Ποντένσε και Φορτούνης είχαν κέφια, αλλά το γκολ του Γιουσέφ ήταν το κάτι άλλο και όχι τόσο εύκολο όπως μπορεί να νομίζει κάποιος. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης...

Μια βραδιά από τα παλιά και ένας Ολυμπιακός απολαυστικός μετά από καιρό, έστω και αν οι εξέδρες όταν άδειες και η ατμόσφαιρα όχι αυτή που ταιριάζει για μια τέτοια επιτυχία.

Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης…

Καλό το ντεμπούτο του νέου προπονητή. Γκολάρες ο Ποντένσε που επέστρεψε δυναμικά μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Άλλη μια εντυπωσιακή εμφάνιση από τον Φορτούνη με τέσσερις ασίστ στα γκολ και ο γνωστός Ροντινέι που τα κάνει όλα και συμφέρει. Όμως εγώ θα μείνω σε μια άλλη στιγμή του ματς γιατί τέτοιες ενέργειες δεν τις βλέπουμε εύκολα στα γήπεδα.

Το «τσιμπιματάκι» της μπάλα που κάνει ο Ελ Αραμπί στο πέμπτο γκολ. Θέλει πολύ φαντασία και μετράει η μεγάλη κλάση του ποδοσφαιριστή εκεί που ο Μαροκινός ακόμα και στα 37 του χρόνια δείχνει ότι μετράει. Τι πλασέ ήταν αυτό; Τι έμπνευση ήταν αυτή από τον κορυφαίο φορ που έχει περάσει από τον Ολυμπιακό και το ελληνικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια.

Ότι και να μου πει κανείς για τον Γιουσέφ δεν καταλαβαίνω τίποτα. Και ας κάνουν κριτική κάποιοι για τα 2 εκατομμύρια ευρώ που παίρνει τον χρόνο. Καλά κάνει και τα παίρνει γιατί τα αξίζει. Όταν το περασμένο καλοκαίρι φώναζα ότι μην υποτιμάτε τον Ελ Αραμπί ακόμα και σε αυτή την ηλικία, με έλεγαν τρελό και υπερβολικό. Γιατί έβλεπα τι προετοιμασία έκανε και την διάθεση που έδειχνε.

Γιουσέφ, σε άλλη διάσταση…

Δεν λέω ότι μπορεί να βγάλει ενενήντα λεπτά. Τουλάχιστον ένα ημίχρονο ο Γιουσέφ μπορεί να κάνει απίθανα πράγματα γιατί είναι τέτοια η κλάση και η εμπειρία του, που κάνει την διαφορά με δυο, τρείς στιγμές μαγικές. Μπήκε στο 63ο λεπτό και για μισή ώρα έκανε τόσα όσα δεν μπορούν να κάνουν κάποιοι άλλοι. Όχι ότι δεν μπορούν, αλλά ο Ελ Αραμπί έχει τον τρόπο του να βοηθάει την ομάδα όταν αρχίζουν τα δύσκολα και όχι μόνο στα εύκολα, όπως το χθεσινό παιχνίδι.

Η αλήθεια είναι ότι μπορεί στο θέμα του Ελ Αραμπί να είμαι μερικές φορές υπερβολικός. Δεν βρίσκεις εύκολα τέτοιους φορ και ο Ολυμπιακός ήταν τυχερός που τον είχε στις τάξεις του αυτά τα τέσσερα χρόνια. Δεν είναι μόνο μεγάλη υπόθεση το αγωνιστικό κομμάτι. Είναι και η παρουσία του στα αποδυτήρια, γιατί η προσωπικότητα που διαθέτει βοηθάει στο να κρατάνε ισορροπίες στο Ρέντη και να παραδειγματίζονται οι άλλοι.

Ολυμπιακός: Μία κίνηση… που δείχνει πολλά!

Η κίνηση του Καρβαλιάλ να είναι ο Ελ Αραμπί πρώτη αλλαγή, μαζί με τον Μπιέλ δείχνει κάτι. Φυσικά αν δεν κάνω λάθος εκτίμηση. Ότι τον υπολογίζει για την συνέχεια και μια έξυπνη κίνηση από την στιγμή που ο Ελ Κααμπί θα απουσιάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα για το Κόπα Άφρικα. Μην σαν κάνει εντύπωση αν στην συνέχεια ο Ελ Αραμπί είναι σε κάποια ματς βασικός. Ήταν μια συμβολική κίνηση από τον Πορτογάλο προπονητή του Ολυμπιακού όχι μόνο σε ένδειξη σεβασμού σε ένα μεγάλο ποδοσφαιριστή, αλλά ότι τον υπολογίζει.

Και καλά κάνει γιατί ο Γιουσέφ ακόμα και σε αυτή την ηλικία μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη μονάδα. Να δώσει το εύκολο γκολ που λείπει από τον Ολυμπιακό. Μπορεί ο Ελ Κααμπί να είναι επτά χρόνια μικρότερος, αλλά ο Γιουσέφ είναι αυτός που κάνει αυτό που αρέσει στον κόσμο. Φυσικά αυτά τα χρόνια είχε και διάρκεια με συνεχή γκολ και εντυπωσιακές εμφανίσεις. Εν απλό άγγιγμα της μπάλας για να καταλήξει στα δίκτυα…

Υ.Γ: Δώσε μου τέτοια «τσιμπίματα» στην μπάλα και πάρε μου την ψυχή. Αυτό είδα από το ματς με την Τόπολα και η ενέργεια του Γιουσέφ έγραψε για όσους ξέρουν από μπάλα. Για να μας κάνει να αναπολήσουμε το παρελθόν και να λέμε ότι τέτοιοι φορ σπανίζουν. Ο Ολυμπιακός έχει ένα φορ σπάνιας… κλάσης.