Για το τι παίκτες θέλει ο Ολυμπιακός και τη νοοτροπία που πρέπει να διαθέτουν αυτοί που φορούν την ερυθρόλευκη φανέλα. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης...

Λένε ότι το χρόνο δεν μπορεί να το νικήσει κανείς, αλλά ο Ματιέ Βαλμπουενά βάλθηκε να μας τρελάνει την Κυριακή το βράδυ και να ανατρέψει και αυτή τη θεωρία. Δεν είναι μόνο το γκολ με το οποίο πέτυχε και μάλιστα με κεφαλιά(!), δεν είναι η καταπληκτική πάσα που έκανε με το εξωτερικό στο ξεκίνημα της φάσης του δεύτερου γκολ για να καταλήξει η μπάλα στο Ραντζέλοβιτς.

Είναι ότι έβλεπες ένα 37αρη να τρέχει ασταμάτητα μέχρι και το τελευταίο λεπτό και να παραδίδει μαθήματα επαγγελματισμού, αλλά κα εγωισμού. Γιατί αυτό είναι το μεγάλο προσόν του Γάλλου που μπορεί να ξέρει ότι το τέλος μίας μεγάλης καριέρας πλησιάζει, αλλά αυτός δεν θέλει να το καταλάβει.

Πώς προκύπτει η περίπτωση Γκέδες για Ολυμπιακό;

POPULAR POST

Πώς προκύπτει η περίπτωση Γκέδες για Ολυμπιακό;

Ένας ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης που έστειλε το δικό του μήνυμα στον Κορμπεράν, ότι είναι εδώ και θα είναι όποτε τον χρειαστεί ο προπονητής. Και στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα, γιατί έτσι όπως είχε εξελιχτεί το ματς με τα Γιάννενα δεν ξέρω πως θα έβρισκε ο Ολυμπιακός τον τρόπο να φτάσει στη νίκη και να ξεκινήσει θετικά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος.

Ο Ματιέ μας έδειξε το δρόμο, για τη νοοτροπία που θα πρέπει να έχουν οι παίκτες του Ολυμπιακού, το πάθος και την ένταση, όταν θέλεις να σταθείς σε ένα τέτοιο επίπεδο και πως θα πρέπει να σταθείς σε μια ομάδα που έχει σαν μοναδικό στόχο τη κορυφή.

Όμως ο Γάλλος έστειλε και ένα άλλο μήνυμα. Ότι ο Ολυμπιακός για να επανέλθει στα γνωστά στάνταρ και να γίνει και πάλι καλή και ελκυστική ομάδα, θέλει παίκτες αυτού του επιπέδου, με ποιότητα, κλάση που θα μπορούν στα δύσκολα να βγαίνουν μπροστά και να σε οδηγούν στις επιτυχίες. Όσο για τον Βαλμπουενά έτσι όπως τον βλέπω μην προκαλέσει σε κανέναν έκπληξη αν και στα επόμενα παιχνίδια ο Κορμπεράν τον έχει βασικό.

Μπορεί ο χρόνος να μην είναι με το μέρος του, αλλά με την εικόνα που βγάζει στο γήπεδο, όλα είναι πιθανά με αυτόν τον σπουδαίο ποδοσφαιριστή που συνεχίζει να έχει τον τρόπο να μας υπενθυμίζει ότι είναι ένας από τους καλύτερους ξένους που έχουν φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα. Και εδώ που τα λέμε δεν μας ενδιαφέρει τι ημερομηνία γέννησης γράφει το διαβατήριο του, αλλά το πως μπαίνει στο γήπεδο και παραδίδει μαθήματα ποδοσφαίρου και νοοτροπίας.

Όλοι θα πρέπει να υποκλιθούμε στον σπουδαίο αυτό ποδοσφαιριστή και η αποθέωση που γνώρισε μετά το τέλος του από το ματς από τον κόσμο ήταν η δικαίωση για τις ωραίες στιγμές που μας χαρίζει και μακάρι να συνεχίσει να το κάνει και στο μέλλον.

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24