«Έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό…»

Ο Θρύλος είναι απόλαυση και αυτό το βλέπει όλος ο κόσμος. Πλέον μπαίνει στο γήπεδο, είναι ομάδα, παίζει ποδόσφαιρο, και δεν αφήνει σε κανέναν περιθώρια να «ζητήσει» αποτέλεσμα από την ομάδα του Πειραιά.

Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης…

POPULAR POST

Οι «αλήθειες» για την δίωξη, το «στήσιμο» και αυτοί που θα εκτεθούν!

Το καλοκαίρι έγιναν ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Παίχτες έφυγαν, παίχτες ήρθαν. Όταν ξεκίνησε η χρονιά, έφυγαν όσοι είχαν έρθει για τουρισμό (μπάλα ήξεραν όλοι, απλά νόμιζαν ότι θα έρθουν στην Ελλάδα για διακοπές), όπως άλλωστε έπραξε ο πρόεδρός μας Ευάγγελος Μαρινάκης, αφού άλλωστε το είχε προαναγγείλει από την ήττα με τον ΠΑΣ στα Γιάννενα, στο 3-0. Μία ήττα φυσικά που έφερε οριστικές ανισορροπίες στο σύλλογο.

Από το Ρέντη έφυγαν όσοι είχαν έρθει για τουρισμό (Δεν αναφέρω ονόματα, αλλά σχεδόν όλοι με Βελγική παροικία…) και ήρθαν στη θέση τους παίκτες που πάνω απ όλα θα ματώνουν για την φανέλα. Ακόμα και ο Ποντένσε που είναι ένας παίκτης top class δεν ήρθε με την ταμπέλα της Βεντέτας, αλλά με τον όρο ενός παίκτη ποιοτικού, πολύ καλού που θέλει να χαίρεται πάνω απ όλα το παιχνίδι και μετά να σκέφτεται όλα τα υπόλοιπα. Ο Λάζαρος γνωρίζαμε γιατί ήρθε και ήταν από τις πιο εύστοχες μεταγραφές του καλοκαιριού, όπως και ο «Τόρο» ήταν μία πολύ καλή και ποιοτική κίνηση. Γκιλιέρμε – Καμαρά παίζουν για την ομάδα πρώτα και μετά για όλα τα υπόλοιπα, ενώ Γκερέρο – Χασάν ό,τι μπορούν το δίνουν σε κάθε παιχνίδι (μπορεί να μην βάζουν τα γκολ επιθετικού, αλλά τουλάχιστον δεν τα παρατάνε μέσα στο γήπεδο…).Φυσικά δεν βγάζω απ’ έξω τον Μιράντα και το Μεριά που έχουν ακούσει τα όσα, με τους δύο κεντρικούς αμυντικούς, όποτε έχουν αγωνιστεί να είναι έτοιμοι, σαν να μην έχουν λείψει λεπτό από την ενδεκάδα.

Φυσικά σε όλα τα προαναφερόμενα δεν πρέπει να παραλειφθεί ένα από τα σημαντικότερα γρανάζια της μηχανής του φετινού Ολυμπιακού. Φυσικά αναφέρομαι στον Κώστα Φορτούνη. Έναν παίκτη, ο οποίος άκουσε τα μύρια όσα από τους οπαδούς μας (κάποιες φορές όχι άδικα, να λέμε και την αλήθεια…), και όχι μόνο δεν το κούνησε, έμεινε εδώ,  έκανε ένα μήνα προετοιμασία, πριν την κανονική προετοιμασία μόνος του, προσέλαβε και προσωπικό γυμναστή. όλα αυτά είναι δείγματα ότι ο αρχηγός μας, έβαλε πείσμα, και δικαιώνεται. Η διοίκηση έμπρακτα του έδωσε μία ακόμα ευκαιρία και τα ηνία αυτής της ομάδας, και αυτό φυσικά αποδίδει καρπούς. Ο Κώστας φέτος κάνει τα πάντα. Όπως λέμε για κάποιον «κάνει τα πάντα και συμφέρει», ε το ίδιο λέμε και εμείς για τον ηγέτη μας. Τι να πρωτοπούμε; Ότι περνάει κάθε αμυντικό λες και δεν υπάρχει; Ότι μοιράζει το παιχνίδι με υποδειγματικό τρόπο; Ότι πλέον ξανά βρήκε τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα; Τι απ όλα; Ο Κώστας είναι εδώ, έτοιμος να συνεχίσει και να δώσει απαντήσεις εντός αγωνιστικού χώρου…

Φυσικά όλα τα παραπάνω θα ήταν μηδαμινά αν δεν υπήρχε στην άκρη του πάγκου ο «Senior» Μαρτίνς. Ο άνθρωπος ήρθε δύο μήνες πριν το καλοκαίρι, είδε τα ΠΑΝΤΑ στην ομάδα, μελέτησε ΑΨΟΓΑ, δούλεψε ακατάπαυστα με τους παίκτες και το μυαλό του, έφτιαξε ομάδα με ποιότητα αλλά και εμπειρία, έκλεισε τα αυτιά του στα παπαγαλάκια που πήγαν Οκτώβρη μήνα να τον φάνε (βλ. SDNA), και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την εμπιστοσύνη της διοίκησης.

Βλέποντας όλα τα παραπάνω, το σύνθημα που λέει «έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό…» υπερισχύει της πραγματικότητας, αφού η ομάδα μας είναι ΟΜΑΔΑΡΑ.

Υ.Γ 1: Θέλω να αναφέρω κάτι εξωαγωνιστικό προς κ. Κόλκα. Καλό θα ήταν να διαβάσεις λίγο περισσότερο το εγχειρίδιο του «κάμα σούτρα», και να αφήσεις τα πολιτικά έξω από την δημοσιότητα γιατί φαίνονται τα πακέτα που πέφτουν από τον Ιβαν για τον Σύριζα, και την αγάπη σας για τον μεγαλύτερο κλέφτη του έθνους που πέρασε ποτέ, Αλέξη Τσίπρα.

Υ.Γ 2: Όταν φύγει το σύστημα που σας υπερασπίζει, εσείς και ο Ρώσος θα παίζετε σε άλλη παραλία, και φυσικά δεν θα έχει καλό τέλος. Αλήθεια κ. Σαββίδη, τα λεφτά μέσα σε ένα βράδυ και τα εκατομμύρια πού τα βρήκατε; Να είναι καλά τα πιστόλια φυσικά…

Υ.Γ 3: Εσείς πιστόλια, πέναλτι, δωροδοκίες, εξαπάτηση δημοσίου, μυστικά ραντεβού, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Όλα αυτά για ένα πρωτάθλημα και εμείς φτιάξαμε ομαδάρα και ο κόσμος που πηγαίνει γήπεδο χαίρεται απλά που βλέπει αυτή την ομάδα, είτε νικήσει είτε χάσει, είτε πάρει πρωτάθλημα, είτε όχι.