Δεν διαλέγει, δεν φοβάται, προχωρά – Ο Ολυμπιακός παίζει για να φτάσει εκεί που αξίζει

Στην τελική ευθεία της φετινής EuroLeague, με τις θέσεις να κρίνονται και τα ζευγάρια των play-offs να σχηματίζονται, ένα πράγμα μοιάζει πιο ξεκάθαρο από ποτέ: ο Ολυμπιακός δεν μπαίνει στη διαδικασία να διαλέξει αντίπαλο. Δεν τον ενδιέφερε ποτέ αυτό το παιχνίδι. Δεν είναι στο DNA του. Το απέδειξε πέρσι, το επιβεβαίωσε φέτος. Δεν είναι εδώ για να βρει τον «εύκολο δρόμο». Είναι εδώ για να χτίζει τον δικό του, όσο δύσκολος κι αν είναι.

Σε μια διοργάνωση όπου οι ισορροπίες είναι λεπτές και η στρατηγική πολλές φορές υπαγορεύει… υπολογισμούς, ο Ολυμπιακός λειτουργεί αλλιώς. Πάει με τη δική του πορεία. Παίζει κάθε ματς στα ίσα, παλεύει μέχρι τέλους, χωρίς να κοιτάει ποιος τον βολεύει και ποιος όχι. Αυτό δεν είναι απλώς θέμα αγωνιστικής ταυτότητας. Είναι ζήτημα φιλοσοφίας. Είναι τρόπος σκέψης. Και κυρίως, είναι σεβασμός προς τον ίδιο τον θεσμό.

POPULAR POST

Κάτας: «Υπάρχει λόγος που ο Ολυμπιακός τερμάτισε πρώτος»

Ο Ολυμπιακός οδεύει προς τα play-offs με πίστη. Ξέρει ότι δεν υπάρχουν εύκολες σειρές. Αλλά αυτή η ομάδα έχει δώσει δικαιώματα για να την πιστεύεις. Όχι επειδή αρκετοί την χρίζουν φαβορί, αλλά επειδή έχει μάθει να σηκώνεται, να ματώνει, να βγαίνει από τη γωνία και να απαντά. Δεν είναι λίγες φορές που έχει κληθεί να παίξει με την πλάτη στον τοίχο. Και όσες φορές το έκανε, γύρισε το έργο.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι εδώ για να καθοδηγήσει. Ήρεμος, ουσιαστικός, χωρίς φανφάρες. Ξέρει το μονοπάτι. Το έχει περπατήσει και με τίτλο στο τέλος. Κι αυτό κάνει τη διαφορά. Γιατί αυτή η ομάδα έχει έναν προπονητή που δεν λυγίζει στη δυσκολία, που διαχειρίζεται πίεση σαν καύσιμο και όχι σαν βάρος. Έναν άνθρωπο που δεν ψάχνει δικαιολογίες αλλά λύσεις.

Το Άμπου Ντάμπι, ο φετινός τελικός προορισμός της Euroleague, μπορεί να μοιάζει μακρινό. Όχι μόνο γεωγραφικά. Η διαδρομή περνάει από μάχες. Από σειρές στα κόκκινα. Από βραδιές που η μπάλα καίει και τα λάθη δεν συγχωρούνται. Αλλά αν υπάρχει μια ομάδα που ξέρει το δρομολόγιο για φτάσει εκεί, αυτή είναι ο Ολυμπιακός. Όχι γιατί το έχει στο… πεπρωμένο, αλλά γιατί έχει χτίσει τα θεμέλια γι’ αυτό.

Δεν είναι μόνο η ποιότητα. Είναι ο χαρακτήρας. Είναι το μέταλλο. Είναι η σύνδεση με τον κόσμο του. Εκείνο το κάτι άυλο, που κάνει τη διαφορά στις μεγάλες στιγμές. Όπου κι αν παίζει ο Ολυμπιακός, είτε στο ΣΕΦ είτε εκτός, η φανέλα του δεν είναι ποτέ μόνη. Η φωνή της εξέδρας ταξιδεύει μαζί του. Και θα φτάσει αν όλα πάνε κατ’ ευχήν μέχρι την έρημο των Εμιράτων.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Olympiacos B.C. (@olympiacosbc)

Το ταξίδι ξεκινάει από τα play-offs. Και όσοι ξέρουν να διακρίνουν την ουσία, νιώθουν πως ο Ολυμπιακός μπορεί να το πάει μέχρι τέλους.

Γιατί αν υπάρχει μια ομάδα ικανή να ξορκίσει και τη λεγόμενη «κατάρα» της πρώτης θέσης – αυτή που εδώ και χρόνια μοιάζει να βαραίνει την κορυφή της regular season με αποκλεισμούς ή χαμένους τελικούς – αυτή είναι ο Ολυμπιακός. Δεν είναι λίγες οι φορές που η στατιστική έχει «τιμωρήσει» τον πρωτοπόρο. Σχεδόν… συστηματικά, η ομάδα που τερμάτισε πρώτη στην κανονική διάρκεια δεν κατάφερε να ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης.

Όμως η ιστορία αλλάζει από ομάδες που τολμούν να πάνε κόντρα στο ρεύμα. Και ο Ολυμπιακός είναι ακριβώς τέτοια ομάδα. Δεν φτιάχτηκε για να ακολουθεί το ρεύμα, αλλά για να το γυρνάει ανάποδα. Δεν κυνηγά φαντάσματα του παρελθόντος, αλλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να χτιστεί ένα νέο αφήγημα. Ένα αφήγημα όπου η πρώτη θέση δεν είναι βάρος, αλλά τίτλος τιμής. Όπου ο τελικός δεν είναι απλώς προορισμός, αλλά αφετηρία για κάτι μεγαλύτερο. Όπου η κορυφή δεν είναι ταβάνι, αλλά σπίτι.

Γιατί αυτός ο Ολυμπιακός έχει όλα τα στοιχεία που απαιτεί μια ομάδα για να γράψει ιστορία. Έχει προπονητή με γνώση, παίκτες με ψυχή, βάθος και εμπειρία. Έχει χαρακτήρα. Έχει υπομονή. Έχει ένστικτο. Και κυρίως, έχει την πίστη πως τίποτα δεν του χαρίστηκε και τίποτα δεν είναι απρόσιτο.

Γι’ αυτό και η πρόκληση της πρώτης θέσης δεν τον φοβίζει. Τον εμπνέει. Τον πεισμώνει. Τον ενώνει. Για να αποδείξει, σε όλη την Ευρώπη, πως το μέλλον της κορυφής ανήκει σε εκείνον που την κατακτά με το σπαθί του και τη διατηρεί με την καρδιά του.

Ο Ολυμπιακός δεν ζητά εύκολο δρόμο. Δεν ζητά εύκολο αντίπαλο. Ζητά μόνο να παλέψει. Και αυτό, θα το τιμήσει μέχρι τέλους. Ίσως, μέχρι την κορυφή. Ίσως – γιατί όχι – μέχρι τη μέρα που η πρώτη θέση θα πάψει να θεωρείται κατάρα. Και θα γίνει τρόπαιο.