Η εμφάνιση του Κώστα Φορτούνη εκθέτει τον Πορτογάλο τεχνικό, αλλά και όλους εκείνους που τον θεώρησαν τελειωμένο.

Ίσως να μην φανταζόταν ούτε ο ίδιος τι επιστροφή θα είχε στο πρωτάθλημα ως βασικός με τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Και πόσοι αλήθεια δεν σκέφτηκαν τον Πέδρο Μαρτίνς αν όχι στο πρώτο, σίγουρα στο δεύτερο γκολ του Έλληνα μέσου; Νομίζω πως δεν υπήρξε φίλαθλος των ερυθρόλευκων που να μην είπε «ρε συ Πέδρο» τι είχες στο μυαλό σου;
Ο Φορτούνης επέστρεψε κι αυτό είναι ένα πολύ καλό νέο και για τους Πειραιώτες και για τον Πογιέτ και την Εθνική ομάδα.
Έπαιξε με ένταση, με τρεξίματα, έδειξε να αισθάνεται άνετα στην τετράδα με Ελ Αραμπί, Χάμες, Μπιέλ. Το μυαλό του «καθαρό» από τον φόβο των τραυματισμών του, θυμίζοντας τον παλιό καλό Φορτούνη, που κολλούσε τη μπάλα στα πόδια του, που μοίραζε το παιχνίδι ιδανικά, που έφτιαχνε “τριφωνάκια” με τους συμπαίκτες του και φυσικά την αποτελεσματικότητα του.
Γκολ με τρεις πάσες το 1-0 για τον Ολυμπιακό, με Ανδρούτσο, Ελ Αραμπί και τελικό αποδέκτη της μπάλας τον Έλληνα άσο που εκτέλεσε κι έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του ΠΑΣ. Όσο για το 2-0; Κλασικός Φορτούνης, η μπάλα στημένη λίγα μέτρα έξω από την περιοχή, εκτέλεση άψογη, δοκάρι και μέσα, 2-0 με υπογραφή ΚΦ7 φαρδιά πλατιά.

Δεν γίνεται να μην σκέφτεσαι τι πήγε τόσο λάθος το καλοκαίρι 

Πραγματικά όμως αναρωτιέσαι τι έγινε το καλοκαίρι. Τι πήγε τόσο λάθος μεταξύ του Φορτούνη και του Μαρτίνς και χαμένος βγήκε περισσότερο απ’όλους ο ίδιος ο Ολυμπιακός.
Η παρουσία του Φορτούνη και στα φιλικά της διακοπής, αλλά κυρίως στο ματς με τα Γιάννινα απέδειξε πως θα μπορούσε να έχει βοηθήσει, έστω κι αν δεν ήταν απόλυτα έτοιμος. Προφανώς και η δουλειά στου Ρέντη και η διακοπή βοήθησαν πάρα πολύ τον Έλληνα σταρ να επιστρέψει όπως ακριβώς έπρεπε, όμως αν κάποιοι μέσα στην ΠΑΕ δεν επέμεναν να του δοθεί η ευκαιρία, εφόσον έφυγε ο Μαρτίνς, τώρα ο Φορτούνης θα αγωνιζόταν άλλου και ο Ολυμπιακός θα είχε χάσει έναν τόσο ποιοτικό ποδόσφαιρο.
Το σημαντικό πλέον είναι πως ο Φορτούνης όχι απλά παίζει αλλά πρωταγωνιστεί, πατάει καλά και έχει αποβάλει τις οποίες φοβίες κουβαλούσε εξαιτίας των δύο σοβαρότατων τραυματισμών.
Για να το κάνει αυτό ένα και μόνο πράγμα έχει γίνει. Έχει δουλέψει πάρα, μα πάρα πολύ. Έχει κλείσει τα στόματα όλων εκείνων που έλεγαν πως ο Φορτούνης δεν δουλεύει, δεν γυμνάζεται, δεν προπονείται. Αν δεν «φτύσεις αίμα» δεν γίνεται να επιστρέψεις ανταγωνιστικός από τέτοιους τραυματισμούς.
Ο Ολυμπιακός βγαίνει κερδισμένος απ’όλο αυτό, αλλά κανείς δεν είναι περισσότερο κερδισμένος από τον ίδιο.
Έκλεισε στόματα, εξέθεσε πολλούς, επιβεβαίωσε άλλους, όμως πάνω απ’όλα δικαιώνει τον εαυτό του, που από την πρώτη στιγμή έλεγε ότι θα επιστρέψει και πως θα ξαναπαίξει στο ίδιο επίπεδο που ήταν πριν.
Ο Μίτσελ έχει την ευτυχία να διαθέτει στη φαρέτρα του ένα ακόμη “βέλος” ικανό να του δώσει λύσεις και να τον βοηθήσει να “καθαρίσει” στα δύσκολα.