Ο Πάρης Τσιλιώτης γράφει για την τεράστια νίκη - πρόκριση απέναντι στο «μεγαθήριο» που ακούει στο όνομα Μίλαν. Τον «εξαιρετικό» για ακόμα μια φορά λαό μας, και φυσικά τον Πέδρο Μαρτίνς που έβαλε τα γυαλιά σε όλους, ενώ τονίζει και την «εξυγίανση», που παίρνει μαθήματα διαιτησίας από κανονικούς διαιτητές.

Τι ζήσαμε! Τι νίκη ήταν αυτή! Ακόμα προσωπικά νιώθω ρίγος συγκίνησης από την επική πρόκριση επί της Μίλαν. Ο κόσμος φώναζε «θα ζω με ένα όνειρο τρελό, ο Θρύλος να σηκώσει το Ευρωπαϊκό» και οι παίκτες ακούγοντας ρυθμικό παλμό στις κερκίδες, ανέβαζαν στροφές παίρνοντας δύναμη, έτσι ώστε να περάσουν εκείνοι στην επόμενη φάση.

Από το 1ο λεπτό έως και το σφύριγμα της λήξης, ο Θρύλος δεν είχε διάθεση να μείνει εκτός ευρωπαϊκής συνέχειας κι έκανε το ακατόρθωτο. Έπρεπε πριν τον αγώνα να πάρει δυο αποτελέσματα. Την νίκη με 2-0 ή με 3-1, και νίκησε εν τέλει με το δεύτερο σκορ. Κλάματα χαράς από όλο τον φίλαθλο κόσμο της ομάδας μας, από παίκτες, διοικητικά στελέχη, προπονητικά στελέχη με το σφύριγμα της λήξης, είδαν όλα τα πρόσωπα μας. Κόσμος και παίκτες γίνανε ένα.

Η πρόκριση είχε έρθει κι ο κόσμος δε γινόταν να μην πανηγυρίσει με την ψυχή του. Σπουδαία νίκη. Σπουδαία πρόκριση. Ο Θρύλος απέδειξε σε όλο το κόσμο το λόγο που αποκαλείται έτσι. Όσοι δεν το είχαν καταλάβει, χθες πήραν ένα γερό μάθημα για την ονομασία που μας έχουν δώσει. Στήριξη στο πλάνο, και τα καλύτερα έρχονται. Αυτό που καταλάβαμε πλέον, είναι ότι η διοίκηση έχει μπει σε ένα πλάνο. Για να είμαι ακριβοδίκαιος σε ένα πολύ σωστό πλάνο.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε ξηλώθηκε όλη η ομάδα, νέοι παίκτες ήρθαν, νέος προπονητής ήρθε, όποτε αναμενόμενο ήταν να θέλει χρόνο για να αποδώσει τα αναμενόμενα. Το πλάνο δείχνει να αποδίδει. Η διοίκηση που κάποιοι χλεύαζαν είναι εδώ, με ένα σωστό πλάνο, και δίνει απαντήσεις επί του έργου. Το πλάνο πρέπει να στηριχθεί από όλους. Βλέπουμε στην Ευρώπη που εκεί δεν υπάρχει «εξυγίανση», τι μπορεί να καταφέρει η ομάδα μας. Εδώ, όσο υπάρχουν Τσουμάνης, Τζήλος, Διαμαντόπουλος, η ομάδα δεν φταίει πουθενά, αν κάποιοι της στερούν τους εγχώριους τίτλους.

Προπονητής για μεγάλα γούστα…

Παρακολουθώντας τα παιχνίδια του Ολυμπιακού, χαίρομαι πολύ που υπάρχει ο Μαρτίνς στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Χαίρομαι που βλέπω σε μια ελληνική ομάδα έναν προπονητή, που εκπαιδεύει τόσο αποτελεσματικά την ομάδα του, που αυτή φτάνει να αποδίδει και να συμπεριφέρεται σαν ευρωπαϊκή. Η δουλειά του Μαρτίνς αφήνει κάτι στο ελληνικό ποδόσφαιρο, διότι δίνει ερεθίσματα στον Έλληνα προπονητή για να γίνει καλύτερος. Όχι μόνο αυτό φυσικά. Ο Πορτογάλος τεχνικός κάνει κάτι που λήγει θα το έπρατταν. Κλείνει τα αυτιά του και προχωράει με το δικό του πλάνο. Κανείς άλλωστε δεν είναι επίσημα προπονητής και όλοι το «παίζουν προπονητές» πίσω από τα social media, χωρίς φυσικά να νιώθουν την πίεση που υπάρχει. Ειδικά σε μια ομάδα όπως ο Θρύλος. Ο προπονητής θα μείνει εδώ, άσχετα αν σε κάποια παπαγαλάκια δεν αρέσει, και θα μας φτάσει στο Everest σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Πάρτε την «σφυρίχτρα» από τον Τζήλο

Η Μίλαν, όσο και να ούρλιαζε ο Γκατούζο, είχε χάσει τις εντυπώσεις, αλλά δεν έχανε την πρόκριση. Όταν το ματς μπήκε στην τελική ευθεία, οι «ερυθρόλευκοι» μόνο κατάθεση ψυχής και δυνάμεων (όσων υπήρχαν ακόμη) μπορούσαν να κάνουν. Γκολ ήθελε ο Ολυμπιακός και ήταν ο Τοροσίδης που μπήκε στο ματς για να βγει ο Καμαρά. Είπα, δεν υπήρχαν λύσεις επιθετικογενών παικτών και ο Μαρτίνς έκανε ό,τι μπορούσε. Όσο ρίσκο γινόταν να πάρει το πήρε. Αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Πάντα αυτό έκανε. Από τότε που γεννήθηκε. Αν είναι λοιπόν δυνατόν πως τα φέρνει η ρημάδα η ζωή. Τέσσερις μέρες μετά τα εγκλήματα του Τζήλου, ίδιο πέναλτι που δεν μας δόθηκε από εκείνον μας δόθηκε με την Μίλαν. Αυτά να τα δει ο κ. Περέιρα που τον επαίνεσε για την «άθλια» συμπεριφορά του.

*Προχωράμε και απλά συνεχίζουμε. Οι άλλοι ας μένουν με «Τζήλους» και λοιπούς, για να παίρνουν σφυρίγματα, μιας και δεν μπορούν να φτιάξουν ομάδα. Όλα εδώ πληρώνονται και το ποδόσφαιρο έφερε δικαίωση!