Ποια θα μπορούσε να είναι η ιδανικότερη 11άδα για τον Ολυμπιακό σύμφωνα με τα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα και φυσικά πάντα με γνώμονα το υπάρχον ρόστερ;

Το δεύτερο ημίχρονο με τον Άρη ήταν ενδεικτικό του πώς θα πρέπει να αγωνίζεται ο Ολυμπιακός αν θέλει να επιβληθεί στους αντιπάλους του.

Η τριάδα των «δεκαριών» είναι ένα τρικ που μπορεί να πιάνει με ομάδες από τη μέση της βαθμολογίας και κάτω, αλλά σε καμία περίπτωση κόντρα στις ομάδες που βρίσκονται στο πάνω μισό.

Όταν τα τρία δεκάρια έγιναν δύο και όταν τα αμυντικά χαφ έγινα τρία ο Ολυμπιακός άλλαξε εικόνα. Ο Χάμες απελευθερώθηκε, είχε τον χώρο που ήθελε για να κινηθεί και να μοιράσει το παιχνίδι έτσι όπως εκείνος ξέρει. Πέρα από το γκολ έβγαλε 4-5 κάθετες όνειρο που θα μπορούσαν να φέρουν το δεύτερο γκολ για τους ερυθρόλευκους.

Ο Κολομβιανός λατρεύει το ανοιχτό παιχνίδι και τους παίκτες που του δίνουν τη δυνατότητα να παίξει στον χώρο. Ένας απ’ αυτούς είναι ο Μασούρας. Ο Έλληνας ακραίος επιθετικός, που αξιοποίησε άριστα την σέντρα διαβήτη του Χάμες, κινείται στον χώρο, μπορεί να βγει στην πλάτη της άμυνας κάτι που δίνει στον Χάμες τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί την ικανότητά του στις πάσες και στο μοίρασμα του παιχνιδιού.

Ο Μίτσελ δήλωσε πως ο Μασούρας είναι πολύτιμος και είμαι σίγουρος πως από το μυαλό του περνάει μία τέτοια «παντριά».

Θα μπορούσε να πει κανείς πως ο Μίτσελ έχει βάλει την τριάδα των δεκαριών να… τρέχει την ομάδα στην επίθεση αλλά πίσω απ’ αυτό σχεδιάζει και δουλεύει τακτικές και 11άδες που θα τις δούμε στα ντέρμπι.

Αυτό το καταλαβαίνει κανείς και από τις αλλαγές του, ίσως κάπου εκεί να κρύβεται και ο Ολυμπιακός του μέλλοντος. Όλοι μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε, βάση της ανάλυσής μας, «πατώντας» πάνω στα όσα βλέπουμε. Ο Μίτσελ ξέρει καλύτερα και αυτό είναι δεδομένο.

Η 11άδα που θα επέλεγα εγώ 

Βάση των όσων έχουμε δει ως τώρα και πάντα με γνώμονα το υπάρχον ρόστερ μπορώ να πω πως έχω καταλήξει στο ποια μπορεί να είναι η ιδανική ενδεκάδα ώστε ο Ολυμπιακός να παρουσιαστεί μαχητικός σε όλες τις γραμμές του γηπέδου.

Τερματοφύλακας ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης, σταθερός, γρήγορος, σίγουρος και πιο ώριμος από ποτέ δείχνει ως η ιδανική επιλογή.

Δεξί μπακ ο νεοφερμένος Ροντινέι, ο οποίος μπήκε γρήγορα στο κλίμα της ομάδας, δείχνει σιγουριά, είναι γρήγορος και κάλος με την μπάλα στα πόδια. Δεξί μπακ που θυμίζει τον Ομάρ, κάτι που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός.

Αριστερά, για την ώρα, ο Όλεγκ, τίμιος, γρήγορος, με αντοχές, αλλά υστερεί στο επιθετικό κομμάτι.

Αμυντικό κεντρικό δίδυμο οι Σωκράτης και Ντόη. Ο πρώτος είναι γεμάτος εμπειρία, δίνει τον καλύτερο του εαυτό και είναι ο καλύτερος δάσκαλος για τον νεαρό πρώην της ακαδημίας των ερυθρολεύκων, Ντόη, που παρουσιάζει εξαιρετικά στοιχεία στον τρόπο που κινείται, μαρκάρει και χειρίζεται την μπάλα.

Μπροστά τους τρία αμυντικά χαφ, με τους Εμβιλά, Σαμασέκου και τον Ιμπόμ Χουάνγκ, μπροστά τους ο Χάμες και δυάδα μπροστά ο Μασούρας με τον Μπακαμπού, θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι 4-3-3, αλλά ουσιαστικά είναι 4-3-1-2. Θεωρώ πως αυτός ο σχηματισμός, με τα συγκεκριμένα πρόσωπα θα μας έδινε τον καλύτερο Ολυμπιακό. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, βάση των όσων έχω δει ως τώρα από την ομάδα και όσα πιστεύω πως μπορεί να δώσει ο κάθε παίκτης.

Κι επειδή μου αρέσουν οι ποδοσφαιρικές κουβέντες, παραθέστε στα σχόλια αν συμφωνείτε, ποιους θα αλλάζατε κτλ.