Ο Σπύρος Γρομητσάρης επιμένει να δίνει βαρύτητα στην αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού που είναι εκείνη που μπορεί να οδηγήσει στον τίτλο γιατί η ποιότητα του ρόστερ εγγυάται την επιθετική.

Έγραφα στο προηγούμενο blog ότι η 1η θέση δεν βρίσκεται 10β. που απέχει ο πρωτοπόρος Παναθηναϊκός αλλά 6β. που (τότε) απείχε η ΑΕΚ. Κι αυτό το έγραφα για να υπογραμμίσω ότι θεωρώ πως οι κιτρινόμαυροι είναι ο βασικός αντίπαλος για τον τίτλο αφού οι πράσινοι έχουν προ πολλού αρχίσει να… χάνουν λάδια. Για να είμαι ειλικρινής με σόκαρε πόσο κακή ήταν η ΑΕΚ στα Γιάννενα. Όμως δεν θα αλλάξω (ακόμα τουλάχιστον) γνώμη. Η ΑΕΚ είναι πιο γεμάτη και ποιοτική ομάδα συγκρινόμενη με τον Παναθηναϊκό και προσωπικά ακόμα σ’ αυτή εστιάζω.
Μετά τη 16η αγωνιστική το μεταξύ τους ντέρμπι που έρχεται αποκτά έναν χαρακτήρα ζωής ή θανάτου. Όποιος χάσει, χάνεται. Ειδικά αν ηττηθεί η ΑΕΚ. Η ισοπαλία νομίζω θα ήταν ιδανική για τον Ολυμπιακό. Βεβαίως πρέπει κι εκείνος να φροντίσει να κερδίσει στο Βόλο για να εκμεταλλευτεί το ντέρμπι των κίτρινων με τους πράσινους. Γιατί συζητάμε για το πάθημα της ΑΕΚ στα Γιάννενα αλλά τι να πούμε και για το πολύ πρόσφατο ακόμα πάθημα του Ολυμπιακού…;

Αυτό που σκέφτηκα ξανά βλέποντας την ΑΕΚ να διασύρεται στα Γιάννενα και τον Παναθηναϊκό να κερδίζει με το γνωστό (και με το ζόρι) 1-0 και τον Λεβαδειακό να τον παίζει μονότερμα για το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, ήταν η εξής ερώτηση: γιατί το έκανε αυτό ο Ολυμπιακός στον εαυτό του; Γιατί, με τις δικές του χαζομάρες (πέρα από την… εξυγίανση που είναι πάντα παρούσα) έκανε τους άλλους να μοιάζουν γίγαντες ενώ είναι λίγο – πολύ στα γνωστά τους στάνταρ. Ας είναι.

Οι τελευταίες δύο αγωνιστικές ήταν χρήσιμες για να επιβεβαιώσουν εκείνους που υποστηρίζουν ότι καλύπτεται η διαφορά του Ολυμπιακού με την κορυφή αλλά και τη 2η θέση. Είναι μια διαφορά πολύ πιο μικρή απ’ όση φαίνεται τώρα. Μια διαφορά πολύ διαχειρίσιμη. Αρκεί φυσικά ο Ολυμπιακός να είναι ο Ολυμπιακός των τελευταίων δύο αγωνιστικών και φυσικά ο Ολυμπιακός της Λεωφόρου.

Ο Ολυμπιακός είχε στη Νεάπολη το α’ ημίχρονο που είχε στα Γιάννενα αλλά ΔΕΝ είχε και το β’ ημίχρονο στους Ζωσιμάδες. Ένα ημίχρονο στο οποίο σταμάτησε να παίζει και… αυτοκτόνησε χαρίζοντας δύο πολύτιμους βαθμούς. Αν ήμουν προπονητής στον Ολυμπιακό, για τιμωρία, θα έβαζα τους παίκτες να βλέπουν ξανά και ξανά εκείνο το ημίχρονο. Ως οδηγό για το τι δεν πρέπει ΠΟΤΕ ξανά να κάνουν. Που έκαναν τον τίμιο μεν αλλά περιορισμένων δυνατοτήτων δε, ΠΑΣ να μοιάζει Μπαρτσελόνα στα καλύτερά της.

\
Αντιθέτως στη Νεάπολη ο Ολυμπιακός έκανε στο β’ ημίχρονο ακριβώς ό,τι έπρεπε. Στο α’ ημίχρονο έβαλε τις βάσεις και ουσιαστικά «καθάρισε» το ματς και στο β’ ημίχρονο το διαχειρίστηκε με λογική και σοβαρότητα. Δεν έδωσε το παραμικρό δικαίωμα στον Ιωνικό να πιστέψει πως μπορεί να κάνει ό,τι έκανε ο ΠΑΣ. Το πλέον ενδεικτικό είναι ότι ο Ιωνικός έκανε την 1η από τις μόλις 2 τελικές του στο 88′!!! Και την άλλη την έκανε στις καθυστερήσεις.

Τι διαφορά είχε ο Ολυμπιακός με Αστέρα και Ιωνικό σε σχέση με τον προηγούμενο; Έπαιξε 90 λεπτά. Και όταν λέω έπαιξε, δεν εννοώ ότι θάμπωσε επί 90 λεπτά. Παίζω σημαίνει ότι διαχειρίζομαι κιόλας. Ότι υπερασπίζομαι το προβάδισμά μου. Ότι κάνω όσα χρειάζονται για να μην κινδυνέψω. Όσες ομάδες το καταφέρνουν αυτό πρωταγωνιστούν και κατακτούν τίτλους. Τόσο απλό είναι. Όλοι, το καταλαβαίνω, στέκονται διαρκώς στα τρία 10άρια που παίζουν πίσω από τον φορ και κάνουν ομορφιές. Βγάζουν ασίστ, βάζουν γκολ. Ομορφαίνουν το παιχνίδι. Εγώ στέκομαι και στα όσα συμβαίνουν πίσω. Ο Ολυμπιακός έβαλε δύο γκολάρες στη Νεάπολη αλλά, την ίδια στιγμή, «επέτρεψε» μόλις δύο τελικές στους γηπεδούχους. Έναν Ιωνικό, μην ξεχνιόμαστε, που ανάγκασε σε ισοπαλία τον Παναθηναϊκό. Καλές είναι οι ομορφιές στην επίθεση αλλά εξίσου και ακόμα πιο απαραίτητες είναι οι «ομορφιές» στην άμυνα. Όταν υπάρχει ισορροπία μεταξύ των δύο τα αποτελέσματα είναι θετικά και έρχονται οι τίτλοι.

ΥΓ: Για τον Ινμπόμ, προσωπικά, δεν μπορώ να βρω άλλα λόγια να περιγράψω πόσο μου αρέσει και πόσο σπουδαίο παίκτη τον θεωρώ. Νομίζω ότι αυτός είναι ο κορυφαίος του Ολυμπιακού όλη τη σεζόν. Νομίζω ότι αυτός είναι ο παίκτης πάνω στον οποίο πρέπει να ποντάρει, να επενδύσει και να χτίσει ο Ολυμπιακός για τη δημιουργία της επόμενης σπουδαίας ομάδας. Και φυσικά νομίζω ότι γι’ αυτόν θα έρθει η επόμενη σπουδαία πρόταση από το εξωτερικό. Όχι τώρα. Και να έρθει τώρα θα εισπράξουν όχι εκείνοι που θα τη στείλουν γιατί ο Ολυμπιακός έχει μόνο τον Νοτιοκορεάτη στη λίστα τω: δεν πωλείται. Για όλους μπορεί να συζητήσει, όχι για τον Ινμπόμ.