Ολυμπιακός Blog: Ισορροπία χωρίς την «τριάδα»…

Ήμουν από τους πρώτους που είχα τις ενστάσεις μου (και όχι μόνο εγώ) για το κατά πόσο μπορούν να συνυπάρξουν στην ενδεκάδα οι Χάμες, Φορτούνης και Μπιέλ. Προφανώς και δεν ξέρω περισσότερα  από τον Μίτσελ, αλλά είναι  κάποια πράγματα που σε κάνουν να αναρωτηθείς για το πως σε ορισμένα παιχνίδια θα μπορούν να είναι βασικοί και οι τρεις παίκτες που πραγματικά έδωσαν ρεσιτάλ, στα ματς με Ιωνικό και Βόλο, αλλά που ήρθε το παιχνίδι με τον Άρη για να μας προσγειώσει στην πραγματικότητα. Και να βάλει μπροστά ένα μεγάλο ερωτηματικό.

Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά ότι σε παιχνίδια με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, θα πρέπει ο Ισπανός τεχνικός να βρει άλλο τρόπο να προσεγγίσει τα ματς, με άλλη  τακτική και άλλη φιλοσοφία. Κατ’ αρχάς θα πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στον Μίτσελ γιατί τόλμησε  στο ματς με τον Άρη να βγάλει στο ημίχρονο ένα από τους ποιο φορμαρισμένους του παίκτες (Φορτούνη) και στη θέση του να ρίξει τον Μασούρα. Δεν ξέρω τι όνειρο είχε δει το προηγούμενο βράδυ ο Ισπανός τεχνικός, αλλά ήταν μια αλλαγή που του βγήκε, όχι μόνο γιατί σκόραρε ο Μασούρας στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, αλλά και γιατί άλλαξε με την παρουσία όλο το πλάνο της ομάδας. Το πιο σημαντικό είναι ότι έδειξε στον Μίτσελ πως θα πρέπει να προσεγγίσει κάποια παιχνίδια χωρίς να πρέπει να ξεκινάει το ματς με την «τριάδα».

POPULAR POST

Πώς προκύπτει η περίπτωση Γκέδες για Ολυμπιακό;

Δηλαδή με τους Μπιέλ και Φορτούνη στα άκρα και τον Χάμες πίσω από τον φορ σε ένα πιο ελεύθερο ρόλο. Στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, αλλά και με τον ΑΡΗ που είναι μια καλή ομάδα θα πρέπει να έχει καλύτερες πλευρές και στα άκρα να είναι πιο «δεμένος». Δεν μπορεί να μαρκάρει το ίδιο με τον Μασούρα, ούτε ο Φορτούνης, ούτε ο Μπιέλ, που έχουν μεγάλη συμμετοχή στο δημιουργικό κομμάτι, αλλά στο ανασταλτικό όχι την ανάλογη. Αυτό ήταν και το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο του ματς με τον Άρη την περασμένη Κυριακή. Και αυτό θα είναι το πρόβλημα και σε κάποια άλλα ματς με τους «μεγάλους». Προφανώς και ματς όπως αυτό με τον Ιωνικό ή τον Βόλο ταιριάζει αυτός ο σχηματισμός και δίνει στην ομάδα ποιότητα και γκολ, όμως δεν θα είναι κάθε μέρα όλα ωραία και εύκολα. Θα έρθουν και τα δύσκολα και εκεί πρέπει να σκεφτεί τι θα κάνει ο Μίτσελ.

Εκτός από τον Μασούρα που μας έχει αποδείξει ότι αποτελεί πάντα μια σημαντική μονάδα και είναι ο παίκτης του προπονητή, υπάρχουν και άλλες σκέψεις από πλευράς Μίτσελ για το πως μπορεί να παρουσιάσει την ομάδα με άλλο πλάνο. Δεν δίνει τυχαία χρόνο συμμετοχής στον Σαμασέκου που τον πιστεύει πολύ (και αύριο θα είναι βασικός στο κύπελλο). Ποντάρει πολλά στο νεαρό και ταλαντούχο, για να του δώσει στο μέλλον μια θέση δίπλα στον Εμβιλά και να δώσει ένα άλλο ρόλο στον Χουάνγκ. Δηλαδή να  περάσει πιο προωθημένο τον Κορεάτη και έτσι ο Ολυμπιακός να «δέσει» καλύτερα στον άξονα. Έτσι και αλλιώς ο Χουάνγκ μας έχει δείξει ότι μπορεί να παίξει το ίδιο καλά και οκτάρι και δεκάρι. Γιατί απλούστατα είναι ένα «πολυεργαλείο» που κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο και αποτελεί τον κινητήριο μοχλό για κάθε τι καλό που βλέπουμε. Εκτός από τον Σαμασέκου το ίδιο καλά μπορεί να παίξει αυτό τον ρόλο και ο Κασάμι, όταν είναι απόλυτα έτοιμος να βγάλει ένα ολόκληρο παιχνίδι.

Έχει λύσεις ο Μίτσελ, αλλά το θέμα είναι τι θα σκεφτεί σε παιχνίδια που θα πρέπει να αφήσει εκτός κάποιον  από την «τριάδα» και όχι φυσικά τον Χάμες που λογικά δεν βγαίνει από την ομάδα και να βρει την ισορροπία στην ομάδα και σε δημιουργία και στο ανασταλτικό κομμάτι. Το καλό μέχρι τώρα είναι ότι ο Μίτσελ έχει βρει τον κορμό και δεν αλλάζει την ομάδα, όπως έκανε με λάθος τρόπο ο Μαρτίνς. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ολυμπιακός παρουσιάζει ένα καλύτερο πρόσωπο που μπορεί να το βελτιώσει με την πάροδο του χρόνου και στα πλέι οφ που θα παιχτούν πολλά να βρεθεί στο πικ…