Αυτός ο Ολυμπιακός δεν έχει ταβάνι
Ο Μαρτίνεθ έκανε το λογικό, έβαλε τρία χαφ και παρουσίασε μία ομάδα δεμένη αλλά και παθιασμένη. Γράφει ο Διονύσης Στρούμπος.
Τα μέχρι πριν από το ματς αποτελέσματα, η προβληματική αμυντική λειτουργία και φυσικά το γεγονός πως απέναντι στον Ολυμπιακό υπήρχε μία Αγγλική ομάδα με σπουδαίους παίκτες και ικανότατο σύνολο, είχε κάνει τον κόσμο να μην… πλημμυρίζει αισιοδοξίας. Όμως ο Μαρτίνεθ και οι συνεργάτες του ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν και πως να το κάνουν. Ο Ισπανός επέλεξε να αλλάξει το σύστημα της ομάδας του, να παίξει με τρεις αμυντικούς χαφ, αλλά και στο πνευματικό κομμάτι να τους ατσαλώσει ρίχνοντας στη μάχη 11 πολεμιστές.
“Μαγική” τριάδα στα χαφ
Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ έχει την τύχη να διαθέτει τρεις αμυντικούς χαφ με τρομερή ποιότητα και με δυνατότητες και στις δύο πλευρές του γηπέδου.
Ο Έσε είναι ένας παίκτης που με κάποιον μαγικό τρόπο καταφέρνει να βρίσκεται σε όλο το γήπεδο, να πατάει κάθε τετραγωνικό στο χορτάρι, να κόβει μία στο κόρνερ και μία στο κέντρο και πάλι στο κόρνερ με αστείρευτο πάθος και δυνάμεις.
Μπορεί να κλέψει μπάλες και να δώσει έξτρα πάσα στην επίθεση βάζω την ομάδα του πολύ γρήγορα από θέση άμυνας σε θέση επίθεσης.
Ο Μαντί Καμαρά είναι ο γνωστός Καμαρά που ήρθε στον Ολυμπιακό και είχε αφήσει τους πάντες με το στόμα ανοιχτό. Τον βοηθάει τρομερά το ότι δεν χρειάζεται να κάνει πολλά μέτρα και να σπαταλά ενέργεια, έχει διάθεση και είναι το ίδιο αποτελεσματικός είτε βρίσκεται στην άμυνα, είτε στην επίθεση.
Ο Αλεξανδροπούλος αποδεικνύει γιατί στον Ολυμπιακό τον ήθελαν τόσο πολύ και γιατί τον εμπιστεύτηκαν χωρίς ενδιάμεσους. Έκανε το τέλειο παιχνίδι. Έπαιξε λίγο πιο μπροστά από τους Έσε και Μαντί, έκοβε, κέρδιζε μπάλες.
Κι πρόσθετε έναν ακόμη παίκτη στην επίθεση δίνοντας τη δυνατότητα στην ομάδα του να έχει μία ακόμη λύση δεν ήταν άλλωστε τυχαίο πως ο ίδιος είχε τρεις τελικές με τις δύο να επεμβαίνει ο τερματοφύλακας και κυρίως στην τρίτη του στέρησε τι γκολ.
Ο “μικρός” έκανε ματς καριέρας κόντρα στην Γουέστ Χαμ.
Ο μαέστρος Φορτούνης τους έκανε… πλάκα
Ο Κώστας Φορτούνης σε κάθε επαφή του με την μπάλα ανάγκαζε τους αμυντικούς της Γουέστ Χαμ να τρέχουν πίσω του, να μην μπορούν ούτε φάουλ να του κάνουν, δεν είναι μόνο το γκολ που ήταν τεράστιας κλάσης αλλά η όλη του παρουσία.
Ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο, ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής και ηγέτης της κορυφαίας εμφάνισης ως τώρα του Ολυμπιακού και όχι μόνο στην Ευρώπη.
Βλέποντας τον σκέφτεσαι πόσο κρίμα είναι να μην τον έχει πλέον η Εθνική ομάδα εξαιτίας αλλοπρόσαλλων τακτικών κι αποφάσεων του Πογιέτ κι όχι μόνο.
Πορόσο: Ένας βράχος από τον Ισημερινό
Ο Τζάκσον Πορόσο όταν ήρθε στον Ολυμπιακό το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε κανείς ήταν πως πρόκειται για έναν παίκτη με τα σωματικά προσόντα του Σεμέδο ή του Μπα, πως ήταν ένα ακόμη στοίχημα για τους Πειραιώτες που ήθελαν να ενισχύσουν την άμυνα τους.
Στου Ρέντη έβλεπαν πως ο 23χρονις κεντρικός αμυντικός ξεχώριζε, κέρδιζε “πόντους” και σε συνδυασμό με το ότι ο Φρέιρε δεν μπήκε στην ομάδα με τον τρόπο που ήθελε και περίμεναν όλοι, ο Πορόσο ερχόταν όλο και πιο κοντά στην δυάδα των στόπερ. Οι ενοχλήσεις του Αργεντινού κεντρικού αμυντικού και η τιμωρία του Ντόι τον έφεραν ως βασικό δίπλα στον Παναγιώτη Ρέτσο.
Λογική η αγωνία όλων για το αν καταφέρει να σταθεί σ’ ένα ματς τόσο μεγάλων απαιτήσεων.
Από τα πέντε πρώτα λεπτά καταλάβαινες πως ο “μικρός” δεν χαμπαριάζει τίποτα. Πώς είναι εκεί σαν από πάντα, έτοιμος, σταθερός είτε χαμηλά, είτε ψηλά. Δεν έχασε μονομαχία και κυρίως δεν ψάρωσε από το “μπούλινγκ”. Που του έκαναν οι επιθετικοί της Γουέστ Χαμ με πέραν του δεόντως δυνατό τους παιχνίδι και εκτός φάσεων χτυπήματα.
Εδώ ανοίγω παρένθεση και κάνω μία μικρή αναφορά στον διαιτητή της αναμέτρησης. Ο οποίος ήταν απίστευτα εκνευριστικός χωρίς ενιαία γραμμή στα σφυρίγματα του. Δίνοντας όλα τα αμφισβητούμενα στους Άγγλους. Και για να τους βγάλει την πρώτη κίτρινη έπρεπε να… ματώσουν αντίπαλο τους.
Επιστροφή στον Πορόσο, ο οποίος άφησε υποσχέσεις για το μέλλον δείχνοντας πως είναι ένας παίκτης στον οποίο ο Μαρτίνεθ μπορεί να υπολογίζει και το σημαντικότερο έδειξε τα “κουμπώνει” άριστα με τον Ρέτσο ο οποίος και πάλι ήταν πολύ καλός.
Πετούσε φωτιές η ομάδα σ’ ένα γήπεδο ηφαίστειο
Η Γουέστ Χαμ είχε την ατυχία να αντιμετωπίσει έναν ερυθρόλευκο συνδυασμό. Που όταν επιτυγχάνεται λυγίζουν ομάδες με μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό μέγεθος από αυτήν.
Η αγγλική ομάδα ένοιωσε στο… πετσί της τι σημαίνει να παίζεις σε μία από τις πιο δύσκολες έδρες της Ευρώπης. Το είχε πει άλλωστε και ο Μόγιες μετά την κλήρωση “εκεί θα υποφέρουμε”. Και υπέφεραν!
Το Καραϊσκάκης ήταν ένα ηφαίστειο που η λάβα του “έκαιγε” τα πόδια των παικτών της Γουέστ Χαμ. Έδωσε “φτερά” στα πόδια των παικτών του Μαρτίνεθ. Και σε συνδυασμό με το τέλειο παιχνίδι των ερυθρόλευκων ήρθε μία νίκη χρυσάφι.
Επειδή όμως πάντα τέτοιες εμφανίσεις σου φέρνουν στο μυαλό κι άλλες σκέψεις. Πραγματικά τρελαίνεσαι όταν σκέφτεσαι τι δώρο έκανε η ομάδα του Πειραιά στη Σερβία χαρίζοντας δύο γκολ και δύο βαθμούς.
Όπως και να ‘χει πάντως αυτός ο Ολυμπιακός, με τον τρόπο που έπαιξε δεν έχει ταβάνι. Δεν έχει να φοβηθεί κάτι και μπορεί να διεκδικήσει βαθμούς και στης Αγγλία και στην Γερμανία.