Ολυμπιακός Blog: «Ερυθρόλευκος» θρίαμβος με άγχος και αιτία
Ο Στέφανος Τάτσιος γράφει για τον Ολυμπιακό που θριάμβευσε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, αλλά αγχώθηκε στο τέλος και κινδύνευσε με «αυτοκτονία» μόνο και μόνο λόγω των δικών του προβλημάτων, αλλά και για την τοξικότητα που χτύπησε κόκκινο για μία ακόμα φορά.
Ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που έπρεπε για σχεδόν 30 λεπτά στο ντέρμπι της Ευρωλίγκα κόντρα στον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ, αλλά χρειάστηκε μία άμυνα στο σουτ νίκης του Σλούκα, για να πάρει ένα ματς στο οποίο βρέθηκε να προηγείται με +19, αλλά και να παίζει με πειραματική περιφερειακή γραμμή λόγω των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από ατυχίες στην τελική ευθεία.
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα μέχρι και το 32-33′ ήταν αψεγάδιαστη και για λόγους αστοχίας στο μακρινό σουτ δεν έφτασε να προηγείται με 20-25 πόντους διαφορά έχοντας νικήσει κατά κράτος τον Παναθηναϊκό τακτικά και αγωνιστικά σε όλα τα επίπεδα.
Όμως στην τελική ευθεία του ντέρμπι ο Ολυμπιακός στερήθηκε των υπηρεσιών του MVP του μέχρι τότε και βασικού του δημιουργού Ουίλιαμς-Γκος, ο Λι ήταν ανέτοιμος, ο ΜακΚίσικ και ο Φουρνιέ και πάλι πραγματικά κακοί και ο Βιλντόζα «έσκασε» από την υπερπροσπάθεια στην άμυνα και από το «τρέξιμο» των plays στην επίθεση.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να δείξει ότι διαθέτει μέταλλο και χαρακτήρα, να βρει πολύ μεγάλα σουτ και να εκμεταλλευτεί τις πολύ κακές επιθέσεις των Πειραιωτών.
Τα πολλά ερυθρόλευκα λάθη έφεραν τη διαφορά μέχρι τους 2 και το «πάρτι» στο ΣΕΦ να μετατρέπεται σε άγχος και φόβο για στραπάτσο, όμως ο Φουρνιέ σταμάτησε τον Σλούκα που αστόχησε σε ένα εγωιστικό τελευταίο σουτ νίκης.
Όπως και να έχει η καλύτερη ομάδα κέρδισε δίκαια ένα ντέρμπι, το οποίο έπρεπε να λήξει με πολύ μεγαλύτερη διαφορά, αλλά η συγκυρία του τραυματισμού του Γκος και της κακής κατάστασης των λίγων διαθέσιμων χειριστών του Ολυμπιακού μετέτρεψε έναν θρίαμβο σε «θρίλερ» με άγχος αλλά και με ξεκάθαρη αιτία.
Ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε ότι είναι ανώτερος από κάθε άλλη ομάδα στην Ευρώπη μέχρι στιγμής, «αγκάλιασε» την πρωτιά της κανονικής περιόδου και ευελπιστεί σε τύχη και υγεία για να φτάσει μέχρι το τέλος όπως απέδειξε εκ νέου περίτρανα πως μπορεί.
Ο Ολυμπιακός κυρίαρχος με «μαγική» τετράδα και η… αλλοίωση του αγώνα με δική του ευθύνη
Το ντέρμπι της Παρασκευής ήταν σπουδαίο, αφού και οι δύο ομάδες είχαν το δικό τους κίνητρο και το δικό τους αγωνιστικό πλάνο, ώστε να πάρουν τη νίκη.
Η αλήθεια είναι πως αυτό του κόουτς Μπαρτζώκα και των συνεργατών του κυριάρχησε πλήρως μέχρι και τις αρχές του τρίτου δεκαλέπτου και όσο υπήρχαν οι νορμάλ συνθήκες στο ματς και ο καταπληκτικός Γκος ήταν διαθέσιμος.
Από εκεί και πέρα η κατάσταση που δημιουργήθηκε με την απουσία του Αμερικανού γκαρντ «αλλοίωσε» την εικόνα και έτσι μπορεί η καλύτερη ομάδα να επικράτησε όπως και άξιζε, όμως έχει με τις εντυπώσεις και τη διαφορά στο σκορ που έπρεπε.
Από το ξεκίνημα ο Ολυμπιακός ήταν απολαυστικός και πολύ σκληρός.
Ο Φαλ ήταν απροσπέλαστος στην άμυνα και μοίραζε μπλοκ και αλλοιώσεις, ο Παπανικολάου ήταν παντού και σκόραρε μεγάλα τρίποντα, ο Βεζένκοφ έπαιρνε τα ριμπάουντ και πρόσφερε στο σκορ χωρίς υπερβολές, ενώ ο Γκος οργάνωνε μαεστρικά και «έσβησε» τον Ναν.
Μόνο ο Φουρνιέ ήταν εκτός κλίματος στην επίθεση, αλλά όχι στην άμυνα όπου πάλευε σε κάθε κατοχή.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το σκορ της πρώτης περιόδου να είναι 20-9 και να αδικεί τον Ολυμπιακό που ήταν άστοχος από μακριά (2/8 τριπ), αλλά να κυριαρχεί και από τον Παναθηναϊκό να έχει όλους τους πόντους ο Οσμάν με 2/3 τρίποντα και ο Ναν να έχει τεθεί νοκ-άουτ με δύο γρήγορα φάουλ.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι «πράσινοι» με την παρουσία των Σλούκα, Μήτογλου και Χουάντσο στο παρκέ προσπάθησαν να ισορροπήσουν την κατάσταση, αλλά τα λίγα ερυθρόλευκα λάθη και η κυριαρχία στο κομμάτι των ριμπάουντ τους διατηρούσε μπροστά με διψήφια διαφορά, παρότι η επίθεση των Πειραιωτών δεν λειτουργούσε και οι επιλογές των ΜακΚίσικ – Ντόρσεϊ δεν βγήκαν από νωρίς.
Ο Βιλντόζα ήταν εξαιρετικός στην άμυνα και βοήθησε στην οργάνωση, ενώ ο Μιλουτίνοφ ταλαιπωρήθηκε πολύ από τον Μήτογλου ειδικά στην άμυνα.
Η διαφορά δεν ξεπέρασε το +15 και έμοιαζε μικρή για τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα, καθώς η άμυνα της ήταν άψογη και στις αλλαγές ειδικά στο ποστ κόντρα στους ψηλούς, αλλά και στις «παγίδες» και στις βοήθειες στις γωνίες με 2-3 κλεψίματα σε συνεχόμενες φάσεις.
Ο Βεζένκοφ σκόραρε περισσότερο και έδειχνε πολύ καλά, ο Γκος επέστρεψε και ήταν μαεστρικός και μαζί με τον Φαλ έστειλαν τον Ολυμπιακό μπροστά στα αποδυτήρια στο +11.
Στο δεύτερο μέρος και όσο υπήρχε ο Γκος στο παρκέ τίποτα δεν άλλαζε, παρά τα μεγάλα σουτ του Μήτογλου και τη δημιουργία και τη φθορά από τα φάουλ των αντιπάλων του που πρόσφερε ο Σλούκας.
Το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό ήταν πως η άμυνα του άρχισε να «χωλαίνει», αλλά η επίθεση του βρήκε ρυθμό στο τρίτο δεκάλεπτο, το οποίο ήταν και το καλύτερο επιθετικό του με 24 πόντους.
Τα σουτ μπήκαν από μακριά, ο Φαλ πρόσφερε επίσης πολλά και γενικά η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έλεγχε απόλυτα το παιχνίδι, παρά το επιθετικό ξέσπασμα των αντιπάλων της.
Μάλιστα ο Ολυμπιακός προηγήθηκε ακόμα και με +19, όμως το πρόβλημα με τον Γκος περίπου στο 25′ άλλαξε τα δεδομένα στο ντέρμπι, όχι αμέσως, αλλά σταδιακά.
Το 62-50 στο 30′ αποτελούσε εχέγγυο «ερυθρόλευκης» επικράτησης και μάλιστα χωρίς πολλές δυσκολίες, αφού ο Ναν ήταν απενεργοποιημένος με τρία φάουλ από πολύ νωρίς, αφού το ρίσκο του κόουτς Αταμάν να τον έχει μέσα στο πρώτο μέρος με δύο φάουλ δεν του βγήκε καθόλου.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο είχαμε το καλύτερο διάστημα του Παναθηναϊκού και το χειρότερο με διαφορά των γηπεδούχων.
Ο Σλούκας οργάνωνε εξαιρετικά, ο Μπράουν εκτελούσε από μακρινή και μέση απόσταση στο δεύτερο μεγάλο φετινό του ντέρμπι στο ΣΕΦ και οι Χουάντσο – Μήτογλου έκαναν πολύ καλή δουλειά ο πρώτος στην άμυνα και στις βοήθειες με χέρια παντού και ο δεύτερος με την επιθετική απειλή του στο σουτ.
Από την άλλη πλευρά ο Ολυμπιακός αναγκάστηκε με βάση τις συνθήκες του αγώνα με τον τραυματισμό του Γκος και την δυστυχώς μία ακόμα πολύ κακή επιθετική εμφάνιση του Φουρνιέ σε ντέρμπι, να πάει σε σχήμα στην περιφέρεια με Βιλντόζα, Λι και ΜακΚίσικ.
Ο πρώτος είχε «σκάσει» αφού αμυντικά ήταν εξαιρετικός και πήρε τη… σειρά από τον Γκος στο επιτυχημένο μαρκάρισμα του Ναν, ο Λι πρόσφερε 6 πόντους με 1/1 τρίποντα και 3/4 βολές, πίεσε καλά την μπάλα και τέλειωσε το ματς με 2 κλεψίματα και ας χάθηκε σε κάποιες περιστροφές με λάθος βοήθειες στην αδύνατη πλευρά, όμως δημιουργικά πήρε μηδέν με 4 λάθη και μηδέν ασίστ.
Τέλος ο ΜακΚίσικ μπορεί να ήταν πιεστικός στην μπάλα αλλά το αμυντικό… gambling που κάνει στις βοήθειες στοίχισε σε μακρινά σουτ, ενώ στο μπροστά μέρος του παρκέ ήταν πραγματικά κακός όπως και ο Φουρνιέ και διστακτικός.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα Βεζένκοφ, Φαλ και Μιλουτίνοφ να τροφοδοτηθούν μονάχα σε 4 περιπτώσεις σωστά στα τελευταία επτά λεπτά του παιχνιδιού, τα λάθη να είναι αλλεπάλληλα και έτσι ο Παναθηναϊκός να βρει 10 πόντους εύκολους στο ανοιχτό γήπεδο μετά από 7 λάθη (!) και ένα ακόμα τρίποντο του Ναν σε δευτερεύον transition στο τελευταίο δίλεπτο!
Όλη αυτή η συνθήκη συν με την ψυχολογία που ανέκτησαν οι «πράσινοι» έφεραν τη διαφορά όλο και πιο χαμηλά και ας ήταν στο +7 στο 1:20 όπου ο Λι έκανε λάθος μόνος στον αιφνιδιασμό και ο Παναθηναϊκός βρήκε τρίποντο για να φέρει τούμπα το ντέρμπι.
Οι 7 πόντοι του Ναν αποτελούν μία κλασική συνθήκη στην τελική ευθεία, αλλά ευτυχώς δεν κόστισαν, ενώ η τελευταία επίθεση δεν ήταν τόσο κακή, απλά η εικόνα της «χάλασε» από το χλιαρό hook του Μιλουτίνοφ παρότι είχε ξεκάθαρο πλεονέκτημα κόντρα στον Μήτογλου.
Ο κακός όπως επισημάναμε επιθετικά Φουρνιέ (2π με 1/7 σουτ, 3 λαθ, 1ασ, 2επιθ ριμπ), τουλάχιστον αμυντικά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων με δύο κλεψίματα σε βοήθειες και κάλυψη της αδύνατης πλευράς και έπαιξε την τελευταία καθοριστική άμυνα στον Σλούκα τον οποίον ανάγκασε να εκτελέσει άτσαλα και με το σώμα του σε τελείως λάθος θέση.
Στο τέλος της βραδιάς ο Ολυμπιακός κέρδισε γιατί το άξιζε, γιατί το πλάνο του λειτούργησε εξαιρετικά και όσο διέθετε φυσιολογικό ροτέισον στους γκαρντ είχε και απαντήσεις στα προβλήματά του.
Το +2 αλλοιώνει την εικόνα μίας αναμέτρησης που ξεκάθαρα το «ερυθρόλευκο» κυριάρχησε και στην στατιστική και κυρίως με +15 κατοχές όλες λόγω της εξαιρετικός επίδοσης στα ριμπάουντ (35-25, 12-6επιθ).
Όσον αφορά τους πρωταγωνιστές του Ολυμπιακού στο ντέρμπι αυτοί ήταν οι συνήθεις τέσσερις.
Ο Γκος μέχρι να τραυματιστεί ήταν εντυπωσιακός και πάλι με 14 πόντους με 4/5 σουτ, 4/5 βολές, 4 ασίστ, μηδέν λάθη και δύο ριμπάουντ και κράτησε τον Ναν όσο ήταν στο παρκέ στους 2 πόντους με 4 λάθη και μαζί με τον θετικό Βιλντόζα (5π, 3ριμπ, 3ασ, 2λαθ) τον κράτησαν απίστευτα χαμηλά (7π, 3ασ, 5λαθ).
Ο Βεζένκοφ βρέθηκε σε τεράστια βραδιά και δυστυχώς δεν τροφοδοτήθηκε σωστά στο τέλος έχοντας 18 πόντους με 6/15 σουτ και 5/5 βολές, 9 ριμπάουντ, 5 ασίστ (!) και ένα κλέψιμο όντας ο πρώτος σκόρερ, ο πρώτος ριμπάουντερ και ο πρώτος δημιουργός της ομάδας του σε μία απόλυτη επικράτησή του στη μάχη με τον Χουάντσο.
Τέλος ο Φαλ έκανε τα πάντα με 10 πόντους (5/7διπ), 5 ριμπάουντ, 4 μπλοκ, 3 ασίστ και 0 λάθη σε μία ακόμα παράστασή του σε ντέρμπι και ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος κακώς δεν χρησιμοποιήθηκε στο τέλος, είχε 11 πόντους με 3/6 τρίποντα, 4 ασίστ και 2 ριμπάουντ και συνολικά πάρα πολύ καλή παρουσία.
Η πρωτιά του Ολυμπιακού και η τοξικότητα που πρέπει να μείνει μακριά
Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που άξιζε στο ντέρμπι το οποίο ήθελε πολύ για ψυχολογικούς λόγους και όχι βαθμολογικούς, αλλά πρέπει να το αφήσει πίσω του γρήγορα σε όλα τα επίπεδα.
Οι Πειραιώτες είναι ασταμάτητοι στη φετινή Ευρωλίγκα και έχουν «αγκαλιάσει» την πρωτιά στην κανονική περίοδο με ρεκόρ 22-7 και πέντε ματς να απομένουν κόντρα σε Ερυθρό, Μονακό και Μακάμπι στο ΣΕΦ και εκτός έδρας με Άλμπα και Βιλερμπάν.
Το ρεκόρ νικών μοιάζει πολύ πιθανό, αλλά όπως και η πρώτη θέση δεν απασχολεί κανέναν στην ομάδα, αφού στόχος είναι η ιστορική πρόκριση στο τέταρτο συνεχόμενο Final-4 και η κατάκτηση του τροπαίου, όπως ξεκαθάρισαν και πάλι ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Σάσα Βεζένκοφ.
Ο Ολυμπιακός με όποιον και να παίξει λογικά στο «1-8» ή στο «2-7» για το οποίο χρειάζεται να κάνει δύο λιγότερες νίκες από τη Φενέρ μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου, θα αποτελεί μεγάλο φαβορί στα playoffs ακόμα και κόντρα ανεπιθύμητη Ρεάλ.
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα αν έχει υγεία και παίζει με βάση τα στάνταρ της και ενωμένη σε άμυνα και επίθεση είναι ανίκητη και η δήλωση του κόουτς πριν το ντέρμπι είναι 100% ορθότατη και δείχνει πλέον και μία εξωτερίκευση των σκέψεων όλων μέσα στην ομάδα και μία διαφορετική πνευματική προσέγγιση κάτι που δεν είναι κακό και ίσα – ίσα αποδεικνύει αυτοπεποίθηση.
Εκεί που θα ήθελα να σταθώ λίγο στο σημερινό blog είναι στο κομμάτι της τοξικότητας που δημιουργείται κάθε βραδιά που παίζει ο Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα ή απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Media, bots και συνολικά η πλευρά της προπαγάνδας στοχοποιούν τον κόουτς Μπαρτζώκα ανελλιπώς, τον Σάσα Βεζένκοφ που είναι μαζί με τον Ναν οι πιο επιδραστικοί και οι κορυφαίοι παίκτες στην Ευρώπη και τον αρχηγό του Ολυμπιακού και της Εθνικής Κώστα Παπανικολάου με μηδενικές αιτιολογίες και με πολύ άσχημο και πολλές φορές μηνύσιμο τρόπο.
Αυτό που έχει να κάνει από την πλευρά της η ομάδα του Πειραιά είναι να επικεντρωθεί στο 100% στους στόχους της που μοιάζουν απόλυτα εφικτοί, να αφήσει να βουλιάξουν στο βούρκο το ψέμα και η προπαγάνδα και να μην απαντήσει.
Δεν θα βοηθήσει κανέναν ένα ντόμινο ανακοινώσεων, διαρροών και δηλώσεων είτε για τη διαιτησία, είτε για το ΟΑΚΑ και το ΣΕΦ, είτε για τη συμπεριφορά των προπονητών.
Ο κόουτς Μπαρτζώκας το έβγαλε από μέσα του στη συνέντευξη τύπου, ο Εργκίν Αταμάν απάντησε μέσω social media και έτσι το πρόβλημα διογκώνεται.
Κατά τη γνώμη μου ο Έλληνας προπονητής είναι ο κορυφαίος στην Ευρώπη και φέτος και επειδή έχει ακούσει και διαβάσει πολλά που άλλοι δεν θα ανέχονταν, έπρεπε να απαντήσει κάποια στιγμή και σωστά έπραξε.
Όμως διοίκηση και στελέχη του οργανισμού πρέπει να βάλουν ένα τέλος εδώ από τη δική τους πλευρά και να αφήσουν τις απαντήσεις για μέσα στο παρκέ.
Η σεζόν είναι μεγάλη και ο Ολυμπιακός προελαύνει στην Ευρωλίγκα και με τύχη στο κομμάτι της υγείας θα φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου και θα πετύχει όσα αξίζει.
Δεν αρμόζει σε αυτόν το σύλλογο να συμμετέχει σε αυτήν την κατάσταση της απόλυτης τοξικότητας και ορθώς το κάνει όσο λιγότερο μπορεί, οπότε τα υπόλοιπα στο γήπεδο και όπου τα φέρει εκεί η μπασκετική μοίρα.
Υ.Γ. Δυστυχώς και μερίδα του κόσμου του Ολυμπιακού τσιμπάει ξεκάθαρα από την πλευρά της προπαγάνδας και από χθες συμπεριφέρεται λες και έχασε η ομάδα του το ντέρμπι. Αδιανόητα πράγματα και χωρίς καμία λογική σε μία φανταστική ευρωπαϊκή σεζόν.
Υ.Γ. 2) Ο κόουτς Μπαρτζώκας αναδείχθηκε νικητής στη μάχη των πάγκων, παρότι στο τέλος δεν έπρεπε να κρατήσει και Λι και ΜακΚίσικ στο παρκέ και να επιστρέψει ο Παπανικολάου του οποίου έλειπε η σκληράδα και το καθαρό μυαλό.
Υ.Γ. 3) Ο Κώστας Σλούκας είναι τεράστιος παίκτης και δεν έχει αποδείξει τίποτα σε κανέναν ειδικά από πέρσι. Στο τέλος φέρθηκε εγωιστικά και με θολωμένο το μυαλό και ίσως στέρησε μία ιστορική νίκη από την ομάδα του. Ο Φουρνιέ τον διάβασε εξαιρετικά, τον πίεσε όσο έπρεπε και έπαιξε την τέλεια άμυνα.
Υ.Γ. 3) Ο Φαλ στο real time κάνει βήματα, αν όμως κάποιος δει το ριπλέι κρατάει σταθερό και το καλάθι είναι σωστό. Στη φάση των ΜακΚίσικ – Σλούκα η αρχική απόφαση ήταν Ολυμπιακός και ήταν τόσο οριακή η κατάσταση, που με βάση τον κανονισμό αν δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα από το instant τότε μετράει η πρώτη απόφαση των διαιτητών. Στο πόδι του Αμερικανού η μπάλα δεν βρίσκει, ενώ τα χέρια φαίνονται να την ακουμπούν ταυτόχρονα. Καμία σφαγή σε δύο φάσεις που κακώς φωνάζει ο Παναθηναϊκός. Γενικά η διαιτησία δεν ήταν κακή και αυτό φαίνεται από τα φάουλ και πως μοιράστηκαν.
Υ.Γ. 4) Το Φαλ – Βεζένκοφ είναι το δίδυμο που πρέπει να βασιστεί ο Ολυμπιακός σε κάθε ντέρμπι από εδώ και πέρα και να τους δημιουργήσει τις συνθήκες για να κυριαρχούσαν. Όταν η ομάδα λειτουργεί καλά για αυτούς ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να τους ματσάρει με τίποτα.
Υ.Γ. 5) Ο Γκος στη χειρότερη θα χάσει το ματς με Ερυθρό, ο Ουόκαπ θα μπει στις προπονήσεις την εβδομάδα που έρχεται και θα δούμε την κατάσταση του και πότε θα καταφέρει να επιστρέφει, ενώ ο Έβανς έχει ξεκινήσει και προπονήσεις στο 5vs5 στην άμυνα και ο Ράιτ πλησιάζει και αυτός στο παρκέ. Μακάρι όλοι έτοιμοι στα τέλη Μαρτίου και αυτός είναι ο στόχος.
Υ.Γ. 6) Τρομερό ξανά το ΣΕΦ και μία ευχή. Να παραμείνει έτσι μέχρι το τέλος της σεζόν, όπως και οι ερυθρόλευκες φανέλες των 100 ετών και η συνήθεια να πηγαίνει η ομάδα στο πέταλο μετά τα παιχνίδια.