Όλα τα έκανε λάθος, όμως με αλλαγές και προσθήκες, κοιτάζεις ψηλότερα!

Ολυμπιακός: Οι Πειραιώτες προσπάθησαν να διεκδικήσουν το εισιτήριο της πρόκρισης στους «16» του Europa League, μετά την ήττα στο Μπέργκαμο με 2-1, όμως το ματς του «Γ. Καραϊσκάκης» δεν πήγε όπως φανταζόταν η ομάδα μας. Για την ακρίβεια, η αναμέτρηση πήγε καλύτερα κι απ’ ότι φανταζόταν κι ο πιο… ένθερμος οπαδός της Αταλάντα. Θρίαμβος της Ιταλικής ομάδας στον Πειραιά και εφιαλτική βραδιά για τον Θρύλο.

Τα λάθη όλων των «ερυθρόλευκων», η έλλειψη πίστης στη νίκη και σε μια καλή εμφάνιση, και η μαγική εμφάνιση του Μαλινόφσκι έφερε αυτό το 0-3 στο Φάληρο. Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως…

Η προσέγγιση Μαρτίνς για Αταλάντα

Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε στο χορτάρι με έναν ίδιο σχηματισμό, όπως στο ματς του Μπέργκαμο. Είδαμε ένα 3-4-3, απλά τον Αγκιμπού στο ένα «φτερό» της επίθεσης και στο κέντρο τους Μ. Καμαρά και Εμβιλά. Οι Πειραιώτες προσπάθησαν εξ αρχής να πιέσουν τους αντιπάλους τους, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

Στην αναμέτρηση, εάν εξαιρεθούν κάποιες ευκαιρίες και επισκέψεις στην εστία του Μούσο, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού, δεν άξιζε τη νίκη η ομάδα μας. Ήταν το πιο… λάθος ματς για να μην απαιτήσεις μια καλή εμφάνιση.

«Δήμιος» του Θρύλου… ο κακός εαυτός του!

Ο Κένι Λαλά έδωσε την… ευκαιρία στον Μέλε να κάνει το 0-1, ενώ αρχικά μπήκε μπροστά στον αντίπαλό του αντί να διώξει την μπάλα και να ολοκληρωθεί η φάση, ο μέσος της Αταλάντα πλάσαρε εν τέλει τον Βατσλίκ, δυσκολεύοντας κι άλλο το ήδη έργο-βουνό που είχε να διαβεί η ομάδα μας. Ο Ουκρανός παίκτης, απλά «έδεσε» το γλυκό για την ομάδα του και κέρασε το φαρμάκι στον Ολυμπιακό, με τα δύο γκολ που πέτυχε.

Πολλοί, μετά το 0-1 του Α’ μέρους, θα περίμεναν αλλαγμένο Ολυμπιακό, προς το καλύτερο, κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Ο αποκλεισμός ήρθε άδοξα, μετά από ένα ψυχολογικό βασανιστήριο.

Σίγουρα, η φανέλα του Θρύλου είναι βαριά, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με την ιστορία της ομάδας, όπως επίσης δεν είναι Ολυμπιακός αυτό το άνευρο, άοσμο πράγμα που βλέπουμε εδώ και μεγάλο διάστημα και μας παρουσιάζεται για… ποδόσφαιρο.

Ο φετινός Ευρωπαϊκός αποκλεισμός πρέπει να σημάνει ριζικές αλλαγές – Προσθήκες ικανών και έμπειρων παικτών που θα ανεβάσουν ποιότητα τον Θρύλο! 

Ο αποκλεισμός δεν αποτελεί καταστροφή, στον αθλητισμό κι η ήττα είναι στο πρόγραμμα. Μπορεί να πονάει τον οπαδό, όμως ξεπερνιέται. Το να βλέπει κανείς απαθείς παίκτες, να μην μπαίνουν σε ματς «τελικό» (με ή χωρίς εισαγωγικά) με το μαχαίρι στα δόντια, είναι άνω ποταμών! Για να γίνει ο Ολυμπιακός αυτός που ονειρευόμαστε όλοι, θέλει αρκετή δουλειά, πολλές θυσίες και ακόμη περισσότερες αλλαγές!

Το πρωτάθλημα, εύκολα ή δύσκολα θα πιάσει λιμάνι. Φυσικά και δεν μειώνω στιγμή την διαφαινόμενη κατάκτηση του πρωταθλήματος, νούμερο 47 στην ιστορία μας! Στην ενδοξότατη ιστορία των Πειραιωτών. Και για να το ολοκληρώσω, θέλω το ΝΤΑΜΠΛ, αξίζουμε το ΝΤΑΜΠΛ! Όμως, το Ελληνικό πρωτάθλημα είναι ΨΟΦΙΟ, για το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη χρειάζονται άλλα «συστατικά». Ο Θρύλος σίγουρα είναι σε σωστό δρόμο, όμως χρειάζεται ικανούς πολεμιστές, που θα ανεβάσουν επίπεδο το ρόστερ!

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ σε ματς που ψάχνεις δύο τέρματα, να έχεις ουσιαστικά ΜΙΑ τελική και ΚΑΚΙΣΤΗ εικόνα επί 90 λεπτά, απέναντι σε μία μέτρια Αταλάντα, η οποία όμως αυτό που ήθελε το πήρε, διότι έκανε τη δουλειά της ως όφειλε.

Σε καμία περίπτωση δεν γράφω για να… κρύβομαι, δεν μου αρέσει σαν άνθρωπος να κρύβομαι και δεν ταιριάζει στον Ολυμπιακό το να κρύβει τα προβλήματα κάτω απ’ το χαλάκι. Εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους.

Εμείς κάνουμε καλοπροαίρετη κριτική, για το καλό του συλλόγου και στο ίδιο mood θέλω να είναι και οι αναγνώστες.

Τρόπος για αισθητή βελτίωση υπάρχει, άνθρωποι να πονάνε το σύλλογο -θεωρώ πως- υπάρχουν. Το θέμα είναι όλα αυτά να γίνουν πράξη και να δούμε -επιτέλους- τον Θρύλο που ονειρευόμαστε όλοι! Έναν Ολυμπιακό που θα ξεπερνάει με καλπασμό τους αντιπάλους του στην Ελλάδα και θα μοχθεί στην Ευρώπη, αναγκάζοντας και μεγάλα κλαμπ να υποκλιθούν στο μεγαλείο του.