Κάθε παιχνίδι θέλει «σοβαρότητα»…

Η ομάδα μας στο μπάσκετ στην Ευρώπη «πετάει», και κατά κάποιο τρόπο το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα. Υπάρχει μόνο ένα μελανό σημείο στα εγχώρια παιχνίδια. Εκεί η ομάδα πρέπει να δείχνει και την «σοβαρότητα» που απαιτείται. Τελικοί είναι όλα τα παιχνίδια. Όχι ΜΟΝΟ τα Ευρωπαϊκά. ΌΛΑ.

Συμφωνώ υπάρχουν και οι «προτεραιότητες», και το «ροτέσιον», και φυσικά η «κούραση» που επηρεάζουν, όμως στα παιχνίδια εντός συνόρων σαν να έχει χαθεί η σπίθα που βλέπουμε από την ομάδα, έξω. Όλα παίζουν τον δικό τους ρόλο. Βέβαια σε αυτό βοήθησε (να χαθεί το ενδιαφέρον για την Α1 και γενικά για τα τρόπαια εντός συνόρων) και ο «Φάρος» που με ένα σύστημα άριστα στημένο, έχει χρήσει “αυτόματα” πρωταθλητή πριν τους τελικούς τον Παναθηναϊκό. Πριν κατέβουμε ξέρουμε τι θα συμβεί. Πλέον στην Ελλάδα και ο κόσμος χάνει την όρεξη να βλέπει το τσίρκο που στήνεται.

POPULAR POST

Οι «αλήθειες» για την δίωξη, το «στήσιμο» και αυτοί που θα εκτεθούν!

Η ομάδα παρ όλα αυτά για να έρθουμε στο θέμα μας, θα πρέπει να δείχνει την δική της «σοβαρότητα», γιατί δεν θα είναι πάντα τυχερή. Με το Περιστέρι τη γλίτωσε, με την Κύμη το ίδιο, με τον Προμηθέα το ίδιο και φυσικά επίσης και με τον Χολαργό ο οποίος μας δυσκόλεψε και στα τρία φετινά παιχνίδια που έχουμε δώσει. Δύο στο πρωτάθλημα και ένα στο κύπελλο.

Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν το δεύτερο κατά σειρά στην Ελλάδα που η ομάδα μας φλερτάρει με μία γκέλα που σίγουρα δεν θα άρεσε σε κανέναν. Πρέπει όμως κάτι να γίνει και να φτιαχτεί αυτό γιατί η παροιμία λέει «Μία του κλέφτη, δύο του κλέφτη τρεις και η κακή του μέρα», και από τι φαίνεται δεν διαφέρει από την πραγματικότητα και πολύ. Δύο κακές εμφανίσεις στη σειρά, μην τριτώσει το κακό γιατί δεν θα είναι για καλό μας.

Είμαστε που είμαστε σε δυσχερή θέση λόγω της ήττας στον πρώτο γύρο από τον Παναθηναϊκό (με τον γνωστό τρόπο, που τον βοήθησαν πάλι τα «καλόπαιδα»), το τελευταίο πράγμα για το καλό κλίμα που υπάρχει στην ομάδα μας είναι ο χλευασμός από τους απέναντι, για να δημιούργησουν αναταράξεις στα αποδυτήρια.

Ο Μπλάτ έχει δημιουργήσει μία πραγματικά καλή ομάδα και με budget πολύ χαμηλό για επίπεδο Euroleague κι όμως μας οδηγεί άψογα στο Final -4 της Βιτόριας που θα διεξαχθεί τον Μάιο, και φυσικά η ομάδα μας ευχή όλων είναι να δώσει «βροντερό» παρών. Βλέπουμε άλλωστε με το πράσινο καρναβάλι τι γίνετε που οδεύει προς τον πάτο της βαθμολογίας όντας 12ος και με παιχνίδι τελικό μπροστά του στο Ισραήλ όπου αν χάσει χάνεται οριστικά.

Μάλιστα ο πρόεδρός τους γνωρίζει την υπεροχή της ομάδας μας φέτος και είπε από πολύ νωρίς να δημιουργήσει κλίμα για το παιχνίδι κυπέλλου στις 13 Φεβρουαρίου. Δεν του φτάνει η έξτρα βοήθεια που θα έχει, είτε από τον Αναστόπουλο, είτε από τον Σχοινά, είτε από τον Κορομηλά θέλει να σιγουρέψει μία βρώμικη κατάκτηση και πάλι. Παρ αυτά η ΟΜΑΔΑΡΑ του Μπλάτ μπορεί να νικήσει ακόμα και την «παράγκα» που έχει στήσει και να ξεκινήσει με τρόπαια το 2019.

Όλοι θέλουμε την ομάδα μας στο ψηλότερο σκαλί του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, και φυσικά στην Ελλάδα. Αυτό άλλωστε βήμα προς βήμα θα πραγματοποιηθεί. Απλά μόνο τις αυτοκαταστροφικές της τάσεις να προσέξει και θα λειτουργεί σε τέλειο momentum. O Μπλάτ άλλωστε αυτό το θέλει πιο πολύ απ όλους μας και δεν είναι τυχαίο ότι ήταν έξαλλος σε όλη την διάρκεια της αναμέτρησις, ενώ στο τέλος στις δηλώσεις του ΦΥΣΙΚΑ δεν είχε όρεξη για τα γνωστά αστειάκια που κάνει στον φακό.

Κάτι τελευταίο και κλείνω σε αυτό το blog. Η ομάδα μας καλό η κακός θέλει παίκτη. Είτε στη θέση «5», είτε στα Guard. Χρειάζεται έναν παίκτη να ταρακουνήσει κάπως τα νερά. Θεωρώ πέραν ότι φαίνεται η έλλειψη σε ένα ακόμα κομμάτι που λείπει από τη ομάδα θα δημιουργήσει περισσότερο ανταγωνισμό και αυτομάτως θα μεγαλώσει και το κίνητρο των παικτών. Αυτό για μένα είναι απαραίτητο. Τώρα θα έρθει παίχτης η δεν θα έρθει αυτό είναι καθαρά στο προπονητή. Άλλωστε έχει δηλώσει ο Ντέιβιντ Μπλάτ ότι κοιτάνε την αγορά, και αν προκύψει κάτι καλό θα το δουν. Αυτό που μένει λοιπόν είναι να αναμένουμε να δούμε. Πάντως δεν θα περιμένουμε για πολύ αυτό είναι το σίγουρο.

Υ.Γ 1 : Καλό είναι να αρχίσει σιγά ο Αγραβάνης να παίρνει λεπτά συμμετοχής. Χρειαζόμαστε την «ψυχή» που έβγαζε στο παρκέ κάθε φορά που αγωνιζόταν. Ο παλιός Αγραβάνης χρειάζεται.

Υ.Γ 2 : Η ομάδα μας είναι σε πολύ καλό δρόμο. Ότι λέω είναι στα πλαίσια υγιείς κριτική και φυσικά θέλω το καλό της ομάδας μας όπως όλοι μας.

Για μπάσκετ μετά την πόλη τα λέμε…