Ολυμπιακός Blog: Στο ίδιο έργο θεατές

Τα ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού πάντα διαθέτουν κίνητρο και ενδιαφέρον είτε κρίνεται ένας τίτλος είτε μία συνθήκη στη Basket League και στην Ευρωλίγκα, όμως η αλήθεια είναι πως το ματς του ΟΑΚΑ δεν είχε πραγματικά κανένα διακύβευμα, αφού η πρωτιά είχε “κλειδώσει” και μαθηματικά μετά την ήττα του τριφυλλιού από τον ΠΑΟΚ.

Παρόλα αυτά όπως είδαμε κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του το παιχνίδι είχε έντονη συζήτηση, γιατί δεν γίνεται αλλιώς και γιατί έτσι είναι στη φύση αυτών των δύο ομάδων ακόμα και αν παίζουν μεταξύ τους φιλικό θέλουν να κερδίσουν για το γόητρο, αλλά και για πολλούς ακόμα λόγους.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν έπαιξε καλά σε μεγάλο διάστημα του αγώνα, όμως πλέον έχει μάθει να παίρνει αυτά τα παιχνίδια με το χαρακτήρα της και το πνεύμα του νικητή που έχει “χτιστεί” μέσα από το σερί του 12-0, αλλά και από την κυριαρχία της στους εγχώριους τίτλους.

Ο Ολυμπιακός όπως και σε άλλα ματς μέσα σε αυτό φανταστικό run του 12-0 χρειάστηκε να φτάσει στα όρια του, για να επικρατήσει του Παναθηναϊκού όχι γιατί δεν είναι πολύ καλύτερη ομάδα, αλλά επειδή έτσι το έφεραν οι συνθήκες της εκάστοτε αναμέτρησης.

Στο ΟΑΚΑ οι Πειραιώτες έπαιξαν όσο χρειάστηκε, για να πάρουν προβάδισμα νίκης, το οποίο το έχασαν στο τέλος από δικά τους λάθη και εκεί φάνηκε πως για να ηττηθούν από αυτόν τον Παναθηναϊκό πρέπει να “αυτοκτονήσουν” για περισσότερη ώρα από ένα δεκάλεπτο.

Αυτό που είδαμε το απόγευμα της Κυριακής ήταν μία μικρή γεύση από όσα έχουμε ζήσει πολύ καιρό τώρα. Όσο ο Ολυμπιακός ήταν καλός και έκανε τα βασικά σε άμυνα και επίθεση κέρδιζε σταθερά και με διαφορά ασφαλείας, όταν έχανε το μυαλό του τότε είχαμε ένα πραγματικό ντέρμπι στο παρκέ.

Στο τέλος της ημέρας αυτό που “έγραψε” η ιστορία είναι μία ακόμα δίκαια ερυθρόλευκη επικράτηση σε ντέρμπι αιωνίων και η απόλυτη επιβεβαίωση, ότι ο Παναθηναϊκός για να κερδίσει τον Ολυμπιακό πρέπει να κάνει μία τρομερή υπέρβαση η οποία και πάλι έμεινε στα μισά.

Οι ιδανικές συνθήκες για τους πράσινους, η ερυθρόλευκη second unit και ο παράγοντας των τελευταίων ντέρμπι

Το ντέρμπι του ΟΑΚΑ όπως προείπαμε δεν είχε βαθμολογικό κίνητρο και ειδικά ο Ολυμπιακός έχοντας μεγάλες μάχες μπροστά του, αλλά και πίσω του στην Ευρωλίγκα δεν θα γινόταν και κάτι να έχανε ένα ματς που δεν έκρινε τίποτα.

Οι ερυθρόλευκοι το μόνο κίνητρο, που διέθεταν στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν η διεύρυνση του νικηφόρου σερί και τίποτα άλλο, αφού και να γνώριζαν την ήττα δεν θα άλλαζε τίποτα ουσιαστικά μεταξύ των δύο ομάδων.

Από την άλλη πλευρά όμως ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλο κίνητρο για να πάρει το ματς, αφού δεν θα έβρισκε τον Ολυμπιακό άλλη φορά φέτος αντίπαλο χωρίς να θέλει για οποιονδήποτε σημαντικό λόγο το θετικό αποτέλεσμα, παρουσίασε ένα πιο καλό έργο με τον κόουτς Σερέλη τον τελευταίο καιρό και επίσης ήθελε να κερδίσει επιτέλους ένα ντέρμπι, ώστε να πάει με ανεβασμένη ψυχολογία στους επερχόμενους τελικούς.

Οι δύο πλευρές παρουσιάστηκαν στο παρκέ, αφού οι μεν πράσινοι έπαιζαν σε κάθε κατοχή για τη ζωή τους και στα 40′ λεπτά, ενώ οι Πειραιώτες δεν ήταν αυτοί που έπρεπε πνευματικά και αγωνιστικά σε όλο το ματς.

Με τους Φαλ – Βεζένκοφ να φαίνεται από νωρίς, πως δεν ήταν καλά ο Παναθηναϊκός κατάφερε να είναι ανταγωνιστικός και κοντά ή μπροστά στο σκορ και αν δεν ήταν τα μακρινά σουτ του Ολυμπιακού θα είχε πάρει και πιο σημαντικό προβάδισμα.

Η ροή του αγώνα άλλαξε όταν η second unit της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα έκανε την εμφάνιση της στο παρκέ και πιο συγκεκριμένα οι Σλούκας, Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ και Πίτερς δίπλα στον Μπολομπόι.

Ο “Σλου” ενορχήστρωσε άριστα το παιχνίδι του Ολυμπιακού, οι ΜακΚίσικ – Λαρεντζάκης πρόσφεραν πόντους και πολύτιμη ενέργεια, ενώ ο Πίτερς αποτελούσε μία μόνιμη απειλή και βοηθούσε στα ριμπάουντ.

Όσο για τον Μπολομπόι που έχει δεχθεί μεγάλη κριτική τον τελευταίο καιρό από το δεύτερο δεκάλεπτο και μετά ίσως να κερδίζει και το βραβείο του MVP των νικητών.

Ο Αμερικανός σέντερ “έσπασε” εξαιρετικά αρκετές μπάλες από μέσα προς τα έξω δημιουργώντας ελεύθερα σουτ, τέλειωσε όσες φάσεις βρήκε κατάλληλες προϋποθέσεις, ενώ έπαιξε καλά και στις αλλαγές στην άμυνα, ενώ όταν διάβασε καλύτερα και τις αμυντικές καταστάσεις μέσα στη ρακέτα “άγγιξε” το τέλειο.

Το πρώτο μέρος έκλεισε με το +8 του Ολυμπιακού να έχει “χτιστεί” από τη βελτιωμένη άμυνα του στο δεύτερο δεκάλεπτο, αλλά και από το 50% στα τρίποντα. 

Στο δεύτερο μέρος το δίδυμο των Λι – Γκουντάιτις μαζί με τη συνεισφορά άλλοτε σημαντική και άλλοτε όχι ιδιαίτερα των Μπέικον – Γκριγκόνις κρατούσαν όρθιο τον Παναθηναϊκό, ο οποίος ευτύχησε να βλέπει τον Φαλ και τον Βεζένκοφ από παράγοντες σε όλα τα ντέρμπι μέχρι τώρα, να βρίσκονται σε κακή ή τουλάχιστον μέτρια βραδιά.

Όμως και πάλι ο πάγκος του Ολυμπιακού έκανε καλή δουλειά, αφού οι ίδιοι πέντε που διαφοροποίησαν τα ζητούμενα του ντέρμπι στο δεύτερο δεκάλεπτο και το έκαναν και στο δεύτερο μέρος.

Μπορεί τα ποσοστά στα ερυθρόλευκα τρίποντα όπως ήταν λογικό να μειώνονταν, όμως η δεύτερη πεντάδα έκανε τη διαφορά και έφερε τους Πειραιώτες μπροστά με 8-10 πόντους.

Στην τελική ευθεία του αγώνα είναι η αλήθεια πως οι ερυθρόλευκοι χαλάρωσαν και κατέβασαν τον διακόπτη κυρίως στην άμυνα, ενώ μην έχοντας εύκολο καλάθι είδαν τη διαφορά να ροκανίζεται.

Τελικά ο Παναθηναϊκός γύρισε το ματς και έφτασε πολύ κοντά στο να το “κλέψει”, όμως η καθοριστική άμυνα του Φαλ στην κακή τελευταία πράσινη επίθεση και απέναντι στον ανύπαρκτο Ουίλιαμς έκρινε το ματς.

Αν μαζί με τον Μπολομπόι και τον πολύ καλό και πρώτο σκόρερ του Ολυμπιακού Γιαννούλη Λαρεντζάκη κάποιος παίκτης αξίζει το βραβείο του MVP αυτός ήταν ο Αϊζάια Κάνααν.

Ο Αμερικανός σκόρερ για ένα ακόμα ντέρμπι με εξαίρεση ίσως το πρώτο της σεζόν στη Ρόδο ήταν κομβικός και απέδειξε, πως αποτελεί παίκτη μεγάλων αγώνων. 

Ο Κάνααν και πάλι είχε σωστές επιλογές στο μεγαλύτερο διάστημα που αγωνίστηκε, έπαιξε πολύ καλά στην άμυνα απέναντι σε αντιπάλους ψηλούς και στον Λι, ενώ βοήθησε και στον τομέα των ριμπάουντ δείχνοντας το πάθος του και τη συγκέντρωση του.

Παράλληλα αυτά που έκαναν στο σύνολο τη διαφορά για τον Ολυμπιακό ήταν φυσικά το 50% στα δίποντα έναντι του 44% του Παναθηναϊκού, τα πολύ λίγα λάθη (7, 10 οι πράσινοι) και η δημιουργία τους με 21 ασίστ, την ίδια ώρα που “έσβησαν” τους αντίπαλους γκαρντ Λι και Ουόλτερς και ειδικά τον δεύτερο και μοναδικό καθαρόαιμο playmaker του τριφυλλιού, ο οποίος τέλειωσε το ματς με 0 ασίστ και 1 λάθος.

Η λάθος συζήτηση για τη διαιτησία και η διαφορά δυναμικότητας που δεν αλλάζει 

Επειδή μετά από κάθε ντέρμπι που κρίνεται στο τέλος υπάρχει συζήτηση για τη διαιτησία από την πλευρά του ηττημένου και παρότι εμάς από αυτήν εδώ τη γωνιά δεν μας αρέσει αυτή η συζήτηση δεν γίνεται να μην τοποθετούμε με το δικό μας τρόπο.

Είναι λογικό από την πλευρά του Παναθηναϊκού μετά το 12-0 σερί και τις δύο ήττες στο τέλος στην κανονική περίοδο του Πρωταθλήματος, να υπάρχει πίκρα όμως κάποια πράγματα διαθέτουν και όρια.

Ο περίγυρος και η πλειοψηφία του κόσμου της ομάδας της ομάδας μιλάει για κλοπή, “σφαγή” και οτιδήποτε άλλο, το οποίο όμως απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα.

Δίκαια οι πράσινοι διαμαρτύρονται για την τελευταία φάση όχι όμως για την πεντακάθαρη άμυνα του Φαλ στον Ουίλιαμς, αλλά στη συνέχεια γιατί υπάρχει επαφή που θα έδινε δύο βολές στον Παπαγιάννη, ο οποίος θα είχε την ευκαιρία να στείλει το ματς στην παράταση. 

Σε γενικές γραμμές η διαιτησία του ντέρμπι ήταν και πάλι κάτω του μετρίου με λάθη και σημαντικά μάλιστα και για τις δύο πλευρές.

Για παράδειγμα και ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να φωνάζει στο τέλος για βήματα του Γκριγκόνις ή για τα δύο πρώτα φάουλ του Μουσταφά Φαλ τα οποία είναι τελείως λάθος σφυρίγματα και ουσιαστικά τον βγάζουν από το πρώτο πεντάλεπτο εκτός πνεύματος αγώνα.

Οι φάσεις είναι αρκετές και για τους δύο, όμως στο τέλος της ημέρας δεν αλλάζει κάτι. Οι τίτλοι στην Ελλάδα από πέρυσι δεν κρίθηκαν από τη διαιτησία, την ΕΟΚ, τον ΕΣΑΚΕ και κάθε άλλον, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλύτερος από τον Παναθηναϊκό στο παρκέ.

Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, όταν ένας μεγάλος σύλλογος όποιος και αν είναι αυτός δεν πηγαίνει καλά στο αγωνιστικό σκέλος, τότε ένα από αυτά που μπορεί να κάνει για να καλύψει την αδυναμία του είναι να φωνάζει για τη διαιτησία τις περισσότερες φορές αδίκως και να “κυνηγάει φαντάσματα”.

Στο τέλος της ημέρας ο Ολυμπιακός απέδειξε δίκαια και περίτρανα, πως είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα διαθέτοντας το πιο ποιοτικό ρόστερ και την πιο σταθερή διοίκηση σε όλα τα επίπεδα και αυτό αποτυπώνεται στο παρκέ.

Όσο και να βελτιωθεί ο Παναθηναϊκός αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει μέχρι το καλοκαίρι, γιατί οι ερυθρόλευκοι έχουν “χτιστεί” με ορθολογικό και ολόσωστο τρόπο, ώστε να πρωταγωνιστούν σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Και το αποτέλεσμα την Κυριακή να ήταν διαφορετικό τίποτα δεν θα άλλαζε, αφού οι ομάδες διαμορφώνουν ρόλους και χαρακτήρα το καλοκαίρι και όχι μέσα στη σεζόν.

Ο Ολυμπιακός αν εμφανιστεί απλά σοβαρός στους επερχόμενους τελικούς, θα κατακτήσει εύκολα το Πρωτάθλημα, γιατί αυτή είναι η διαφορά του από τον αιώνιο αντίπαλο του.

Και αυτή είναι μία μεγάλη κατάκτηση και επιτυχία, που έχει την υπογραφή του κόουτς Μπαρτζώκα, των συνεργατών του, των παικτών και της διοίκησης.

Υ.Γ. Σε ένα ντέρμπι που Φαλ, Βεζένκοφ και Παπανικολάου δεν παίζουν καλά και ο Ουόκαπ είναι μέτριος και πάλι ο Ολυμπιακός κερδίζει χωρίς να “καίγεται” κιόλας όλοι καταλαβαίνουν τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες.

Υ.Γ. 2) Ο Σλούκας ήταν εξαιρετικός και πάλι δημιουργικά και παρά τα δύο μαζεμένα λάθη του, αν δεν ένιωθε ενοχλήσεις θα έπρεπε να τελειώσει το ματς. Το καλάθι και φάουλ που πετυχαίνει είναι μία φανταστική φάση, που καθορίζει το αποτέλεσμα.

Υ.Γ. 3) Ο Σακίλ ΜακΚίσικ ήταν απολαυστικός σε ένα ακόμα παιχνίδι στο ΟΑΚΑ και το διπλό έχει και τη δική του υπογραφή. Αισθάνεται εξαιρετικά ο Σακ στα ντέρμπι και ειδικά στα εκτός έδρας.

Υ.Γ. 4) Επειδή η αλήθεια πρέπει να λέγεται ο κόουτς Σερέλης έχει συμμαζέψει τον Παναθηναϊκό και έχει κάνει καλή δουλειά. Παρουσιάζει μία πιο λογική ομάδα στο παρκέ, ενώ διαβάζει και πολύ σωστά τα ματς, όπως πχ το ντέρμπι τα post up του Φαλ και του Βεζένκοφ.

Υ.Γ. 5) Έξι συνεχόμενα διπλά στην έδρα του αιώνιου αντιπάλου σου είναι φανταστικό επίτευγμα. Πνευματικά το τσιπάκι στα ντέρμπι έχει αλλάξει για τα καλά και αυτό δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί εύκολο, όσο καλύτερος και αν είναι του χρόνου ο Παναθηναϊκός.

Υ.Γ. 6) Υπέροχη Ολυμπιακή Κυριακή. Διπλό στο ΟΑΚΑ, διπλό στο Βόλο στο ποδόσφαιρο, πρώτο βήμα για το Πρωτάθλημα στην Α1 Γυναικών, ένας ακόμα ευρωπαϊκός τίτλος μέσα σε λίγες μέρες μετά το βόλεϊ και στο πινγκ-πονγκ. Στήριξη παντού και τα καλύτερα έρχονται.