Γιατί οι σχέσεις Ολυμπιακού Χουάγκ έφτασαν στο μηδέν με τον παίκτη να προετοίμαζε το έδαφος εδώ και καιρό. Όλο το παρασκήνιο. Γράφει ο Κώστας Σαμοθράκης...

Κατά καιρούς έχω εκφράσει τις αντιρρήσεις μου και την δυσφορία για κάποιους από τους Αφρικανούς παίκτες του Ολυμπιακού σχετικά με την συμπεριφορά τους και την κακή νοοτροπία που τους διακρίνει. Και για να το πως ορθά, κοφτά δεν πολυγουστάρω τέτοιους ποδοσφαιριστές με τα κλασσικά παραδείγματα τους Σισέ και Μπά που δείχνουν να είναι στο κόσμο τους. Και πέρσι ο Μαντί, άσχετα αν φαίνεται να έχει επιστρέψει με άλλα μυαλά, αν και θα μου επιτρέψετε να κρατήσω μικρό καλάθι και εδώ.

 Έλα όμως που διαψεύστηκα και για ένα ποδοσφαιριστή που το περασμένο καλοκαίρι θα έβαζα το ‘χέρι μου στην φωτιά», ότι πρόκειται για ένα σπουδαίο χαρακτήρα, υπόδειγμα επαγγελματία και ένα παίκτη που  στη νέα χρονιά μπορεί να εξελιχτεί σε ηγετική φυσιογνωμία στην ομάδα που θέλει να στήσει ο Μαρτίνεθ. Χουάνγκ λέγαμε και έσταζε το στόμα μας μέλι.

Και  πραγματικά «έπεσα από τα  σύννεφα» όταν βγήκε η είδηση, αν και για να πω την αλήθεια ήμουν και λίγο υποψιασμένος από την προετοιμασία. Δεν θέλω να κάνω τον μετά  Χριστό προφήτη, αλλά κάτι δεν μου  άρεσε στην Αυστρία με τον τρόπο που τον έβλεπα να προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει την διάθεση να μπει με την ομάδα. Δεν με έπειθε με τίποτα…

Ξέρεις καμία φορά με την όποια εμπειρία διαθέτεις μπορείς να καταλάβεις πως  αισθάνεται ένας παίκτης και τι εικόνα βγάζει στις προπονήσεις. Ότι και ο Ζινγκερνάγκελ που ήταν και αυτός στο κόσμο του. Δεν το περίμενα όμως  με τον Νοτιοκορεάτη, γιατί είχε δείξει άλλα δείγματα, όμως τελικά στο ποδόσφαιρο όλα πρέπει να τα περιμένεις, όταν μάλιστα υπάρχουν στην μέση τα χρήματα, αλλά και μεσάζοντες που σε οδηγούν σε λάθος αποφάσεις.

Και ξαφνικά φτάσαμε στο σημείο μηδέν. Το θέμα νομίζω  δεν έχει προκύψει τώρα, αλλά είναι φανερό ότι υπάρχει εδώ και καιρό, άσχετα αν βγήκε πριν από το ματς με την Γκένκ και τον αποκλεισμό του Χουάνγκ. Το λέω αυτό γιατί όλους μας  είχε προκαλέσει εντύπωση πως ο Ολυμπιακός μετά την απόκτηση του Ιμπόρα και την παρουσία του Καρβάλιο και τον Μαντί, άρχισε να παίρνει και άλλους κεντρικούς χαφ, όπως τον Αλεξανδρόπουλο και τον Εζέ με τον οποίο φαίνεται να είναι κοντά στην απόκτηση  του.

Κάπου εκεί υποψιάζεσαι ότι κάτι τρέχει, γιατί και με τον Χουάνγκ, θα υπήρχε πολυκοσμία στα χαφ και ο Μαρτίνεθ θα είχε πρόβλημα ποιόν να πρωτοδιαλέξει για βασικό.

Η αλήθεια είναι ότι έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση και χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε την επόμενη μέρα είναι απώλεια ο Χουάγκ, γιατί ταίριαζε πολύ στο παιχνίδι του Ολυμπιακού και στο πλάνο που θέλει να παρουσιάσει ο Μαρτίνεθ. Όμως δεν θα τρελαθούμε επειδή ο Νοτιοκορεάτης αποφάσισε να τραβήξει τον δικό του δρόμο και όπως όλα δείχνουν θα είναι ανηφορικός και με πολλά εμπόδια.

Γιατί ο Ολυμπιακός σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει το θέμα έτσι και θα το πάει μέχρι τέλος. Εκβιασμούς δεν μπορεί να κάνει κανένας  σε ένα οργανισμό όπως ο Ολυμπιακός, απλούστατα γιατί δεν τον παίρνει από κάθε άποψη. Άλλωστε στην περίπτωση αυτή ο σύλλογος  έχει όλο το δίκιο δικό του, οπότε ο Χουάγκ ας κάνει ότι νομίζει.

Με πλήγωσε η εξέλιξη αυτή και στο άκουσμα της είδησης,  όχι μόνο γιατί είναι ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, αλλά γιατί είχε δείξει δείγματα με ποιότητα χαρακτήρα. Και τελικά καταλήγουμε στο συμπέρασμα αυτό που λέω πάντα. Ότι σε μια μεταγραφή πρώτα πρέπει να κοιτάς τον χαρακτήρα του παίκτη και μετά να τον αξιολογείς σαν ποδοσφαιριστή…. ΝΟΜΟΣ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ!