Ο Φώτης Ρουμειλιώτης γράφει για το παιχνίδι κόντρα στην Φράιμπουργκ, την άμυνα, την τύχη που δεν είχε ο Ολυμπιακός, αλλά και για τον «εγκληματία»...Λίντχουντ.

Η ήττα του Ολυμπιακού στην πρεμιέρα των ομίλων του Europa League από την Φράιμπουργκ μέσα στο Καραϊσκάκη, δημιούργησε λογικά αρνητικές εντυπώσεις. Εντυπώσεις που όμως δεν μας οδηγού στα σωστά συμπεράσματα ακόμα και αν συνυπολογίσουμε τα αμυντικά λάθη των ερυθρόλευκων που προσέφεραν την νίκη στους Γερμανούς που σε καμιά περίπτωση δεν άξιζαν.

Τα συγκεκριμένα λάθη ο ανεκδίκητος  Λίντχουντ και η τύχη συνέβαλαν ώστε ο Ολυμπιακός να αδικήσει τον ίδιο του τον εαυτό και αντί να πανηγυρίσει μία νίκη χωρίς άγχος εναντίων των Γερμανών κατέληξε να μας κάνει όλους να αναρωτιόμαστε πως χάθηκε αυτό το παιχνίδι.

Απο μηχανής θεός, ένας Ολλανδός…

Για μια ακόμα φορά σαν “από μηχανής Θεός” σε ένα ακόμα Ευρωπαϊκό παιχνίδι οι ερυθρόλευκοι βρήκαν μπροστά τους ένα ανάλογο Ολλανδό Λίντχουντ. Στο 18ο λεπτό δεν απέβαλε τον Σάλαϊ που έδωσε  αγκωνιά στο πρόσωπο του Έσε.

Αναγκάζοντας με αυτό το τρόπο τον «ερυθρόλευκο» άσσο να αποχωρήσει με σπασμένη μύτη και ουσιαστικά να αλλάξει τις ισορροπίες της αναμέτρησης, αφού προέκυψε η αναγκαστική αποχώρηση του Αργεντίνου και την μη αποβολή του παίκτη της Φράιμπουργκ.

Φυσικά το εκπληκτικό ήταν ότι στην συγκεκριμένη φάση δεν καταλόγισε ούτε φάουλ, ενώ συμπωματικά και ο τέταρτος, αλλά και από το VAR σιώπησαν και δεν είπαν το παραμικρό. Γκάφα; Έγκλημα;

Το πάλεψε, αλλά…

Με δεδομένο ότι ακόμα και τότε ο Ολυμπιακός παρουσίασε ένα συγκεκριμένο πλάνο πιέζοντας ισοφαρίζοντας δυο φορές χάνοντας κλασικές ευκαιρίες να φέρει τούμπα το παιχνίδι.

Θα ήταν κρίμα και άδικο να μην δούμε την συνολική εικόνα με τα θετικά της και τα αρνητικά της και να μηδενίσουμε την προσπάθεια που γίνεται την φετινή σεζόν. Παρά τα δυο ατομικά λάθη στην άμυνα  παρά τις κλασικές ευκαιρίες μπροστά από την εστία των Γερμανών τα συμπεράσματα θεωρώ προσωπικά είναι θετικά.

Η ομάδα είναι ακόμα στο στάδιο του μονταρίσματος η σταδιακή προσθήκη νέων προσώπων σε συνδυασμό με τον βασικό κορμό των παλιών παικτών μας δίνουν την δυνατότητα να περιμένουμε τα καλύτερα για την επόμενη μέρα αφού ήδη τα δείγματα γραφής τα έχουμε δει από τα πρώτα επίσημα παιχνίδια σε Ευρώπη και Ελλάδα.

Για τον Ολυμπιακό που θέλουμε να βλέπουμε όλοι δεν φοβάμαι, οι φόβοι μου είναι για όλους αυτούς τους  Λίντχουντ που κυκλοφορούν αναμεσά μας και τους πατρονάρουν οι Γενίτσαροι της Ευρώπης!