Ολυμπιακός Blog: Ένα δεκάλεπτο ήταν αρκετό, για να αποδείξει την ανωτερότητά του
Ο Στέφανος Τάτσιος γράφει για τον Ολυμπιακό που έχει συνηθίσει να κερδίζει τον Παναθηναϊκό με κάθε τρόπο και τον ημιτελικό του Final 8 του Κυπέλλου Ελλάδας, που ήταν υπόθεση ενός δεκαλέπτου.
Αυτό ήταν λοιπόν και το τέταρτο φετινό ντέρμπι αιωνίων της σεζόν με τον νικητή, να μην αλλάζει, αφού ο Ολυμπιακός χρειάστηκε μόλις ένα καλό δεκάλεπτο στην επίθεση και ένα ημίχρονο στην άμυνα, για να κερδίσει για ενδέκατη συνεχόμενη φορά τον Παναθηναϊκό.
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι τόσο καλύτερη ομάδα και έχει αποκτήσει τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση στα ντέρμπι με τους πράσινους, που αν κάνει πλέον τα βασικά δεν γίνεται να χάσει και η διαφορά στο σκορ θα είναι υπέρ της ανάλογη όσο καλύτερη είναι σε μία βραδιά.
Στον ημιτελικό του Κυπέλλου, που εν πολλοίς κρίθηκε ο δεύτερος τίτλος της σεζόν, ο Ολυμπιακός δεν εμφανίστηκε στο παρκέ στο δεύτερο δεκάλεπτο στην άμυνα, δέχθηκε 40 πόντους από τον Παναθηναϊκό σε ένα ημίχρονο και μόλις συνήλθε δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλο του.
Για πολλούς μπορεί να ήταν τα τρίποντα, όμως αυτό που έκοψε τα “πόδια” των παικτών του τριφυλλιού ήταν η συγκλονιστική ερυθρόλευκη άμυνα, η οποία τους περιόρισε στους 25 πόντους σε 20 λεπτά, τους “διέλυσε” ψυχολογικά και τους έχει πείσει πλέον να πιστεύουν, πως δεν γίνεται να κερδίσουν κανένα ντέρμπι ό,τι και να κάνουν.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν έκανε απόλυτα δίκαια το 11-0 στα ντέρμπι, πάει φουλ ολοταχώς για το 11ο Κύπελλο στην ιστορία του και πρώτο back to back μετά το 2010-11 και επιβεβαίωσε με κάθε τρόπο, πως δεν έχει αντίπαλο εντός των συνόρων.
Ο τελικός με το Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη, θα είναι δύσκολος και σκληρός, όμως ένας λίγο σοβαρός Ολυμπιακός δεν θα αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα να επιστρέψει στον Πειραιά με την κούπα…
Το δεκάλεπτο του “τρόμου”, οι παραδοσιακοί MVPs και αυτοί που άλλαξαν τη μοίρα του ματς
Για το παιχνίδι τακτικά δεν χρειάζεται τρομερή ανάλυση, για τον πολύ απλό λόγο πως ο Ολυμπιακός μόλις βρήκε τον καλό του εαυτό στην άμυνα και από εκείνον ρυθμό στην επίθεση όλα τελείωσαν.
Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα πέρα από ένα καλό διάστημα στο πρώτο δεκάλεπτο δια χειρός Βεζένκοφ, όπου και σκόραρε 14 πόντους, δεν είχαν καλή εικόνα ούτε στην επίθεση, αλλά ούτε και στην άμυνα.
Στο πίσω μέρος του παρκέ οι ερυθρόλευκοι έδωσαν εύκολους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο στο τριφύλλι, αφού από από τα 9 λάθη τους τα 7 έγιναν πράσινα κλεψίματα, ενώ η περιφερειακή άμυνα, αλλά και το ματσάρισμα στον Παπαγιάννη δεν ήταν καθόλου αποτελεσματικά, με αποτέλεσμα ο Έλληνας σέντερ να έχει impact στην επίθεση και ο Παναθηναϊκός 50% στα τρίποντα.
Παράλληλα ο Ολυμπιακός δεν είχε υπομονή με 9 λάθη και 9 ασίστ, έπαιρνε αυτό που του έδινε η πράσινη άμυνα με τους ΜακΚίσικ – Ουόκαπ να τα “σπάνε” και έχασε οριακά και τη “μάχη” των ριμπάουντ με δύο λιγότερα στην ανάπαυλα και ένα -5, το οποίο προκαλούσε ανησυχία.
Όμως όλα αυτά αποδείχθηκε, πως ήταν πνευματική δουλειά ενός ημιχρόνου. Στο τρίτο δεκάλεπτο η ομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα μπήκε με καθαρό μυαλό και με την πίεση για τη νίκη, να μετατρέπεται σε κίνητρο και όλα τελείωσαν.
Το 20-1 επιμέρους σκορ και συνολικό το 29-10 του τρίτου δεκαλέπτου δεν “χτίστηκε” με απίθανες επιδόσεις, αφού τα 6/7 τρίποντα από Κάνααν και Παπανικολάου βγήκαν μέσα από το υπέροχο μπάσκετ της ομάδας και από την εκπληκτική της άμυνα, που “εγκλώβισε” τους αντιπάλους τους.
Πέρα από τα σουτ που από 5/17 στο πρώτο μέρος έγιναν 6/11 σε δέκα λεπτά, ο Ολυμπιακός σταμάτησε να κάνει λάθη, αφού “πούλησε” μόλις δύο μπάλες στο δεύτερο μέρος, κυριάρχησε στους “αιθέρες” με +9 ριμπάουντ, άφησε τον Παναθηναϊκό για 9 λεπτά χωρίς εύστοχο σουτ και με μόλις δύο στην τρίτη περίοδο και προηγήθηκε ακόμα και με +17 χωρίς μάλιστα, να πάρει πόντο από τον εξαιρετικό Βεζένκοφ σε εκείνο το χρονικό διάστημα.
Το τέταρτο δεκάλεπτο ήταν τυπική διαδικασία με τον Σλούκα να “ηρεμεί” την κατάσταση στο παρκέ, τον Μπλακ να τελειώνει φάσεις και τον Παναθηναϊκό να έχει 9 λάθη στο δεύτερο ημίχρονο από τέσσερα στο πρώτο και να “υποφέρει”, αφού δεν έβρισκε καμία λύση και τον Κάνααν μαζί με τον Ουόκαπ και τον Λαρεντζάκη να “εξαφανίζουν” το δίδυμο Λι – Μπέικον.
Βέβαια πέρα από τη συνολική εικόνα της ομάδας υπήρξαν και οι πρωταγωνιστές, οι οποίοι καθόρισαν τη μοίρα του ημιτελικού και για ένα ακόμα ντέρμπι έκαναν τη διαφορά.
– Ο Σάσα Βεζένκοφ ήταν και πάλι ο MVP του Ολυμπιακού με 22 πόντους, 10 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 2 κλεψίματα κάνοντας ότι ήθελε τους Ουίλιαμς και Αγραβάνη και συνεχίζοντας την εξαιρετική του παράδοση στα ντέρμπι, όπου δεν έχει αντίπαλο.
– Ο Μουσταφά Φαλ μπορεί να μην πήρε πολλές μπάλες και να έμεινε στους 4 πόντους, όμως τελείωσε το ματς με 11 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 3 μπλοκ, 2 κλεψίματα και 5 κερδισμένα φάουλ. Ο Γάλλος σέντερ βοήθησε καθοριστικά στην άμυνα και στην επίθεση έδωσε ρυθμό και “έσπασε” σωστά μπάλες από το low και το high post.
– Ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου, αν και φορτώθηκε νωρίς στο πρώτο δεκάλεπτο με δύο φάουλ (το 2ο ανύπαρκτο) και με φάουλ και αντιαθλητικό προς το τέλος του τρίτου ήταν άψογος. Σπουδαίος και πάλι στην άμυνα με εξαιρετικές βοήθειες, ενώ στην επίθεση 15 πόντους με 5/5 τρίποντα σε μία ηγετική βραδιά, μαζί με 4 ριμπάουντ και 1 ασίστ.
– Ο Αϊζάια Κάνααν απέδειξε πως είναι παίκτης μεγάλων αγώνων. Στο πρώτο μέρος μόλις 3 πόντοι με 3/3 βολές και 0/3 σουτ, όμως στο δεύτερο σκόραρε 11 καθοριστικούς πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο με 4/4 σουτ, μάζεψε 2 ριμπάουντ και παράλληλα έπαιξε εκπληκτική άμυνα σε όλο το γήπεδο στο βασικό χειριστή του Παναθηναϊκού τον Πάρις Λι.
– Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, ο οποίος παρά τα 2/8 σουτ έκανε σπουδαία δουλειά στην άμυνα με 3 κλεψίματα, κατέθεσε μπόλικη ενέργεια, έβαλε δύο τρίποντα, μοίρασε 1 ασίστ, μάζεψε 3 ριμπάουντ και γενικά ήταν πιο ώριμος από ποτέ.
Η συγκέντρωση το “κλειδί” για την κούπα και η ανωτερότητα κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο
Προφανώς και η δουλειά για τον Ολυμπιακό στο Final 8 του Κυπέλλου Ελλάδας δεν τελείωσε, αφού μετά τον Άρη και τον Παναθηναϊκό το τελευταίο εμπόδιο για τον τίτλο είναι το Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη.
Όλοι στην ομάδα και με πρώτον από όλους τον Γιώργο Μπαρτζώκα γνωρίζουν, πως δεν θα είναι καθόλου εύκολο το ματς και μόνο οι ίδιοι μπορούν να το κάνουν… εύκολο αρκεί να έχουν ξεχάσει τι έγινε στο ντέρμπι και να επικεντρωθούν στη δουλειά, που πρέπει να κάνουν.
Οι Πειραιώτες έχουν αποδείξει με κάθε τρόπο πλέον πως στα ντέρμπι δεν είναι καλύτερη ομάδα, γιατί έχουν ένα τρομερό ρόστερ και τεράστια διαφορά ποιότητας από το τριφύλλι, αλλά γιατί είναι πάνω από όλα ομάδα με το όμικρον κεφαλαίο και έχουν “ατσάλινη” νοοτροπία νικητή, που δεν αλλοιώνεται με τίποτα.
Ο Ολυμπιακός από πέρυσι είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα και αυτό δεν χωράει αμφισβήτησης από κανέναν. Παίζει το καλύτερο μπάσκετ, έχει τους καλύτερους παίκτες και δεν καταλαβαίνει τίποτα από κάθε δυσκολία.
Για να τα φτάσει όλα αυτά ο Παναθηναϊκός και να κοντράρει τον Ολυμπιακό πρώτα από όλα πνευματικά πρέπει να “φάει πολλά ψωμιά” ακόμα, αφού εκεί έγκειται η τεράστια διαφορά των δύο ομάδων.
Ό,τι και να συμβεί στο ματς οι ερυθρόλευκοι θα βρουν την άκρη είτε σε ένα δεκάλεπτο είτε σε ένα ημίχρονο και θα κυριαρχήσουν πλήρως και εύκολα.
Επειδή όμως το ντέρμπι είναι παρελθόν και το Περιστέρι του “Kill Bill” είναι άλλη ιστορία η ομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα πρέπει πρώτα από όλα να είναι πνευματικά έτοιμη και να μπει στο παρκέ έτοιμη για “μάχη”.
Αν συμβεί αυτό τότε η κούπα πολύ εύκολα θα παραμείνει για μία ακόμα χρονιά στον Πειραιά, αν όμως όχι τότε θα υπάρξουν δυσκολίες όπως και στο ματς Πρωταθλήματος.
Ο Ολυμπιακός είναι το μεγάλο φαβορί, έχει στο χέρι του τη μοίρα του τελικού και πλέον δεν είναι μία ομάδα που θα “χαριστεί” στον αντίπαλο της, αλλά θα μπει στο παρκέ να τον “πνίξει” και να κάνει τη δουλειά της.
Πολύς κόσμος δεν το καταλαβαίνει, αλλά με την ομάδα την τελευταία διετία ζούμε ιστορικές στιγμές και στα “Δύο Αοράκια” το βράδυ της Κυριακής θα “γραφτεί” μία ακόμα “χρυσή” σελίδα στο μπασκετικό βιβλίο, που συγγράφουν ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του.
Υ.Γ. Τεράστιο μερίδιο της επιτυχίας στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ανήκει στον Γιώργο Μπαρτζώκα και στους συνεργάτες του, οι οποίοι ηρέμησαν την ομάδα στο ημίχρονο και “ξύπνησαν” τους παίκτες, για να έρθει το τελικό αποτέλεσμα.
Υ.Γ. 2) Αν ο Ολυμπιακός ήταν στοιχειωδώς εύστοχος στις βολές στο τέταρτο δεκάλεπτο, θα είχε κερδίσει με μία ακόμα 20άρα ένα ντέρμπι, κάτι που δεν φαινόταν να συμβαίνει μετά το προβληματικό πρώτο μέρος.
Υ.Γ. 3) Πλέον ο σύλλογος κυνηγάει κάθε νίκη και τίτλο και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Πάει για τέταρτη σερί κούπα εντός των συνόρων και θα έρθουν και άλλες πολλές ακόμα.
Υ.Γ. 4) Αν είχε βρεθεί λύση στο Final 8 με το θέμα του κόσμου σε όλα τα ματς και με τη διαφήμιση της διοργάνωσης και στην πόλη, τότε θα μιλάγαμε για μεγάλη επιτυχία. Ο κόσμος έλειψε την Πέμπτη και στον πρώτο ημιτελικό από τις εξέδρες, ενώ και στο ντέρμπι η μία εξέδρα ήταν σχεδόν άδεια. Πολύ καλή προσπάθεια από την ΕΟΚ, αλλά το θέμα του κόσμου είναι σοβαρό και ας ζούμε στην Ελλάδα.
Υ.Γ. 5) Το επεισόδιο με τον Παπανικολάου και τον Αγραβάνη έλειψε ουσιαστικά λίγο μετά που συνέβη, ανεξαρτήτως αν κάποιοι θέλουν να στοχοποιήσουν τον “Παπ” για λόγους μικροπολιτικής και προπαγάνδας.
Υ.Γ. 6) Αυτά που έκανε στον ημιτελικό ο Κάνααν, αν είχαν γίνει από άλλον παίκτη τώρα θα υπήρχε πλήρης αποθέωση. Σπουδαίος χαρακτήρας ο Αμερικανός, που κλείνει στόματα στα ματς που πρέπει.
Υ.Γ 7) 11-0 σερί, 11ο Κύπελλο και απέναντι στον Σπανούλη στον τελικό. Υπομονή γιατί έρχονται και άλλες μεγάλες στιγμές φέτος…
Υ.Γ. 8) Η διαιτησία δεν ήταν καλή στον ημιτελικό ειδικά των Κορομηλά – Θεονά με τον Πουρσανίδη να περνάει απαρατήρητος, αλλά όταν κερδίζεις αφήνεις στην άκρη αυτά τα πράγματα καλώς ή κακώς.