Επιτέλους ο Ολυμπιακός έχει όχι απλά ένα κανονικό δεξί μπακ, αλλά ένα παίκτη «εργαλείο» όπως είναι ο Ροντινέι. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης.

Εδώ και τρία περίπου χρόνια από τη στιγμή που αποχώρησε ο Ομάρ Ελαμπτελαουί στον Ολυμπιακό έψαχναν τον αντικαταστάτη του Νορβηγού που για έξι χρόνια  είχε «καπαρώσει» τη θέση στη δεξιά πλευρά με απόλυτη επιτυχία. Πέρασαν περισσότεροι από πέντε παίκτες στο διάστημα αυτό, όλες αποτυχημένες επιλογές και μετριότητες, για να φτάσουμε να παίζουμε με δεξί μπακ στην αρχή  της σαιζόν τον Άβιλα, (επιλογή Μαρτίνς), τον Ανδρούτσο και ενίοτε τον Βρουσάι. Δυο παιδιά από τις ακαδημίες, με πολλά προσόντα, αλλά που ποτέ δεν ήταν αυτή η θέση τους και φυσικά δεν μπορούσαν να δώσουν βοήθειες και να ανταπεξέλθουν στις μεγάλες απαιτήσεις. Μέχρι που ήρθε τον Ιανουάριο ένας ποδοσφαιριστής από τις καλύτερες επιλογές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.

Και ήρθε η στιγμή να αναρωτηθώ, που βρήκατε ρε παιδιά αυτό του «διαμάντι»; Αλήθεια δεν χρειάστηκε και πολύ για να καταλάβει κανείς το πόσο σημαντικός και όχι μόνο, είναι ο Ροντινέι στη δεξιά πλευρά της άμυνας. Έχει εξελιχτεί σε επιδραστικό στοιχείο για την ομάδα και από τη στιγμή που μπήκε στην ενδεκάδα και αμέσως έδειξε ότι κάτι καλό βρήκαν στον Ολυμπιακό. Ήταν 3 Ιανουαρίου, όταν ο Βραζιλιάνος μπακ έκανε την πρώτη του εμφάνιση με την ερυθρόλευκη φανέλα στο ματς με τον Ιωνικό εκτός έδρας. Αμέσως έδειξε ότι διαθέτει πολλά καλά στοιχεία και ότι είναι αυτό που έλειπε από τον Ολυμπιακό. Δηλαδή ένας ΚΑΝΟΝΙΚΌΣ μπακ που θα βοηθά στην άμυνα, αλλά θα έχει συμμετοχή και στο επιθετικό κομμάτι. Στην αρχή είπα, κάτσε να τον δούμε και στα επόμενα παιχνίδια, γιατί από μια εμφάνιση δεν είναι σωστό να βγάζεις συμπεράσματα και να λες μεγάλα λόγια. Έλα όμως  που υπήρχε και συνέχεια και δεν είναι απλά κανονικός μπακ, αλλά κάτι περισσότερο. Στο Βόλο ήταν από τους καλύτερους παίκτες (είχε και δοκάρι, μετά από εντυπωσιακή ενέργεια), στο ματς με τον Άρη στο Καραϊσκάκη το ίδιο και στο 1-1 με τον Ατρόμητο από τους λίγους διασωθέντες.

Όμως αυτός ο Ροντινέι που είδαμε την Κυριακή το βράδυ στο Καραϊσκάκη στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ ήταν άλλο πράγμα. Μπορεί ο Χάμες να ήταν εκπληκτικός, αλλά τον ξέρουμε. Μπορεί ο Χουάνγκ να παραμένει ο καλύτερος χαφ, μπορεί ο Ελ Αραμπί να μας έχει συνηθίσει στα γκολ. Μπορεί ο Πασχαλάκης να «βουλώνει» στόματα, για αυτούς που «έκραζαν» το καλοκαίρι, όμως είναι άδικο για τον Ροντινέι να περνάει σε δεύτερο πλάνο με τέτοια εμφάνιση. Μιλάμε ότι έδωσε ρεσιτάλ και στο αμυντικό κομμάτι, αλλά και στο επιθετικό. Επιτέλους ο Ολυμπιακός έχει μια μπακάρα από τα δεξιά και ένα παίκτη που δεν χρειάστηκε και πολύ χρόνο για να προσαρμοστεί και να καταλάβει σε ποια ομάδα παίζει και τι απαιτήσεις υπάρχουν. Και για μερικούς που δεν χάνουν την ευκαιρία να «κράξουν» για μια αποτυχημένη μεταγραφή, καλό θα είναι να δώσουν τα εύσημα στους ανθρώπους του Ολυμπιακού και στο τμήμα σκάουτιγκ για  αυτή τη μεταγραφή. Κάποια στιγμή στον «Κόκκινο Πρωταθλητή», τον είχαν χαρακτηρίσει και παρομοιάσει με τον  Ντάνι Αλβες! Και είπα υπερβολή. Κι’ όμως δεν είναι υπερβολή. Προφανώς και δεν είναι της αξίας του Άλβες, (μη τρελαθούμε κι’ όλας), αλλά έχει πολλά από τα στοιχεία του συμπατριώτη του. Και ευτυχώς αυτό που δεν έχει είναι ο χαρακτήρας και η τρέλα του! Γιατί δείχνει πολύ προσγειωμένο παιδί και τον διακρίνει η σοβαρότητα και η συνέπεια εντός και εκτός γηπέδου.

 Είναι γνωστό ότι την δόξα και την προβολή  στο ποδόσφαιρο την κερδίζουν οι επιθετικοί και αυτοί που στέλνουν την μπάλα στα δίκτυα. Όπως  έγινε με τον Ελ Αραμπί και το γκολ της νίκης επί του ΟΦΗ.  Άδικο αυτό αν κρίνουμε τις μέχρι τώρα εμφανίσεις του Ροντινέι που έχει κερδίσει εκτός από μια θέση στην ενδεκάδα και την εκτίμηση του κόσμου. Αυτό φάνηκα στο χειροκρότημα μετά το ματς με τον ΟΦΗ. Ένα χειροκρότημα όλο δικό του, γιατί το αξίζει με την εικόνα που βγάζει στο γήπεδο. Σιγουριά στα πόδια του. Έξυπνο παιχνίδι, χωρίς περιττές ενέργειες και το κυριότερο σοβαρός και ενεργός στο πλάνο  του προπονητή.  Ένα μήνα είναι στην ομάδα και έχει δώσει ρεσιτάλ και μια παρουσία ανεκτίμητη για τον Ολυμπιακό που θέλει να φτιάξει ο Μίτσελ. Και βρήκαν το κατάλληλο «εργαλείο» για μια θέση που  έχει εξελιχτεί πολύ σημαντική στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Κάποιος μου είπε από το Ρέντη ότι ανάλογη περίπτωση είναι και αυτή του  άρτι αφιχθέντος αριστεροπόδαρου Βραζιλιάνου  Ραμόν, αλλά να περιμένουμε να τον δούμε….