Ο παλιός είναι αλλιώς….
Σωστά το σκέφτηκαν στον Ολυμπιακό, να διατηρήσουν στο Ρέντη τους Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά και Αβραάμ που θα έχουν «διπλό» ρόλο. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης.
Το μήνυμα ελήφθη από τους ανθρώπους του Ολυμπιακού προς πάσα κατεύθυνση, για το πως και γιατί αποφάσισαν να ανανεώσουν τα συμβόλαια τριών ποδοσφαιριστών μεγάλων σε ηλικία. Λίγο πολύ αναμενόμενο, αλλά επιβεβαιώθηκε από την παρουσία τους στη πρώτη προπόνηση της νέας χρονιάς.
Ο λόγος για τους Ελ Αραμπί, Ματιέ Βαλμπουενά και Αβραάμ Παπαδόπουλο που θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο Ρέντη μετά από επιθυμία του Μαρτίνς. Κάτι ξέρει ο Πορτογάλος καλύτερα από εμάς, για τους λόγους που αποφάσισε να συνεχίσει και να ποντάρει στις «παλιοσειρές». Πάντα τέτοιοι ποδοσφαιριστές εκτός από την ποιότητα, έχουν και άλλο ένα μεγάλο αβαντάζ. Την εμπειρία και την καθοριστική παρουσία που μπορούν να έχουν στα αποδυτήρια σε μια ομάδα που έχει μάθει να κάνει πρωταθλητισμό και να είναι μόνιμα στη κορυφή.
Όπως λέει και ένα διαχρονικό τραγούδι, «ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς» και γνωρίζουν καλά πόσο σημασία και καθοριστικό ρόλο μπορούν να παίξουν τρείς ποδοσφαιριστές που μπορεί να πλησιάζον προς το τέλος της καριέρας τους, αλλά διαθέτουν ένα εγωισμό, που μόνο οφέλη μπορεί να προσφέρει και ισορροπίες στο Ρέντη.
Το «σήριαλ» του καλοκαιριού είχε καλό τέλος για τον Ολυμπιακό και ο Ελ Αραμπί, ένας από τους καλύτερους φορ που έχουν περάσει από τα ελληνικά γήπεδα τα τελευταία χρόνια θα παραμείνει και θα αποτελέσει το «βαρύ πυροβολικό» της επίθεσης. Και μάλιστα με συμβόλαιο για τα δυο επόμενα χρόνια ξεχωριστό για τα ελληνικά δεδομένα. Όμως ο Βαγγέλης Μαρινάκης ξέρει να ανταμείβει. Ο Ματιέ Βαλμπουενά έχει τον τρόπο του σε κάθε παιχνίδι να βγάζει το πάθος και την ένταση που χρειάζονται στον Ολυμπιακό και να καθοδηγεί τους συμπαίκτες του.
Έστω και για ένα μικρό χρονική διάσημα. Και αυτό χρειάζεται όταν έρχονται τα δύσκολα και πρέπει κάποιος με ηγετικά προσόντα να σε οδηγήσει στη νίκη και να σε βγάλει από το αδιέξοδο.
Στα 37 του χρόνια αποτελεί λαμπρό παράδειγμα για τους νεότερους, με την νοοτροπία που τον διακρίνει και τον κάνει να ξεχωρίζει. Για τον Αβραάμ Παπαδόπουλο ισχύουν περίπου τα ίδια, όχι τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο, από την στιγμή που στα στόπερ ο Μαρτίνς έχει πολλές λύσεις, αλλά είναι μια παρουσία επιδραστική στα αποδυτήρια και ξέρει τον Ολυμπιακό όσο λίγοι.
Άλλωστε όσες φορές χρειάστηκε να αγωνιστεί έδειξε ότι παραμένει ακόμα ακμαίος και με ένα πάθος που σπάνια βρίσκεις. Πολύ κουβέντα για την απόφαση του Ολυμπιακού να κρατήσει τους τρείς αυτούς ποδοσφαιριστές στο ρόστερ του και στη νέα χρονιά, αλλά κάτι ανάλογο έχουν κάνει κα η Ρεάλ με τον Μόντριτς, η Μίλαν με τον Ιμπραίμοβιτς, η Μάντσεστερ με τον Κριστιάνο και πολλές άλλες μεγάλες ομάδες.
Δεν είναι αφελείς αυτοί που διευθύνουν τόσο μεγάλα κλάμπ και κάπου θα ποντάρουν. Και το συμπέρασμα δεν πρέπει να το βγάλουμε μόνο με την εικόνα μέσα στο γήπεδο, αλλά και το τι κατάσταση θα επικρατεί στα αποδυτήρια. Μια σημαντική παράμετρος που ο κόσμος δεν γνωρίζει, αλλά για τους διοικούντες έχει μεγάλη σημασία.