Θέμα γκρίνιας δεν ήταν δυνατόν να μην υπήρχε και φέτος και ειδικά για έναν απαιτητικό λαό όπως αυτός του Ολυμπιακού. Γράφει ο Παρασκευάς Τσιλιώτης...

Η ομάδα κατά την διάρκεια της προετοιμασίας είχε καλές στιγμές αλλά και κακές. Γκρίνια αλλά και αισιοδοξία. Όλα αυτά μέσα από ένα “περίεργο” καλοκαίρι όπου άλλαξε σχεδόν όλη η ομάδα. Η κουβέντα του προέδρου μας έγινε πράξη και αυτό φαίνεται. Το μαρτυρούν οι κινήσεις που έχουν γίνει, το λέει και η εικόνα μας στο πρώτο επίσημο παιχνίδι απέναντι στην Λουκέρνη. Οκ. Ο αντίπαλος δεν είναι φόβητρο όμως πόσες και πόσες φορές έχουμε δει από τέτοιους αντιπάλους να παθαίνουμε ζημιές. Οπότε το ότι κερδίσαμε και μάλιστα με θετική εμφάνιση λέει πολλά.

Ο Ελληνικός κορμός ήταν αναμενόμενος διότι ένας παίχτης που γνωρίζει τα Ελληνικά δεδομένα μπορεί να βγει μπροστά όταν η ομάδα το έχει ανάγκη. Ο Τσιμίκας, ο Λάζαρος, ο Φετφατζίδης, ο Γιαννιώτης, ο Τοροσίδης, ο Κούτρης, ο Μασούρας, ο Μπουχαλάκης, ο Βρουσάι και ο Φορτούνης συνθέτουν τον νέο Ολυμπιακό κατά κύριο λόγο. Φυσικά και πάλι η μουρμούρα δεν ήταν δυνατό να αποφευχθεί από το προσκήνιο και πάλι βλέπουμε γκρίνια. Κάποια στιγμή ευελπιστώ να μάθουμε σαν λαός να εκτιμάμε γιατί είναι αλήθεια ότι όσοι δεν έζησαν άσχημα χρόνια με τον Ολυμπιακό δεν μπορούν να είναι οι κριτές της ομάδας μας.

Το να πάρεις προπονητής από τον Απρίλη και να τον έχεις μέχρι τον Ιούνιο να κάθεται απλός και να βλέπει τα όποια λάθη ώστε να τα διορθώσει είναι κάτι το οποίο δεν μας έχει συνηθίσει η διοίκηση. Ακόμα ένα κομμάτι το οποίο μας δείχνει ότι η προσέγγιση έγινε σε πολύ καλά επίπεδα. Η χρονιά είναι μεγάλη οι παίκτες που αποκτήθηκαν δεν είναι ονόματα αλλά έχουν νοοτροπία νικητή κάτι που πέρυσι μας έλειψε. Θέλουμε παίκτες που να γνωρίζουν που βρίσκονται και όχι κομπάρσους. Πλέον έχουμε τέτοιους στο ρόστερ.

Υ.Γ : Στήριξη στον διοικητικό μας ηγέτη και σε όλη την ομάδα…