Ο βρεγμένος τη βροχή δεν…
Γιατί ο Βαγγέλης Μαρινάκης κατέληξε σωστά στον Μίτσελ και η τελευταία ατάκα αφού είχαν δώσει τα χέρια. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης.
Επιστροφή στο παρελθόν. Και δεν είναι η πρώτη φορά που στον Ολυμπιακό βλέπουμε αυτό το «έργο». Είχε γίνει και με τον Ερνέστο Βαλβέρδε και το ίδιο συμβαίνει κα τώρα με ένα άλλο Ισπανό προπονητή και μάλλον δεν είναι τυχαίο το γεγονός. Γιατί ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, η αλήθεια είναι ότι πιστεύει πολύ στη σχολή αυτή και βλέπει στο πρόσωπο του Μίτσελ τον άνθρωπο που μπορεί να σώσει τη χρονιά. Τι έψαχνε από τις συζητήσεις με τους προπονητές που έκανε εδώ και αρκετές μέρες; Ένα όνομα που θα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και θα επιβληθεί στα αποδυτήρια. Κρατάω τις λέξεις του Μαρινάκη στη παρουσίαση του Μίτσελ το απόγευμα της Τετάρτης: «Θέλουμε να βλέπουμε ποδόσφαιρο και όχι απλά να παίρνουμε ένα αποτέλεσμα». Ήταν φανερό τι τον ενοχλούσε και τι ήταν αυτό που δεν του άρεσε, όταν μάλιστα πρόσθεσε ότι σε πέντε ματς δέχτηκε γκολ ισοφάρισης στα τελευταία λεπτά η ομάδα. Ο Ολυμπιακός τη διετία που ήταν ο Μίτσελ στο Ρέντη, και καλό ποδόσφαιρο είχε παίξει και πρωτάθλημα πήρε και είχε σπουδαία αποτελέσματα στην Ευρώπη με νίκες που θα μείνουν στην ιστορία. Και δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι είχε κερδίσει Γιουβέντους, Ατλέτικο Μαδρίτης, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Άντερλεχτ (δυο φορές), έστω και στις Βρυξέλες με μεγάλη τύχη. Αλλά αν δεν έχεις και τύχη δε πας πουθενά…
Γιατί ο Μαρινάκης κατέληξε στον Μίτσελ μετά από τις συζητήσεις με άλλους τρεις προπονητές; Γιατί απλούστατα ήταν αυτός που δεν έθεσε όρους και συμβόλαια για τρία χρόνια και δεν ζήτησε τρελές εγγυήσεις. Αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι από την πρώτη στιγμή έδειξε πόσο ήθελε να γυρίσει στον Ολυμπιακό και να τελειώσει αυτό που είχε ξεκινήσει το 2013 και μετά από δυο χρόνια αποχώρησε.
Έχει τον τρόπο του να επιβάλλεται στα αποδυτήρια γιατί ήταν εμφανές ότι κάτι δεν πάει καλά μεταξύ των παικτών και των προπονητών. Πολλοί δυσαρεστημένοι με τον Μαρτίνς και τον Κορμπεράν κάποιοι τον έβλεπαν σαν μια «χαψιά». Η αντίδραση του Εμβιλά και η χειρονομία προς τον πάγκο σε ένα ματς, τα λέει όλα για το πόσο δεν «μέτραγε» ο Ισπανός που μπορεί να διαθέτει καλά στοιχεία, αλλά ακόμα είναι στην αρχή…
Θέλει πολλά «ψωμά» ακόμα για να «αντιμετωπίσει» τους Εμβιλά, Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά, Μαρσέλο, Χάμες και άλλα πολλά μεγάλα ονόματα που βρίσκονται στο Ρέντη. Και ο Μίτσελ έχει δείξει ότι έχει τον τρόπο να επιβληθεί στα αποδυτήρια, αλλά και να περάσει το μήνυμα ότι αυτός είναι το αφεντικό. Άλλωστε με την απόφαση του να γυρίσει στον Ολυμπιακό και μάλιστα σε μια δύσκολη εποχή δείχνει αυτό το γνωμικό που ακούμε διαχρονικά ότι «ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται». Διαθέτει μια φιλοσοφία που ταιριάζει με τον οργανισμό Ολυμπιακός και ξέρει τι πίεση θα έχει και πως θα πρέπει να αντιδράσει, όταν κάτι δεν πάει καλά.
Έχει περάσει πολλές «μπόρες» στα γήπεδα ο Ισπανός και σαν ποδοσφαιριστής και σαν προπονητής. Το έχουμε πει και άλλες φορές δεν σημαίνει ότι ένας παίκτης που έχει κάνει μεγάλη καριέρα στο ποδόσφαιρο και είναι «τρανταχτό» όνομα θα γίνει και καλός προπονητής. Όμως στην προκειμένη περίπτωση ο Μίτσελ έχει πολλά πλεονεκτήματα όταν κάθεται στον πάγκο μιας ομάδας. Ξέρει τη νοοτροπία των ποδοσφαιριστών. Όταν έχεις παίξει στην Ρεάλ για πολλά χρόνια, δεν μπορεί ρε παιδί μου να μην ξέρεις πως οι παίκτες είναι σαν τα μικρά παιδιά και κάποιοι κακομαθημένοι. Πόσο άλλο να «βραχεί» ο άνθρωπος που έχει γίνει «μούσκεμα» όλα αυτά τα χρόνια που πέρασε δύσκολα και απέκτησε τεράστιες εμπειρίες. Αλλά έχει τον τρόπο να αντιδρά ανάλογα με τις καταστάσεις. Ξέρει ότι αν δεν πάει καλά δεν μπορεί κανείς να του ρίξει ευθύνες. Γιατί τίποτα δεν είναι το ίδιο με αυτά που είχε συναντήσει το 2013 όταν ήρθε για πρώτη φορά στο Ρέντη. Τώρα ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τη χρονιά πολύ στραβά και ανάποδα και θα πρέπει να βρει τον τρόπο να μαζέψει την κατάσταση, αλλά και να πάρει το πρωτάθλημα. Μη μου πει κανείς ότι έχει κριθεί ο τίτλος την πέμπτη αγωνιστική και ο Ολυμπιακός είναι «τελειωμένος», γιατί θα τρελαθούμε…
Τότε τον Γενάρη του 2013 ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς είχε πάει στη Μαδρίτη και τον είχε συναντήσει με την πρόταση να αναλάβει την ομάδα το καλοκαίρι. Και την επομένη πήγε ο Μαρινάκης και τον βρήκε στο σπίτι του και χρειάστηκαν να γίνουν πολλά μέχρι να συμφωνήσουν. Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα τώρα. Ήρθε και μέσα σε λίγες ώρες είχαν δώσει τα χέρια. «Προχώρα και εγώ είμαι εδώ», ήταν τα λόγια του προέδρου του Ολυμπιακού. Δεν είναι αφελής ο Μίτσελ και ξέρει τη στήριξη που θα έχει από την διοίκηση, κάτι που βάζει ο κάθε προπονητής σε προτεραιότητα. Και καλό συμβόλαιο του έδωσε και καλά μπόνους για επιτυχίες. Το έχει αυτό ο Μαρινάκης σε όλες τις συζητήσεις με ποδοσφαιριστές και προπονητές. Δηλαδή να δίνει μπόνους για τους στόχους, γιατί έτσι πιστεύει ότι το κίνητρο είναι μεγαλύτερο για όλους. Το ίδιο έχει κάνει και με τον Μαρσέλο και με τον Χάμες Ροντρίγκες. Και ξέρει να ανταμείβει, αλλά και να κάνει την έκπληξη. Καταλήγω στον Μαρινάκη γιατί από το χαμόγελο και την σιγουριά για την επόμενη μέρα και από τους δυο, δείχνει ότι κάτι μεγάλο αλλάζει στον Ολυμπιακό με την έλευση του Μίτσελ. Αν και είναι γνωστό για να μιλήσουμε και ρεαλιστικά ότι όλοι κρίνονται από τα αποτελέσματα…