Ολυμπιακός Blog: Οι παίκτες που ΔΕΝ θέλει τώρα ο Ολυμπιακός

Πόσους και σε τι θέσεις παίκτες χρειάζεται ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ο Ολυμπιακός; Αυτή είναι η ερώτηση του… εκατομμυρίου. Είναι η ερώτηση που συζητούν όλοι. Χαμός πραγματικός γίνεται. Άλλος λέει οπωσδήποτε αριστερό μπακ. Άλλος λέει εξτρέμ. Άλλος λέει φορ. Άλλος όλα αυτά μαζί και 2-3 ακόμα. Όλοι έχουν δικαίωμα στη γνώμη. Άρα, κι εγώ, έτσι δεν είναι; Πριν πω τη γνώμη μου, να σας πω κάτι άλλο. Πάντα, μα πάντα, δεν έχω καμία απαίτηση να συμφωνήσει κανείς μαζί μου. Ποτέ μα ποτέ δεν λέω ότι η δική μου γνώμη είναι η καλύτερη και πιο σημαντική. Και θα το λέω ακόμα περισσότερο όσο μεγαλώνω.

Επίσης, ποτέ μα ποτέ, δεν επιχειρώ να επιβάλλω τη γνώμη μου στον άλλο. Ούτε το προσπαθώ ούτε το θέλω. Αν πείθω και την αποδέχεται κάποιος μέσω των επιχειρημάτων που χρησιμοποιώ, έχει καλώς. Αν όχι, πάμε παρακάτω κι αγαπημένοι είμαστε ούτως ή άλλως, δε θα «χαλάσουμε» τις καρδιές μας… Κι επειδή το «αντικείμενο» της ενασχόλησής μου τα τελευταία 20+ χρόνια είναι ο Ολυμπιακός, συνήθως εκφέρω γνώμη για τον -ποδοσφαιρικό- Ολυμπιακό. Εννοείται πως δεν περιμένω ούτε θέλω να πείσω και τον οποιονδήποτε στην ομάδα για ό,τι πιστεύω εγώ. Είναι μεγάλο το βάρος εξάλλου μιας επιλογής και είναι όλο δικό τους. Και όπως έχει αποδειχθεί, μια χαρά τα πάνε, δε χρειάζονται την υπόδειξη ή συμβουλή του οποιουδήποτε. Αφού εξηγήθηκα για να μην παρεξηγηθώ, πάω παρακάτω.

POPULAR POST

Οι «αλήθειες» για την δίωξη, το «στήσιμο» και αυτοί που θα εκτεθούν!

Στη γνώμη μου για την ερώτηση του εκατομμυρίου: πόσους και σε τι θέσεις παίκτες χρειάζεται ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ο Ολυμπιακός; Για μένα ΚΑΝΕΝΑΝ. Κανέναν και πουθενά ΑΥΤΗ τη στιγμή. Να μείνει όπως είναι ως το καλοκαίρι. Πάνω που άρχισε να στρώνει η ομάδα, δεν υπάρχει λόγος για επιπλέον πείραγμα. Εξτρέμ σίγουρα δε χρειάζεται. Ο Μίτσελ έχει καθιερώσει 11άδα με τρία 10άρια πίσω από τον φορ. Δεν… χωράνε καν δύο καλοί υπάρχοντες στο ρόστερ εξτρέμ, ο Μασούρας και ο Γκάρι, γιατί να αποκτηθεί άλλος; Ακόμα και στο αριστερό άκρο της άμυνας, κρατάς τον τίμιο και σταθερό Ρέαμπτσιουκ και έχεις ως εναλλακτικές Μαρσέλο, Βρουσάι και Ανδρούτσο. Ευρωπαϊκά ματς δεν έχει ο Ολυμπιακός, συνεπώς κατά την ταπεινή μου γνώμη ας μείνει όπως είναι. Την πιο μεγάλη ανάγκη απ’ όλες, εκείνη του δεξιού μπακ, την κάλυψε. Πια κάτι τόσο επείγον δεν υπάρχει. Ακόμα και στη θέση του φορ, αν υποθέσουμε ότι φεύγει ο Ουΐ Τζο μετά και τον Αμπουμπακάρ, υπάρχουν λύσεις.

Μετά τους Ελ Αραμπί και Μπακαμπού υπάρχει και η λύση του Μπιέλ που έχει παίξει πολλάκις φορ και έχει έφεση στο σκοράρισμα. Κι αφού, όπως προείπα, ματς Ευρώπης δεν υπάρχουν, δεν συντρέχει λόγος να… ανακατευτεί η ομάδα περισσότερο. Μένει ως έχει για να μην υπάρχουν και περισσότεροι παραπονούμενοι (σ.σ.: αν έρθει ένας θα μικρύνει ο χώρος για παίκτες που παίζουν στη θέση του, εκτός αν φύγει και ταυτόχρονα ένας) και προπονητής και διοίκηση έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους να εξάγουν τα πλέον ασφαλή συμπεράσματα εν όψει καλοκαιριού και των διορθωτικών κινήσεων που θα πρέπει να γίνουν για τη νέα σεζόν. Μέχρι τότε ας πάει όπως είναι για να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή συνοχή και συγκέντρωση. Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη και δεν απαιτώ να συμφωνήσετε. Μπορεί να λειτουργήσει, μπορεί και όχι. Στον αθλητισμό τίποτα δεν είναι δεδομένο. Έχω δει ομάδες που, θεωρητικά ήταν έτοιμες να πετύχουν να αποτυγχάνουν παταγωδώς και το αντίστροφο. Ας κάνει την προσπάθειά του όπως είναι ο Ολυμπιακός λοιπόν και όπου βγει.

ΥΓ: Τυπικά, μπορεί να πει κανείς, η διάταξη με τρεις στόπερ δεν πήγε καλά στο πρόσφατο ματς του Ολυμπιακού με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι για το κύπελλο. Και λέω τυπικά επειδή η ομάδα δέχθηκε δύο γκολ, δεν κράτησε το μηδέν δηλαδή που προφανώς ήταν στόχος. Θα θυμόμαστε όλοι ότι το δοκίμαζε συχνά ο Μαρτίνς και «έτρωγε» κράξιμο γι’ αυτό. Το δοκίμασε και ο Μίτσελ στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο με κάτι σαν λίμπερο τον Μπουχαλάκη. Ο Μαρτίνς έβαζε στόπερ τον Εμβιλά, ο Μίτσελ έβαλε τον Μπουχαλάκη που βρήκε έτσι τρόπο να πάρει μερικά λεπτά. Παρεμπιπτόντως έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι θα συμβεί τελικά με τον Αντρέα στο φινάλε της σεζόν. Το συμβόλαιό του λήγει και πια δεν είναι παίκτης κορμού αλλά παίκτης ρεζέρβα της… ρεζέρβας.

ΥΓ2: Η ομάδα μπάσκετ έχει το ταλέντο που χρειάζεται για να πάει πολύ μακριά. Το πιο σημαντικό ωστόσο είναι ότι έχει ένα άλλο στοιχείο που είναι υπέρ-απαραίτητο για να πετύχει. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το οικογενειακό κλίμα. Αν ένα σύνολο αθλητών είναι και παρεάκι τόσο αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες να πετύχει τους στόχους της. Ένα σύνολο ποιοτικών παικτών που δεν γουστάρει ο ένας τον άλλο, δύσκολα θα πετύχει τους στόχους του. Αντιθέτως ένα σύνολο μέτριων παικτών που είναι μονιασμένοι έχουν απείρως περισσότερες πιθανότητες να καταφέρουν ό,τι ονειρεύονται.