Το φαινόμενο της απουσίας ικανότατων ακραίων δεν είναι τωρινό και έκανε και πάλι αισθητή την παρουσία του στο πρώτο παιχνίδι του πρωταθλήματος.

Μπορεί ο Ολυμπιακός να ξεκίνησε με το «δεξί» στη πρεμιέρα του πρωταθλήματος και τη νίκη επί του Πανσερραικού με 2-0, όμως είδαμε ένα παιχνίδι που θα πρέπει να το «διαβάσουμε» πιο προσεκτικά και να μη το αφήσουμε να περάσει έτσι απαρατήρητο και να κρατήσουμε μόνο τα θετικά. Γιατί έτσι θα «μακιγιάρουμε» κάποιες ανορθογραφίες που υπάρχουν και θα πρέπει να διορθωθούν έστω και αν τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει.

Από τα αρνητικά θα ξεκινήσω γιατί αυτά έχουν μεγάλη σημασία και θα πρέπει ο προπονητής να ρίξει όλο το βάρος στη συνέχεια, έτσι  ώστε να μην πάει στράφι όλη η προσπάθεια για τη δημιουργία  νέας ομάδας με προοπτικές και να υπάρχουν ισορροπίες σε όλες τις γραμμές.

Πρώτο και καλύτερο. Ο Ολυμπιακός παίζει χωρίς εξτρέμ. Τι λέω τώρα και εγώ;  Αυτό το ακούμε χρόνια τώρα από την εποχή Ποντένσε που ήταν ο μοναδικός παίκτης που έπαιζε καθαρά αυτή τη θέση. Τι ανέδειξε το χθεσινό παιχνίδι με τον Πανσερραικό;

Ότι αν δεν αποκτηθεί τουλάχιστον ένας ικανότατος εξτρέμ ο Ολυμπιακός θα έχει  τεράστιο πρόβλημα ειδικά σε παιχνίδια σαν αυτό που είδαμε την Κυριακή το βράδυ, δηλαδή με μικρές ομάδες. Ομάδες που θα έρθουν στο Καραϊσκάκη για να παίξουν κλειστά και κάποιες «ταμπούρι» και εκεί για να τις αντιμετωπίσεις θα πρέπει να έχεις καλούς εξτρέμ. Και αυτή την στιγμή δεν υπάρχει ούτε ένας!

Στα μέχρι τώρα  τρία επίσημα παιχνίδια έχουν παίξει στα άκρα ο Μασούρας και ο Μπιέλ. Κανείς τους δεν είναι εξτρέμ και αναγκαστικά ο Μαρτίνεθ, αλλά και πέρσι ο Μίτσελ πήγαινε σε αυτές τις λύσεις. Έτσι  νομίζω δουλειά όμως δεν γίνεται. Όταν οι χώροι είναι κλειστοί και έχεις μπροστά σου ένδεκα παίκτες που παίζουν άμυνα πρέπει να αντιδράσεις από τα άκρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ματς με τον Πανσερραικό πιο επικίνδυνος παίκτης από τα άκρα ήταν ο Ροντινέι που δεν είναι εξτρέμ, αλλά ξέρει να παίζει καλά την θέση του επιθετικού μπακ και να δημιουργεί προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα. Και αυτό το είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο με όλο σχεδόν το παιχνίδι να γίνεται από την πλευρά του Βραζιλιάνου μπακ.

Ο Μπιέλ είναι παικταράς, αλλά όχι εξτρέμ και ο Μασούρας πολύτιμος για την ομάδα, αλλά για άλλο ρόλο.

Βάζει ο Ισπανός  και τον Φορτούνη στα άκρα, αλλά ο Κώστας δεν μπορεί εκεί να ανταποκριθεί και να είναι αυτός που θέλουμε να βλέπουμε.

Οκ θα περιμένω να δω τον Μπρίνιτς που είναι εξτρέμ, αλλά εδώ μιλάμε για το τώρα τι γίνεται, αν και νομίζω ότι δεν είναι αρκετή η μεταγραφή ενός μόνο εξτρέμ.

Στα αρνητικά και ο Ραμόν που φάνηκε ότι δεν είναι σε κανένα σημείο παίκτης επιπέδου Ολυμπιακού και θα πρέπει να περιμένουμε να κλείσει η μεταγραφή του Ορτέγκα και να παίξει στα αριστερά.

Στα χαφ ο Ολυμπιακός είναι πλήρης και αυτό φάνηκε από τις αλλαγές που έκανε ο προπονητής στο δεύτερο ημίχρονο. Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις. Ο Σκάρπα είναι παικταράς και φάνηκε από το πρώτα άγγιγμα που είχε με την μπάλα με ηγετικά προσόντα και ποιότητα. Μαζί με τον Φορτούνη μπορούν να κάνουν θαύματα.

 Στην επίθεση ο Ελ Κααμπί θέλει  χρόνο για να προσαρμοστεί και μένει μόνο ο Γιουσέφ που τι πιθανότερο είναι μόλις έρθει ο βασικός φορ να αποχωρήσει. Ο Ολυμπιακός στο υπόλοιπο διάστημα της μεταγραφικής περιόδου θα κινηθεί για την απόκτηση ενός ακόμα εξτρέμ και ενός φορ, αλλά το θέμα είναι ότι αυτή τη στιγμή πρέπει να βρεθούν οι λύσεις για τα άκρα. Και αν στα ευρωπαϊκά παιχνίδια το πρόβλημα δεν είναι και το ίδιο εμφανές,  σε ματς όπως αυτό με τον Πανσερραικό και αν δεν καταφέρεις να πετύχεις ένα γρήγορο γκολ θα υποφέρεις, όπως είδαμε  στο χθεσινό ματς.

Σωστές οι αλλαγές που έκανε ο Μαρτίνεθ στο ημίχρονο, αλλά νομίζω ότι ένα τέτοιο παιχνίδι με σωστή ανάγνωση δεν χρειαζόταν να έχεις δυο αμυντικά χαφ και στην θέση του Καμαρά ή του Αλεξανδρόπουλου θα πρέπει να είχε ξεκινήσει κάποιος πιο επιθετικός χαφ….

Προφανώς και ο Ολυμπιακός που θέλει να φτιάξει ο Μαρτίνεθ θέλει χρόνο με τόσα νέα πρόσωπα και θα  τον έχει γιατί ακόμα είναι νωρίς για συμπεράσματα, όμως αυτό με την απουσία των εξτρέμ θα πρέπει να το κοιτάξουν και μάλιστα άμεσα.