Ο Στέφανος Τάτσιος γράφει για τον Ολυμπιακό που δεν κατάφερε την υπέρβαση στη "μάχη" του Πριγκιπάτου, αλλά επιβεβαίωσε την αμυντική του βελτίωση και αναλύει τη σημασία του αγώνα στην Μπολόνια.

Ο Ολυμπιακός μετά από δύο καλές εμφανίσεις κόντρα σε Παναθηναϊκό και Μιλάνο, διατήρησε το εξαιρετικό αμυντικό του πρόσωπο και στη Γαλλία, αλλά επιθετικά βρέθηκε σε κακή βραδιά και αυτό του κόστισε ένα μεγάλο διπλό στο ντέρμπι κορυφής με τη Μονακό.

Μετά από τέτοιες βραδιές, όπου έρχεται μία οριακή ήττα και μάλιστα σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα δεν υπάρχουν φυσικά μόνο αρνητικά λόγω του αποτελέσματος, αλλά και θετικά στοιχεία.

Ο ρυθμός του αγώνα δεν άρεσε σε καμία από τις δύο ομάδες, όμως και οι δύο κατανόησαν από την αρχή, πως μόνο έτσι θα μπορούσαν να σταματήσουν τα “πυρηνικά όπλα” στην επίθεση των αντιπάλων τους.

Ο Ολυμπιακός όπως και η Μονακό πήραν άριστα στο αμυντικό τους σχέδιο, με την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα να πιστοποιεί πλέον και απέναντι σε έναν αντίπαλο υψηλού επιπέδου στη διοργάνωση, πως η ένταση και η διάθεση στην άμυνα βρίσκεται στα στάνταρ που ήταν και πέρυσι και αναδείχθηκε στην κορυφαία της Ευρώπης.

Βέβαια οι ερυθρόλευκοι για πρώτη φορά φέτος επιθετικά ήταν κατώτεροι του μετρίου και στη δημιουργία και στην κίνηση, αλλά και στην εκτέλεση ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο και αυτό οφείλεται και σε δικά τους λάθη, αλλά και αντίστοιχα στους ιδιαίτερα αθλητικούς αντιπάλους τους.

Κάποιοι θεωρούν τη “μάχη χαρακωμάτων” στη Γαλλία μία χαμένη ευκαιρία του Ολυμπιακού και άλλοι ένα αποτέλεσμα, που δεν κοστίζει κάτι. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η ομάδα έπεσε πρόσκαιρα από την κορυφή σε ένα ματς που δεν είχε το χαρακτήρα του “πρέπει”, αλλά από την άλλη πλέον μετά το 0/2 με τη Μονακό θα πρέπει να την ξεπεράσει σε νίκες, αφού δεν της αρκεί ούτε η ισοβαθμία.

Ο Ολυμπιακός πλέον κοιτάει το δεύτερο μέρος της “διαβολοβδομάδας” και το επίσης πολύ δύσκολο ματς στην Μπολόνια με τη Βίρτους, όπου και θα έχει μεγαλύτερη πίεση για το αποτέλεσμα μετά την ήττα στο Πριγκιπάτο.

Προφανώς και οι Πειραιώτες μπορούν να αντιδράσουν ειδικά αν η άμυνα τους διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα, γιατί η επίθεση τους -η κορυφαία της Ευρώπης- δύσκολα θα μείνει και πάλι τόσο χαμηλά…

Το δεκάλεπτο “πάρτι”, η απώλεια του +14, το μπασκετικό ξύλο και οι μικρές καθοριστικές λεπτομέρειες

Το πλάνο του Ολυμπιακού για το παιχνίδι με τη Μονακό ήταν ξεκάθαρο, αφού γνώριζε η ομάδα, πως όλα θα κριθούν από την αμυντική συμπεριφορά της με στόχο οι Μονεγάσκοι, να μην βρουν τον υψηλό ρυθμό που θέλουν στην έδρα τους.

Το σχέδιο με βάση την εικόνα της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα πέτυχε, αφού οι παίκτες του Σάσα Ομπράντοβιτς πέρα από το καθοριστικό για την ανατροπή από το -12 σερί του 14-0, δεν κατάφεραν να πετύχουν τους στόχους τους στην επίθεση.

Δυστυχώς για τους Πειραιώτες, όμως μπορεί η αμυντική “εγχείρηση” να πέτυχε, αλλά ο… ασθενής πέθανε, αφού δεν ήρθε το πολυπόθητο διπλό. 

Οι ερυθρόλευκοι στην πρώτη περίοδο παρουσίασαν όλες τις αρετές τους σαν ομάδα, παρότι δεν σκόραραν από τα 6,75.

Είχαν τρομερή ένταση στην άμυνα, τον Τζέιμς εκτός αγώνα από τον Ουόκαπ και τις αλληλοκαλύψεις των συμπαικτών του, καλή κυκλοφορία στην επίθεση με επίκεντρο το ζωγραφιστό και σωστές επιλογές στο ανοιχτό γήπεδο και έθεσαν από νωρίς τις βάσεις για τη νίκη.

Οι Γάλλοι αντέδρασαν, αφού βρέθηκαν στο -14 και με πολύ αθλητικά και υψηλά σχήματα στις θέσεις “3”, “4” και “5” με πρωταγωνιστές τους Ντιαλό, Ουαταρά, Μακούντου και Μπράουν πήραν τον έλεγχο των ριμπάουντ, απαγόρευσαν την καλή κυκλοφορία της μπάλας, έκοψαν το inside παιχνίδι του Ολυμπιακού κλείνοντας κάθε δίοδο προς τη ρακέτα και τον οδήγησαν σε λάθη.

Με εξαίρεση τον Πίτερς οι Πρωταθλητές Ελλάδας δεν είχαν άλλη πηγή στο σκοράρισμα, δεν μπορούσαν να γυρίσουν σωστά και με υπομονή την μπάλα, λόγω του δυναμικού ξύλου των Γάλλων και είδαν το προβάδισμα τους να εξανεμίζεται, αφού οι αντίπαλοι τους βρήκαν πολλά μακρινά σουτ από τις γωνίες ή εκτός συστήματος και έναν εκφραστή στη δημιουργία όπως ο Οκόμπο.

Ο Ολυμπιακός βέβαια δεν πήγε πίσω, αφού ακολούθησε την τακτική της Μονακό και η άμυνα του βρήκε και πάλι την ένταση του πρώτου δεκαλέπτου, όμως ό,τι προσπάθειες και να έκανε η επίθεση του δεν υπήρχε καμία λύση και παρά τις διαφοροποιήσεις που γινόντουσαν στα σχήματα.

Για του λόγου το αληθές οι ερυθρόλευκοι τελείωσαν το ματς με 60 πόντους έχοντας 12/26 δίποντα, 8/29 τρίποντα, 12/21 βολές, 16 ασίστ, 15 λάθη, 10 κλεψίματα και 3 μπλοκ. 

Επειδή πολλοί θα αναρωτηθούν για το ξύλο, παρότι και οι δύο ομάδες αμύνθηκαν με τον ίδιο τρόπο, αυτό επηρέασε πολύ και τον Ολυμπιακό, κάτι που πιστοποιείται από τις πολλές χαμένες βολές, τα άτσαλά λέι απ, τα βιαστικά σουτ, αλλά και τα πολλά και αβίαστα λάθη ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο.

Στο τέλος του ματς εκεί που κρίθηκαν όλα ο Τζέιμς, ο οποίος έπαιξε καλά μόνο στο τρίτο δεκάλεπτο, έβαλε ένα κλασσικό clutch σουτ, αφού ο Μπλακ δεν τον πρόλαβε τόσο ψηλά και στη συνέχεια ο Σλούκας πήγε σε μία βεβιασμένη επιλογή και αστόχησε.

Το προπονητικό τιμ και σωστά σε αυτήν την περίπτωση ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα αποφάσισε, να πάει στο τέλος με τους παίκτες που κράτησαν ζωντανή την ομάδα και βρισκόντουσαν σε καλύτερη κατάσταση εκείνη τη στιγμή.

Το ματς πέρασε στην ιστορία και είναι σημαδιακό για τη φετινή προσπάθεια της ομάδας, αφού για πρώτη φορά την τρέχουσα σεζόν έμεινε τόσο χαμηλά στην επίθεση και δεν είχε κανένα επιθετικό αποκούμπι.

Σίγουρα πάντως, παρότι του Ολυμπιακού του έλειψε το κάτι παραπάνω σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο στην επίθεση και στην απόφαση των παικτών, κρατάει πως η άμυνα του πλέον είναι αυτή που πρέπει και ταλαιπωρεί τους αντιπάλους του.

Η ομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα μπορεί να έχασε το ματς στο Πριγκιπάτο, αλλά έχει θετικά στοιχεία να κρατήσει, όπως η άμυνα και ο χαρακτήρας που επέδειξε στις κρίσιμες στιγμές, για να μείνει όρθια.

Το τεστ χαρακτήρα στην Μπολόνια και ο ηγέτης που δεν έχει μάθει να κρύβεται

Πλέον το ματς με τη Μονακό περνάει στο παρελθόν, αφού στην ομάδα δεν υπάρχει ούτε μία στιγμή για σκέψη και για στεναχώρια και όλα τα αρνητικά συναισθήματα πρέπει να εξελιχθούν σε κίνητρο για την επόμενη μάχη στην Μπολόνια.

Έτσι είναι οι διαβολοβδομάδες και η καθημερινότητα στην Ευρωλίγκα και ο Ολυμπιακός επιβάλλεται, να καθαρίσει το μυαλό του και να συνεχίσει στο σωστό δρόμο, που βαδίζει.

Αν είχε μπει το σουτ του Σλούκα στο τέλος ή είχε χάσει ο Τζέιμς το δικό του τώρα θα γινόταν διαφορετική κουβέντα, όμως με το αν δεν μπορείς να προχωρήσεις παρακάτω στη ζωή.

Ο ηγέτης του Ολυμπιακού είναι αυτός που κυρίως και μετά ο Βεζένκοφ έχουν την ευθύνη στις κρίσιμες στιγμές και αποτελεί δικό του προτέρημα, πως ποτέ δεν κρύβεται και πάντα θα παίρνει την μπάλα όταν αυτή “καίει”.

Ο Κώστας Σλούκας μπορεί να πήγε σε μία βιαστική επιλογή στο συγκεκριμένο σουτ, αλλά σε όλο το δεύτερο μέρος πάλευε μόνος του, έφαγε πολύ ξύλο και έχει και την αυτοπεποίθηση, για να πάρει αυτή την προσπάθεια, καθώς έχει κερδίσει αυτό το δικαίωμα, αφού ξελάσπωσε τόσες και τόσες φορές την ομάδα.

Αυτό το σουτ δεν μπήκε, όμως έχει βάλει πάρα πολλά μεγάλα σουτ, όπως και έχει χάσει, γιατί έτσι συμβαίνει με τους παίκτες αυτού του επιπέδου.

Ο Κώστας είναι μεγάλος παίκτης και δεν πρόκειται να επηρεαστεί από αυτό και φυσικά είναι ο άνθρωπος, ο οποίος πρέπει να παίρνει τις κρίσιμες αποφάσεις στο γήπεδο, γιατί πάνω από όλα αυτός είναι ο ρόλος του.

Στην Μπολόνια για τον Ολυμπιακό και το ματς με τη Βίρτους με το οποίο θα κλείσει τη “διαβολοβδομάδα”, θα είναι ακόμα μία σκληρή μάχη από την οποία η ομάδα πρέπει να βγει νικήτρια για βαθμολογικούς και ψυχολογικούς λόγους.

Ένα διπλό στην Ιταλία σου προσφέρει πολλά ενόψει της συνέχειας και ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, όπως και το να αντιδρούν μετά από μία δύσκολη στιγμή.

Είναι στη φύση αυτής της ομάδας την τελευταία διετία στα δύσκολα να δηλώνει παρών και αυτό περιμένουμε να γίνει και σε λίγες ώρες στην Ιταλία.

Όπως έχουμε ξαναπεί στο χέρι τους είναι, να αποδείξουν και πάλι το χαρακτήρα και τη δυναμική τους…

Υ.Γ. Μεγάλη κουβέντα γίνεται για το ροτέισον του Γιώργου Μπαρτζώκα και τις επιλογές του στο δεύτερο μέρος. Αν είχαν πάει οι λεπτομέρειες υπέρ του Ολυμπιακού δεν θα γινόταν αυτή η κουβέντα. Ο χρόνος μοιράστηκε με εξαίρεση τον Ουόκαπ και οι επιλογές βοήθησαν και στο ξεκίνημα, αλλά και στο τέλος για να φτάσει η ομάδα να διεκδικεί τη νίκη από το -6.

Υ.Γ. 2) Ο Σάσα Βεζένκοφ χρειάζεται χρόνο να βρει το ρυθμό του μετά τον τραυματισμό του και ένα μεγάλο ματς. Είναι σίγουρο ότι μετράμε αντίστροφα, για να δούμε το Βούλγαρο φόργουορντ και πάλι σε MVP mode.

Υ.Γ. 3) Δεν γίνεται ο Ολυμπιακός όταν κερδίζει να είναι ομάδα για να πάρει την τέταρτη κούπα και όταν χάνει, να έχει τρομερά θέματα. Η γκρίνια έχει εξελιχθεί σε υστερία και ευτυχώς δεν αγγίζει το εσωτερικό του συλλόγου.

Υ.Γ. 4) Ο Κώστας Σλούκας όταν έρθει η ώρα θα πάρει το σουτ είτε μπει είτε όχι. Αυτός είναι ο ηγέτης της ομάδας ολόσωστα και επιβάλλεται να κλείσει την καριέρα του στο Λιμάνι. Οτιδήποτε άλλος ας ελπίσουμε να είναι φωνές από την πίκρα της ήττας από τον κόσμο.

Υ.Γ. 5) Με μία νίκη στα ματς με Βίρτους και Ρεάλ στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός είναι μία χαρά βαθμολογικά.