Άξονας-«όνειρο»!

Ξυπνάω το πρωί και ακούω για ένα like του Γκαμπριέλ Μποσίλια σε φωτογραφία με το σήμα του Ολυμπιακού. Ταυτόχρονα, ακούω επιβεβαιωμένο ενδιαφέρον των “ερυθρολεύκων”, για τον ελεύθερο, Χοσέ Μάουρι και αρχίζω τους… συνδυασμούς μου. Λέω μέσα μου, σκέψου μία εντεκάδα με τον Σα και την τετράδα της άμυνας όπως είναι, στα άκρα δύο εκ των Βαλμπουενά, Ποντένσε, Σουντανί, Ραντζέλοβιτς και Μασούρα (ίσως και Λάζαρο), στην κορυφή της επίθεσης τον Ελ Αραμπί ή τον Γκερέρο (ή.. την έκπληξη) και στον άξονα, μία τριάδα με Γκιλιέρμε, Μάουρι και Μποσίλια. Προτού μου πετάξετε… “ντομάτες” που δεν έβαλα τον Καμαρά στις επιλογές μου και που θεωρώ ότι αυτοί οι δύο “άγνωστοι” παίχτες θα αποτελέσουν το τέλειο κέντρο, αφήστε με να εξηγηθώ.

Ας αναφέρω για αρχή, ότι πρέπει να καταλάβουμε πως, οι Ελληνικές ομάδες δεν μπορούν να δαπανούν “τρελά” ποσά για τις μεταγραφές τους και μόνο. Δε σημαίνει δηλαδή, ότι επειδή πουλάει ο Ολυμπιακός έναν παίχτη από 10 εκατομμύρια και πάνω, θα πρέπει να δίνει τα ίδια λεφτά για μεταγραφή ενός “ονόματος” γιατί, πολύ απλά, μαζί με τον παίχτη θα έρθει και ένα τεράστιο και “βαρύ” συμβόλαιο, το οποίο θα κάνει ζημιά στα οικονομικά του συλλόγου και ταυτόχρονα θα τον αναγκάσει να περιορίσει το μπάτζετ του. Τα “μπαμ” είναι οι παίχτες τύπου Σισέ, Καμαρά, Κούτρη ή ακόμα και οι τύπου Σεμέδο, Σα κλπ. που έρχονται με χιλιάρικα ή μέχρι το πολύ 5 μύρια για να εξελιχθούν σε βασικές μονάδες.

POPULAR POST

Τεράστια αλλαγή στο ΣΕΦ, ανεβαίνει επίπεδο ο Θρύλος!

Προσέξτε! Δεν λέω να μην φέρει ένα καλό όνομα που με την εμπειρία του και το ταλέντο του θα κάνει την διαφορά αλλά όχι με υπερβολές τύπου… “Φαλκάο”.

Αρχικά, λοιπόν, μετά από αυτή την εξήγηση, θα σας περιγράψω τι με κάνει να πιστεύω (τόσο) σε αυτό το κέντρο. Ξεκινάω με τον Χοσέ Μάουρι που μπορεί να αγωνιστεί ως “8άρι” κυρίως. Παρά το ύψος του (1,72 μ.) έχει αξιοπρεπέστατη δύναμη και δουλεύει πολύ το σώμα του για να πάρει την πρώτη μπάλα και να καλύψει την μπάλα ενώ έχει εξαιρετική τεχνική ώστε να ξεφύγει και να ηρεμήσει το παιχνίδι. Για “8άρι” είναι αρκετά καλός στα κοψίματα στον χώρο του κέντρου καθώς και στα “ένας εναντίον ενός”, αλλά, παράλληλα, έχει τρομερές μεγάλες μπάλες, κάνοντάς τον να μοιάζει με τον… Γκιλιέρμε στα “νιάτα” του. Ναι, όσο και να ακούγεται υπερβολικό, έχει πάρα πολλά στοιχεία του Γκιλιέρμε, οπότε καταλαβαίνετε τι είναι να υπάρχουν δύο “Γκιλιέρμε” στο κέντρο του Ολυμπιακού. Το ότι είναι ελεύθερος δεν μου λέει πολλά γιατί, εκτός από την κόντρα του με τον Γκατούζο, είχε να ανταγωνιστεί τους Μπακαγιόκο και Κεσίε στο κέντρο της Μίλαν, έτσι, ο λόγος που έλυσε το συμβόλαιό του, είναι γιατί, απλά, θέλει να παίζει, οπότε ας μην βάζουμε “ταμπέλες” χωρίς να έχουμε δει.

Και πάμε τώρα στον Γκαμπριέλ Μποσίλια. Ένα παλικάρι 23 ετών που αυτή την στιγμή κοστολογείται στα 7,5 εκ. ευρώ βάση της απόδοσης και της ποιότητάς του. Αγωνίζεται κυρίως ως δεκάρι αλλά παίζει τόσο ως “8άρι” όσο και ως εξτρέμ με εξαιρετική ευκολία χωρίς αυτό να του “αφαιρεί” την ταυτότητα του ως μεσοεπιθετικός. Πέρα από την Μονακό, αγωνίστηκε ως δανεικός στην Ναντ την περσινή χρονιά και εκεί έδειξε το ταλέντο του, αφού αγωνίστηκε σε 34 αγώνες με 5 γκολ και 4 ασίστ. Ένας πραγματικός οργανωτής στον χώρο του κέντρου που παίρνει την μπάλα από την άμυνα και την μεταφέρει με ασφάλεια και ακρίβεια στο επιθετικό κομμάτι του γηπέδου. Ακόμα, έχει εξαιρετική ταχύτητα ενώ το ύψος του (1,69 μ.), τον βοηθάει να ξεφεύγει από τους αντίπαλους σε συνδυασμό με την φοβερή κατάρτισή του. Δεν θα παραλείψω, το φοβέρο αριστερό του πόδι που, πέρα από ακριβής πάσες, εκτελεί από μακρία με κάθε ευκαιρία, δυσκολεύοντας τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Σίγουρα, κανείς δεν ξέρει αν θα μπει στα “παπούτσια” του Κώστα Φορτούνη αλλά σαν ποδοσφαιριστής είναι γεμάτο ταλέντο και μέλλον ενώ, μαζί με τον αείμνηστο, Εμιλιάνο Σάλα, αποτέλεσαν ένα από τα πιο δυνατά “δίδυμα” της Γαλλίας.

Όπως καταλάβατε, μιλάμε για έναν άξονα με δύο Βραζιλιάνους και έναν Ιταλό αλλά αν θέλετε να το πω και αλλιώς, για ένα κέντρο με δύο παίχτες-“αποκάλυψη” κάτω των 23 ετών και έναν έμπειρο στα 29 του χρόνια που ξέρει τα “θέλω” του Μαρτίνς καλύτερα και από την μπάλα που κλωτσάει.

Τελειώνοντας, αν τελικά, αυτοί οι δύο φορέσουν τα “ερυθρόλευκα”, τότε ο Πέδρο Μαρτίνς θα έχει στο ρόστερ του δύο παίχτες που μπορούν να του κάνουν την διαφορά εάν καταφέρει να τους “κουμπώσει” με τον, ήδη υπάρχον, Γκιλιέρμε. Τα πάντα είναι θέμα “χημεία” και αποτελεσμάτων εντός και εκτός του τερέν. Αλλά καλύτερα να μην προτρέχουμε και να δούμε αν όλα αυτά θα έχουν κάποια βάση και θα βγουν αληθή ή όχι.

Υ.Γ.: Μου αρέσει που βλέπω τους μεταγραφικούς στόχους του Ολυμπιακού να είναι κάτω των 24 ετών και τον 31χρονο, Όσκαρ Τρέχο να είναι πίσω-πίσω στις υποψηφιότητες γιατί καταλαβαίνω ότι οι “ερυθρόλευκοι” αλλάζουν τρόπο σκέψης στις μεταγραφές. Προχωράμε.