούπα πάει περίπατο.

Αγωνιστικά ο Ολυμπιακός στο ξεκίνημα δεν βραχυκύκλωσε από το στενό μαρκάρισμα στον Βεζένκοφ και το deny που υπήρχε στο μαρκάρισμα του μετά το σκριν, όμως οι ορέξεις του Τάιλερ Ντόρσεϊ και το εξαιρετικό του διάβασμα στο 1vs1 μετά το σκριν έθεσαν τις βάσεις για μία καλή βραδιά.

Δεν είναι μονάχα τα 4/4 τρίποντα του Τάιλερ στο ξεκίνημα, αλλά η απειλή που ένιωθε η αντίπαλη άμυνα και οι χώροι δράσης που βρήκε, λόγω της κοινής παρουσίας του στο παρκέ με Βεζένκοφ και Φουρνιέ.

Με λίγες βοήθειες από τον Γάλλο σταρ (6π στο 1ο δεκάλεπτο) οι Πειραιώτες πήραν από νωρίς προβάδισμα έχοντας 5 εύστοχα τρίποντα στην πρώτη περίοδο, σε αντίθεση με το 21% που είχαν με το Περιστέρι.

Από εκεί και πέρα ξεκίνησε η ραψωδία του Φίλιπ Πετρούσεφ, ο οποίος στα 25 λεπτά που βρέθηκε στο παρκέ κυριάρχησε στην επίθεση και στα ριμπάουντ με 18-8, στην άμυνα πάλεψε και κέρδισε περισσότερες μάχες από τον Ράιτ, αν και έχασε κάποιες φάσεις από Λεσόρ, Ναν, Σλούκα και Γκραντ.

Ο Σέρβος άνοιγε το γήπεδο στην επίθεση, πάσαρε σωστά ως ο ενδιάμεσος σε τριπλές συνεργασίες, ενώ διεκδίκησε όσα περισσότερα ριμπάουντ μπορούσε και άφησε κάθε ικμάδα των δυνάμεων του στο γήπεδο.

Πέρα πάντως από αυτούς τους δύο ο άνθρωπος που έκρινε τα πάντα ήταν ο Σάσα Βεζένκοφ. Δεν είναι μόνο οι 15 πόντοι και η μία ασίστ στο δεύτερο μέρος, αλλά το πότε τους βάζει.

Προς το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου ο Παναθηναϊκός είχε βρει ρυθμό με Σλούκα και Γκριγκόνις στην επίθεση και εκμεταλλευόμενος το μπλακ-άουτ του Ολυμπιακού επέστρεψε από το -8 στο +5.

Όμως εκεί ο κορυφαίος παίκτης στην Ευρώπη έκλεισε με προσωπικό σερί 6-0 το τρίτο δεκάλεπτο και στο τέταρτο πέτυχε δύο τεράστια τρίποντα, μάζεψε και 2 ριμπάουντ και έδωσε τον τίτλο στην ομάδα του.

Ένα ακόμα σημείο που πρέπει να σταθούμε είναι η διαχείριση του κόουτς Μπαρτζώκα στο δεύτερο μέρος, όπου έδειξε ξεκάθαρα πως πήγε με ροτέισον… δοκιμών, αφού ο Φουρνιέ έμεινε μέσα σχεδόν σε όλο το δεύτερο εικοσάλεπτο κυρίως σαν «δόλωμα» για την αντίπαλη άμυνα, αλλά και για να μάθει να παίζει καλύτερα με όλους τους συμπαίκτες του.

Επίσης Πίτερς – Παπανικολάου έμειναν στον πάγκο και δεν χρησιμοποιήθηκαν, κάτι λογικό με βάση την εικόνα τους στο πρώτο μέρος, όμως η μεγάλη έκπληξη ήρθε στο τέλος.

Ο Ντόρσεϊ αν και πρώτος σκόρερ μέχρι εκείνη την στιγμή δεν επέστρεψε, αλλά αντίθετα μπήκε στο παρκέ ο Γκος δίπλα στον εξαιρετικό στο δεύτερο μέρος Ουόκαπ και στον Φουρνιέ.

Μαζί με τον κρυφό MVP στην άμυνα και στην οργάνωση Γκος, στο παρκέ μπήκε και ο Ράιτ αντί του κουρασμένου Πετρούσεφ και μαζί με τον Βεζένκοφ πρόσφεραν ενέργεια, κατοχές και λύσεις στην άμυνα «κλειδώνοντας» το ματς.

Βγήκαν οι επιλογές στον κόουτς στο τέλος, που έδειξε και πάλι πως στα φινάλε των αγώνων του αρέσει να έχει τρεις χειριστές στην περιφέρεια.

Τέλος υπάρχουν και μερικοί αριθμοί που έκαναν τη διαφορά όπως τα μόλις 7 λάθη του Ολυμπιακού (4 στο 1ο ημίχρονο) με 13 ασίστ (8 στο 2ο) έναντι των 11 πράσινων λαθών με μόλις 9 τελικές πάσες (1 μόλις ο Σλούκας).

Γενικά ο Ολυμπιακός κέρδισε κατά κράτος τη μάχη των κατοχών και για αυτό πήρε και τη νίκη, αφού τέλειωσε το ματς με 4 λιγότερα λάθη, 4 περισσότερες ασίστ, ίδιο συνολικό αριθμό ριμπάουντ (33-33) και πέντε περισσότερα επιθετικά (12-7).

Άλλωστε η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα είχε μερικούς κρίσιμους αριθμούς στην στατιστική της, όπως οι 11 πόντοι από λάθη στο ανοιχτό γήπεδο (8 ο ΠΑΟ, 4 στο τρανζίσιον) και οι 19 πόντοι δεύτερης ευκαιρίας (6 ο ΠΑΟ).

Μπορεί τα δίποντα να έμειναν χαμηλά (47%) και να χάθηκαν πάλι αρκετές βολές (22/29), όμως το 40% στα τρίποντα (10/25) ειδικά στο χρονικό σημείο που μπήκαν αυτά στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν κομβικά.

Κέρδισε χρόνο και ηρεμία με την κούπα στη Ρόδο

Η σεζόν ξεκίνησε ιδανικά για τον Ολυμπιακό με τίτλο στη Ρόδο, όμως αυτή η επιτυχία και το 8/9 σε εγχώριους τίτλους από το 2022 μέχρι και σήμερα δεν λένε τίποτα Σεπτέμβρη μήνα, αφού τα κρίσιμα και ακόμα περισσότερο σοβαρά είναι μπροστά.

Και πέρσι η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα κατέκτησε ξανά το Σούπερ Καπ με +25 και έμεινε με αυτό και το Κύπελλο, αφού λόγω τραυματισμών έχασε το Πρωτάθλημα από το 2-0 και στο Final-4 αποκλείστηκε από τη Ρεάλ.

Όπως έχουμε γράψει ξανά, καλύτερα να περάσει δύσκολα το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο και να πανηγυρίσεις τον Ιούνιο. Σε αυτό στοχεύει η ομάδα και φέτος και δεν θα σταθεί σε ένα τρόπαιο.

Το πιο σημαντικό είναι πως ο Ολυμπιακός πέρα από την κούπα, κέρδισε πολύτιμο χρόνο και ηρεμία εντός και εκτός των τειχών, καθώς αυτό προσφέρουν τίτλοι όπως το Σούπερ Καπ και το Κύπελλο, ανάσες και πρόσκαιρη χαρά ενόψει της δύσκολης συνέχειας που θα κριθούν τα πάντα.

Ε, λοιπόν οι Πειραιώτες τα κέρδισαν όλα αυτά στη Ρόδο και τώρα μπορούν όλοι με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση να προετοιμαστούν και να περιμένουν τους τραυματίες να ενσωματωθούν, ώστε να δούμε την πλήρη εικόνα και αυτή να ρετουσαριστεί ουσιαστικά στο πρώτο μισό της χρονιάς.

Αυτό που έχει μπροστά του ο Ολυμπιακός τώρα είναι η πρεμιέρα στην Ευρωλίγκα με την Φενέρ στην Πόλη, όπου προφανώς και μεγάλος στόχος είναι η νίκη, για να ξεκινήσει ιδανικά και την ευρωπαϊκή του πορεία.

Ο αντίπαλος είναι πολύ δύσκολος και μακριά από το ΣΕΦ -για τρίτη σερί χρονιά-, όμως η ομάδα ατσαλώθηκε και απέκτησε αυτοπεποίθηση μετά τη μεγάλη νίκη επί του Παναθηναϊκού, ενώ θα αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο που έχει πρόβλημα στο «5» κυρίως ποιότητας και αθλητικότητας.

Όπως και να έχει η ιστορία γράφτηκε στη Ρόδο και ο Ολυμπιακός χαμογέλασε, όμως κανείς δεν θα το θυμάται σε λίγο καιρό. Η σεζόν μόλις ξεκίνησε και έχει πάρα πολύ δρόμο.

Το πρώτο δείγμα ήταν εξαιρετικά θετικό λόγω τίτλου, όμως αυτή η παρέα είναι φτιαγμένη για όλες τις κορυφές και για αυτές θα παλέψει τους επόμενους μήνες. Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε, προσδεθείτε…

Υ.Γ. Νίκη κατά κράτος σε ένα ακόμα ντέρμπι του Γιώργου Μπαρτζώκα στη μάχη των προπονητών. Κέρδισε τελικό χωρίς Φαλ – Μιλουτίνοφ και κόντρα σε έναν Παναθηναϊκό με ίδια ομάδα με πέρσι.

Υ.Γ. 2) Ο Σάσα γύρισε αυτές τις στιγμές και για αυτό πληρώθηκε όσο κανείς άλλος. Μιλάμε για τον κορυφαίο παίκτη στην Ευρώπη που έχει δίπλα του εκπληκτικούς συμπαίκτες. Όσον για τον Τάιλερ φάνηκε από το μήνυμα του πριν τον τελικό για την ψυχοσύνθεση του στα ντέρμπι.

Υ.Γ. 3) Ο Πετρούσεφ θέλει πολλή δουλειά κυρίως στην άμυνα στο «5», αλλά μιλάμε για αδιανόητο ταλέντο. Κέρδισε τον Λεσόρ που πέρσι στους τελικούς περνούσε δύσκολα μαζί του, ενώ επιθετικά είναι τοπ επιπέδου. Εκπληκτικός ξανά και να δούμε ποιος θα είναι ο ρόλος του όταν γυρίσουν Φαλ και Μιλουτίνοφ. Η πιο δύσκολη εξίσωση από όλες.

Υ.Γ. 4) Κακή διαιτησία κυρίως από τους Τσολάκο και Τσιμπούρη. Ειδικά ο πρώτος πήρε πολλές λάθος αποφάσεις. Κανονικά μετράει το καλάθι του Λεσόρ, ο οποίος έπρεπε χθες με δύο τεχνικές ποινές να έχει αποβληθεί. Επίσης η φάση Σλούκα – Πετρούσεφ σηκώνει συζήτηση για αντιαθλητικό του Έλληνα γκαρντ. Γενικά μόνο ο Παπαπέτρου στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

Υ.Γ 5) Τώρα η ομάδα πάει και με πολύ μικρά επίπεδα πίεσης για διπλό στην Πόλη. Πολύτιμο μαξιλαράκι το Σούπερ Καπ για πάρα πολλούς λόγους.

Υ.Γ. 6) Όταν κερδίζει ο Ολυμπιακός θα είναι με Λιόλιο, ΕΟΚ και τον εκάστοτε πρώτο διαιτητή και όταν χάνει, γιατί απλά είναι χειρότερος. Βουλιάζουν στο ψέμα τους…