Γιατί ο Νορβηγός μου μπήκε στο μάτι και πως σε λίγο καιρό θα μπορεί ο Μαρτίνεθ να τον αφήνει εκτός ενδεκάδας; Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης.

Δεν μας έκανε σε τίποτα πιο σοφούς αυτό που είδαμε την Κυριακή του βράδυ στο γήπεδο Καραϊσκάκη και στο πέμπτο παιχνίδι του πρωταθλήματος. Είμαστε θεατές σ ένα ματς που θα έχουμε την ευκαιρία να το βλέπουμε συχνά στην φετινή περίοδο, δηλαδή τον Ολυμπιακό να  δίνει ρεσιτάλ στην επίθεση, αλλά αμυντικά να συνεχίσει να  προβληματίζει  σε ανησυχητικό βαθμό.

Το αρνητικό στην έναρξη του ματς

Και επειδή μου αρέσει να βλέπω πρώτα τα αρνητικά και μετά τα θετικά από ένα παιχνίδι, λέω ότι αυτά που είδα στα πρώτα 15 λεπτά στο ματς με την Κηφισιά προφανώς δεν άρεσαν  όχι μόνο  σε εμένα αλλά και σίγουρα  στον Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Ποια ήταν αυτά. Οι δυο φάσεις που έκαναν  οι φιλοξενούμενοι και ο Πασχαλάκης αναγκάστηκε να επέμβει για να κρατήσει το μηδέν, αλλά το κυριότερο ότι τρεις φορές η Κηφισιά βγήκε  σε κόντρα επίθεση με παίκτη παραπάνω και μάλιστα άλλη μια φορά με τρεις παίκτες της απέναντι σε έναν του Ολυμπιακού!

Μιλάμε για ποδοσφαιρικό ατόπημα, έστω και αν είμαι υπερβολικός με τον χαρακτηρισμό αυτόν.

Βέβαια σε αυτό η ευθύνη στην συγκεκριμένη περίπτωση  δεν βαραίνει μόνο τους αμυντικούς, αλλά και τα χαφ, γιατί δεν υπήρχαν τα σωστά  μαρκαρίσματα και γενικά μια αφέλεια που την βλέπαμε  συχνά  στον περσινό Ολυμπιακό, αλλά συνεχίζει να υπάρχει.

Και μπορεί τώρα να ήταν η Κηφισιά. Αλλά τέτοια λάθη σε ευρωπαϊκό επίπεδο η  σε ντέρμπι θα στοιχίσουν. Και για αυτό θα πρέπει ο Μαρτίνεθ να δουλέψει επάνω σε αυτό θέμα. Να το διορθώσει όσο είναι νωρίς. Δηλαδή με την Άρη την ερχόμενη Τετάρτη, με τα Γιάννενα την Κυριακή και με την Τόπολα στην Σερβία. Αυτές οι ανορθογραφίες που είδαμε θα κοστίσουν. Και δεν μπορεί συνέχεια ο Ολυμπιακός να δέχεται φάσεις στα πρώτα λεπτά και γκολ και μετά να τρέχει να το μαζέψει.

Γκρινιάζω μετά από ένα 4-0; Φυσικά γιατί ξέρουμε ότι η ομάδα μεσόεπιθετικά είναι σούπερ και έχει ποδοσφαιριστές που μπορούν ανά πάσα στιγμή να σκοράρουν, αλλά και να  δημιουργούν ευκαιρίες και τελικές που δεν βλέπαμε το προηγούμενα χρόνια. Γνωστά είναι αυτά.

Στα θετικά εκτός από τα καλά διαστήματα του Ολυμπιακού θα επικεντρωθώ σε τρείς ποδοσφαιριστές που  έχουν έρθει αυτό το καλοκαίρι και μπορούν  να αλλάξουν προς  το καλύτερο την εικόνα της  ομάδας.

Αρχικά ο Ποντένσε:

Άλλη κλάση ο κοντός που ψηλώνει τον Ολυμπιακό σε μεγάλο βαθμό όταν παίρνει την μπάλα στα πόδια του και ο αντίπαλος χρειάζεται να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να τον αντιμετωπίσει. Το θέμα είναι να βρει γρήγορα τα πατήματα του και ρυθμό γιατί η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν είναι στο βαθμό που θέλει ο προπονητής και δεν μπορεί να βγάζει συνεχόμενα ενενήντα λεπτά.

Γιατί θα χρειαστεί να γίνει αυτό. Έπαιξε σε όλο το ματς με την Κηφισιά, θα είναι βασικός με τον Άρη και θα τον χρειαστείς και στα Γιάννενα, έστω και αν υπάρχουν πολλές επιλογές  στα άκρα και παίκτες που μπορούν να τον αντικαταστήσουν. Δεν είναι όμως Ποντένσε. Όπως και Φορτούνης… δεύτερος δεν υπάρχει, κακά τα ψέματα.

Σολμπάκεν:

Από τις δυο πρώτες κινήσεις που έκανε την Κυριακή στο ξεκίνημα του παιχνιδιού. Διακρίνεις  ότι πρόκειται για ένα  εξτρέμ που μπορεί να κάνει την διαφορά. Και να σου δώσει πολλές λύσεις και στην δημιουργία και στην εκτέλεση. Το γκολ που έχασε μετά την εκπληκτική πάσα του Ελ Κααμπί ήταν φανερό ότι δεν ολοκλήρωσε την φάση γιατί ακόμα είναι πολύ πίσω σε αγωνιστικούς ρυθμούς και θέλει χρόνο για να συνέλθει και να έρθει στα γνωστά του επίπεδα.

 Είναι παίκτης με στοιχεία πολύ διαφορετικά  του Ποντένσε που έπαιζε στο άλλο άκρο. Κρατάει καλά την μπάλα στα πόδια του. Είναι δυνατός, καλός ντριμπλέρ. Και αν και ψηλός μπορεί να βάλει την μπάλα κάτω και να δημιουργεί ρήγματα. Ακόμα καλύτερα και από τον Πορτογάλο γιατί δεν μπορείς να τον τζαρτζάρεις εύκολα με την σωματοδομή που έχει.

 Σε ένα μήνα θα είναι έτοιμος. Γιατί όσο παίζει θα είναι καλύτερος. Απλά αναρωτιέμαι πως θα μπορεί ο Ισπανός τεχνικός να τον αφήνει στο πάγκο. Από την στιγμή που ο Φορτούνης  και ο Ποντένσε θα είναι αναπόφευκτα βασικοί. Βέβαια εδώ ισχύει ότι όλοι οι καλοί χωράνε. Αλλά αυτό είναι και ένα θέμα συζήτησης και με πολύ ποδοσφαιρική ανάλυση.

Γιόβετιτς:

Το ότι είναι παικταράς και φορ υψηλών προδιαγραφών το γνωρίζαμε. και πολύ καλύτερα ο Κορδόν όταν αποφάσισε να προχωρήσει στις κινήσεις για να τον φέρει στον Ολυμπιακό. Το θέμα είναι ότι πότε χρονικά θα είναι έτοιμος σε καλό βαθμό. Για να μπορεί να  δώσει αυτό το κάτι διαφορετικό. Πάθος και αγωνιστικότητα τρομερή από τη στιγμή που μπήκε στο παιχνίδι, κυνηγούσε ακόμα και τις χαμένες φάσεις και έδειξε ότι θέλει να αποδείξει πολλά.

Στη φάση του πέναλτι που κέρδισε πήρε κατ ευθείαν  την μπάλα για να το εκτελέσει. Δείγμα το πόσο εμπιστοσύνη έχει στον εαυτό  του και πόσο θέλει να αρχίσει να σκοράρει. Κάποια στιγμή όλα  αυτά τα ωραία θα βγουν στο χορτάρι και τότε ο Γιόβετιτς θα είναι βασικός και αναντικατάστατος.

Πως μπορεί να  γίνει αυτό; Ο θεός βοηθός…. Θα τον χρειαστεί ο Μαρτίνεθ  σίγουρα τον Δεκέμβριο. Όταν ο Ελ Κααμπί πιθανότατα θα απουσιάσει για ένα μήνα με την εθνική ομάδα του Μαρόκο στο Κόπα Άφρικα. Μέχρι τότε όμως τι θα γίνει αν συνεχίσει έτσι ο Μαυροβούνιος. Που δεν είναι παίκτης για να έρχεται από τον πάγκο. Και μας το θυμίζει κάθε φορά που μπαίνει στο γήπεδο ότι ξεχειλίζει από ποιότητα και ποδοσφαιρικό θράσος που δεν το βρίσκεις εύκολα.

Το καλό είναι ότι μπορεί να παίξει και φορ περιοχής. Αλλά και σε άλλες θέσεις. γιατί ξέρει πολύ μπάλα και έχει εξαιρετικές κινήσεις με αυτήν και χωρίς αυτήν.