Ολυμπιακός Blog: Αυτό που έλειπε από τον Ολυμπιακό
Τι είναι αυτό που έχει αλλάξει σε τρομερό βαθμό τους ερυθρόλευκους και τους έχει κάνει να είναι πλέον ομάδα, όχι του ενός, αλλά των πολλών… Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης.
Στη διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας και στην τελευταία μέρα πριν από την αναχώρηση για την Αθήνα ο Μαρτίνς παραχώρησε την καθιερωμένη συνέντευξη στους απεσταλμένους, με φανερό τον προβληματισμό του για την μέτρια εικόνα ης ομάδας στα φιλικά παιχνίδια. Η τελευταία ερώτηση που του έκανα, ήταν αν τον προβληματίζει ότι δεν υπάρχει ούτε ένα δεκάρι και ο παίκτης που θα οργανώσει το παιχνίδι και θα δόση ώθηση και φαντασία στην ομάδα. Κάτι που για να λεμέ την αλήθεια το είχαμε διαπιστώσει και πέρσι. Η απάντηση του ήταν ότι ψάχνουμε ένα τέτοιο παίκτη, αλλά χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός μέχρι ο Ολυμπιακός να βρει όχι ένα, αλλά τελικά τρεις τέτοιους παίκτες. Και εκεί που δεν υπήρχε ούτε ένας, ξαφνικά βρέθηκε με τον Μπιέλ, τον Χάμες και τον ξεχασμένο Φορτούνη!
Εκεί αρχίζεις να προβληματίζεσαι και να λες ποιος από τους τρεις θα παίξει, αν και πάντα είμαι της άποψης ότι όλοι οι καλοί χωράνε σε μια ομάδα. Και τι έκανε ο αθεόφοβος ο Μίτσελ. Τους χώρεσε και τους τρεις στην ενδεκάδα. Κάπου εκεί είναι το μυστικό του νέου Ολυμπιακού για το πόσο καλά στοιχεία βγάζει μέσα στο χορτάρι, τόσο σε δημιουργία, όσο και σε εκτέλεση. Τρεις ποδοσφαιριστές που έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τον Χάμες φυσικά να ξεχωρίζει σε ποιότητα, αλλά και τους Μπιέλ και Φορτούνη να τον πλαισιώνουν με τον πιο ιδανικό τρόπο.
Αφού κατάφερε ο Μίτσελ να πείσει τον Φορτούνη να παίζει δεξιά, αυτό και από μόνο του είναι επιτυχία. Το λέω αυτό γιατί κατά καιρούς ήταν ένα θέμα που συζητιόταν, με τον Έλληνα ποδοσφαιριστή να έχει εκφραστεί και δημοσιά ότι η θέση του είναι πίσω από τον φορ. Όπως και είναι γνωστό ότι δεν έκανε σαν τρελός όταν ο Μαρτίνς του έλεγε να παίξει στα άκρα…
Και ξαφνικά βλέπουμε μια μετάλλαξη. Ένα Φορτούνη που παίζει σε όλες τις θέσεις, κάνει θραύση και στα άκρα, τρέχει και μαρκάρει και γενικά δίνει ρεσιτάλ, με αλλαγή νοοτροπίας και άλλα μυαλά. Ο καλός ο παίκτης παίζει παντού και δεν διαλέγει θέσεις, αλλά και ο Μίτσελ πιστώνεται τον τρόπο που τον έπεισε για αυτό, αλλά και γιατί τον αντιμετωπίζει διαφορετικά (αυτή είναι η αλήθεια) σε σχέση με την προηγούμενη συνεργασία τους. Και ο παίκτης κατάλαβε ότι θα πρέπει να αλλάξει κάποια πράγματα στο μυαλό του και ο προπονητής ότι έχει να κερδίσει πολλά από τον καλύτερο Έλληνα ποδοσφαιριστή.
Κα πάμε στον Μπιέλ. Και αυτός βρήκε ένα ρόλο που δεν ήξερε και καλά, αλλά έχει μεγάλη συμμέτοχη στο παιχνίδι του Ολυμπιακού και το μόνο που έχει σε μεγάλο βαθμό είναι ότι μερικές φορές προσπαθεί να κάνει το κάτι παρά πάνω. Δυο φορές στο Βόλο έχει ελιχτεί εξαίσια, αλλά αντί να δώσει την μπάλα στο Μπακαμπού που ήταν σε καλύτερη θέση προσπαθεί να σκοράρει. Παρ όλα αυτά ο Ισπανός είναι ένας τεχνίτης παίκτης, που τρέχει, μαρκάρει και κάνει όσα του ζητάει ο προπονητής του. Δίπλα σε αυτούς τους δυο ο Χάμες. Τα λόγια είναι περιττά, απλά δεν πιστεύαμε ότι τόσο γρήγορα, μετά την περιπέτεια που είχε στο Κατάρ και κάποιους τραυματισμούς θα δείξει την αξία του.
Αυτό που κρατώ περισσότερο από το ματς του Βόλου είναι ότι ο Ολυμπιακός έκανε τουλάχιστον ένα εξαιρετικό 45λεπτό και ένα καλό δεύτερο ημίχρονο με τον Χάμες να κάνει το χειρότερο του παιχνίδι από τότε που φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα. Αυτό είναι που έχει πετύχει ο Μίτσελ ότι έχει στο ρόστερ καλούς ποδοσφαιριστές, αλλά και ο Ολυμπιακός είναι ΟΜΑΔΑ πλέον με όλη την σημασία της λέξης. Όταν μάλιστα πίσω από τους τρεις παικταράδες έχει Χουάνγκ και Εμβιλά στα καλύτερα τους, τότε αναμενόμενο είναι να βλέπουμε τέτοια παιχνίδια που σε συναρπάζουν. Ένας Ολυμπιακός πολύ διαφορετικός από τα προηγούμενο χρόνια, ακόμα και από τότε που ο Μαρτίνς έπαιρνε τα τρία πρωταθλήματα με ευκολία.
Τέτοιο ποδόσφαιρο μόνο την πρώτη χρονιά είδαμε και λίγο την δεύτερη. Τότε οι αντίπαλοι ήταν μέτριοι και όχι ανταγωνιστικοί , όμως τώρα έχουν δυναμώσει και για αυτό το πρωτάθλημα είναι συναρπαστικό και θα έχει απρόσμενη εξέλιξη. Τι θα γίνει; Όλα θα φανούν στα ντέρμπι, αλλά και από την διαιτησία. Μη ξεχνάμε αυτό το κομμάτι, γιατί τα σημάδια δεν είναι καλά. Θα μου πεις αν έχεις ομάδα δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Μπορεί να είναι και έτσι, αλλά για την Ελλάδα μιλάμε…