Ολυμπιακός Blog: Η γλυκιά συνήθεια της νέας εποχής

Ένας ακόμα στόχος της φετινής σεζόν για τον Ολυμπιακό του Γιώργου Μπαρτζώκα επετεύχθη, αφού ολοκλήρωσε με ιδανικό τρόπο την παρουσία του στο F-8 του Κυπέλλου Ελλάδας στα “Δύο Αοράκια” κατακτώντας το τρόπαιο κόντρα στο Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη.

Η σεζόν και φέτος για τους Πειραιώτες είναι “μαραθώνιος”, όμως εκείνοι κάθε φορά που πρέπει να τα καταφέρουν σε μία πρόκληση εκείνοι πετυχαίνουν το σκοπό τους.

Πρώτα ήταν το Super Cup στη Ρόδο, μετά το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs της Basket League, η πρόκριση στα playoffs της Ευρωλίγκα και το Κύπελλο. 

Τέσσερα κουτάκια μέχρι τώρα για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα και σε όλα… τσεκ με την κατάκτηση δύο ακόμα τροπαίων και σε συνδυασμό με το καλύτερο μπάσκετ σε ολόκληρη την Ευρώπη και τεράστια αποτελέσματα στην Ευρωλίγκα.

Βέβαια από εδώ και πέρα περνάμε στα ακόμα πιο δύσκολα, αφού οι απαιτήσεις όπως είναι λογικό αυξάνονται, αλλά και τρέφουν τη δίψα και την πείνα αυτής της παρέας για επιτυχίες.

Εξασφάλιση και μαθηματικά του πλεονεκτήματος έδρας στα playoffs της Ευρωλίγκα, πρόκριση στο Final Four και back to back κατάκτηση Πρωταθλήματος. 

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον, όμως αν μία ομάδα μπορεί να τα καταφέρει και έχει τεράστια θέληση είναι ο Ολυμπιακός, ο οποίος πλέον δεν “χαρίζει” τίποτα και σε κανέναν.

Ο σύλλογος εξελίχθηκε μέσα από σκληρές και επίπονες διαδικασίες, αλλά χάρη στο πλάνο και στη φιλοσοφία του σε συλλέκτη τίτλων και αυτό αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του.

Η άμυνα έφτανε στο Ηράκλειο για την κούπα

Για τα αγωνιστικά του τελικού δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι, αφού ο Ολυμπιακός έκανε αυτό που έπρεπε ήταν σοβαρός και “καθάρισε” από πολύ νωρίς το ματς και την κούπα.

Αυτό που είναι όμως εντυπωσιακό και άξιο συζήτησης αφορά τη διαφορά δυναμικότητας με όλες τις ελληνικές ομάδες των Πειραιωτών, η οποία αποδείχθηκε και στο Ηράκλειο Κρήτης.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα για να είμαστε ειλικρινείς δεν έπιασε φοβερά στάνταρ στην επίθεση της στους τρεις αγώνες, αλλά έπαιξε όσο έπρεπε για να βάλει 80+ πόντους.

Αυτό από μόνο του είναι τρομακτικό, όταν συμπεριλάβουμε στην κουβέντα την πίεση που είχε ο σύλλογος για την κατάκτηση για δεύτερη σερί χρονιά του τροπαίου και της “ταμπέλας” του ακλόνητου φαβορί.

Όμως η επίθεση αποτελεί τη μία όψη, γιατί η άλλη είναι η άμυνα η οποία πραγματικά ήταν εξαιρετική και αυτή έκανε τη διαφορά κόντρα σε Άρη, Παναθηναϊκό και Περιστέρι.

Αν εξαιρεθεί το δεύτερο δεκάλεπτο στον ημιτελικό με τους πράσινους ο Ολυμπιακός πραγματικά “διέλυσε” τους αντιπάλους του με την κορυφαία άμυνα της Ευρώπης και τους έκανε, να “υποφέρουν”.

Πλέον οι ερυθρόλευκοι έχουν φτάσει σε ένα σημείο, που αρκεί η πνευματική τους σοβαρότητα και η αμυντική τους προσήλωση, για να κερδίσουν εύκολα εντός των συνόρων, αφού έτσι και αλλιώς η επίθεση είναι θέμα ημέρας, ενώ και χάρη στον υπέροχο τρόπο παιχνιδιού και στην ποιότητα τους δεν γίνεται να σκοράρουν κάτω από 80 πόντους ό,τι και να κάνει ο αντίπαλος.

Το πως θα κυλήσει η χρονιά στο Πρωτάθλημα πλέον δεν είναι κάποια σπουδαία μαντεψιά, αφού ο σοβαρός Ολυμπιακός δεν χάνει τον τίτλο και έχει πολλές πιθανότητες, να το πράξει και αήττητος.

Αλλά μπροστά σε έναν ακόμα τίτλο, τα ρεκόρ και η “ψύχωση” του αήττητου κυρίως από την πλευρά του κόσμου περνάει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα…

Συνήθισε να παίρνει τίτλους και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει

Πέρα όμως από τη λειτουργία διοίκησης, προπονητικού τιμ και παικτών και του μπάσκετ που αποδίδει η ομάδα στο παρκέ σε όλα τα παιχνίδια της το πιο σημαντικό είναι, πως το στάτους και η στόχευση έχουν αλλάξει και απογειωθεί.

Από το “μέχρι τέλους” το Φλεβάρη του 2019 και την επιστροφή του Γιώργου Μπαρτζώκα τον Ιανουάριο του 2020 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και Ολυμπιακός πλέον είναι μία ομάδα, που δεν χάνει καμία ευκαιρία να προσθέσει κούπες στην τροπαιοθήκη της.

Οι αλλαγές στο ελληνικό μπάσκετ όπως και να ήρθαν αυτές σε συνδυασμό με το πολυετές πλάνο των αδερφών Αγγελόπουλων και των συνεργατών τους Σκινδήλια, Λεπενιώτη και Μπαφέ με πρωταγωνιστή τον προπονητή έκαναν το σύλλογο ένα πετυχημένο μοντέλο στην πιο δύσκολη και ανταγωνιστική εποχή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Γιατί καλές και ένδοξες οι ιστορικές στιγμές της διετίας 2012-13, όμως το τότε άθλημα στην Ευρώπη δεν είχε 8-10 τοπ ομάδες, που κυνηγούσαν το τρόπαιο της Ευρωλίγκα και το F-4, κάτι που πλέον συμβαίνει σταθερά κάθε χρόνο.

Ο Ολυμπιακός μέσα από σκληρή δουλειά, αποτυχίες και δύσκολες στιγμές κατάφερε να γίνει και πάλι ο οργανισμός “παράδειγμα” για όλους τους αντιπάλους του εντός και εκτός των συνόρων, γιατί αποφάσισε να ποντάρει στην τεχνογνωσία και εμπιστευόμενος το πλάνο που εκπονήθηκε πριν από περίπου τρία χρόνια.

Πλέον υπάρχει ένας προπονητής ο κορυφαίος ίσως στην Ευρώπη, ένας εξαιρετικός αγωνιστικός κορμός στο ρόστερ, διοικητική σταθερότητα και εκπληκτική δουλειά σε όλα τα επίπεδα, που μας δείχνουν αυτό το αποτέλεσμα στο παρκέ.

Ο σύλλογος αυτό που κατάφερε και δεν πρόκειται να αλλάξει για τα επόμενα χρόνια είναι η ανάγκη των τίτλων σε όλα τα επίπεδα, πως μετατράπηκε σε κίνητρο και όχι σε αρνητική πίεση στις πλάτες όλων.

Οι Πειραιώτες κατέκτησαν τέσσερα συνεχόμενα τρόπαια στην Ελλάδα κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά, αποτελούν περυσινό θαμώνα του F-4 της Ευρωλίγκα και φαβορί για πρόκριση και φέτος εκεί, ενώ έχουν κάνει τους πάντες να τους αποθεώνουν είτε για καλό είτε για να τους επηρεάσουν πνευματικά.

Ακόμα και αυτό αποτελεί κατάκτηση, γιατί ο Ολυμπιακός και πάλι έκανε όλη τη Γηραιά Ήπειρο όχι απλά να τον σέβεται, αλλά και να τον φοβάται. 

Όμως η χρονιά δεν τελείωσε εδώ, ούτε και η πείνα για τίτλους και διακρίσεις. Υπάρχουν ακόμα δύο στόχο οι πιο μεγάλοι της σεζόν και το κίνητρο είναι πιο ψηλά από ποτέ.

Το τι θα συμβεί θα το δούμε, αλλά αν αυτή η ομάδα δεν εκτροχιαστεί από πολλούς τραυματισμούς και ατυχίες, τότε θα χαρίσει πολλές και όμορφες στιγμές στον κόσμο της φέτος, αλλά και τα επόμενα χρόνια.

Όταν υπάρχει θέληση, πάθος, μεράκι και καθημερινή σκληρή δουλειά σε όλα τα επίπεδα τα αποτελέσματα θα έρθουν…

Υ.Γ. Ο Ολυμπιακός είναι μία οικογένεια με όλα τα καλά της και όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις που υπάρχουν. Η αφιέρωση στον Χρήστο Μπαφέ και στον Ανδρέα Γκατζούλη και το τηλεφώνημα την ώρα της απονομής δείχνουν την υγεία και το δέσιμο όλων στο εσωτερικό του συλλόγου.

Υ.Γ. 2) Το πρώτο F-8 στέφθηκε με επιτυχία στο τέλος της ημέρας, αλλά είχε και τις ασχήμιες του. Ειδικά την πρώτη αγωνιστική μέρα το γήπεδο ήταν άδειο. Η κατάσταση βελτιώθηκε, αλλά ποτέ δεν είδαμε πραγματικά γεμάτο γήπεδο. Ούτε καν στην Πόλη δεν γνώριζαν καλά καλά για τη διοργάνωση υπό το φόβο των… Ιουδαίων ή καλύτερα των στρατών της οπαδικής βίας, αλλά να μην ξεχνάμε και σε ποια δύστυχη χώρα ζούμε.

Υ.Γ. 3) Ακόμα και ο ίδιος ο Πρόεδρος της ΕΟΚ παραδέχθηκε τα λάθη και υποσχέθηκε μία βελτιωμένη κατάσταση του χρόνου. Ελπίζουμε και περιμένουμε αποτελέσματα. Ας ξεκινήσουμε από τον κόσμο και τις πιο εμπορικές ώρες των αγώνων.

Υ.Γ. 4) 48-0 από πέρυσι σε όλες τις εγχώριες διοργανώσεις, 11-0 κόντρα στον Παναθηναϊκό, τέσσερις συνεχόμενοι τίτλοι. Η χρυσή εποχή του Ολυμπιακού προκαλεί τρόμο στο απέναντι στρατόπεδο, κάτι που αποδεικνύεται από υποσχέσεις και προκλήσεις για του χρόνου. Η διαφορά όμως των δύο συλλόγων δεν αλλάζει μέσα σε μία χρονιά ό,τι και να συμβεί το καλοκαίρι.

Υ.Γ.5) Η Ευρωλίγκα επιστρέφει και ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του δύο ματς σε Βαλένθια και Μιλάνο. Δύσκολα παιχνίδια και τα δύο, όμως η ομάδα δεν έχει πια να αποδείξει κάτι. Μόνο να δουλέψει σκληρά και να το απολαύσει. Και με ένα διπλό βαθμολογικά όλα θα είναι μια χαρά.