Ακόμα δεν έχουμε δει «τίποτα»
Η ομάδα μας είναι σε πάρα πολύ καλό δρόμο και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα από αυτά που μπορεί να προσφέρει. Αυτό είναι απλός ένα δείγμα του τι θα επακολουθήσει σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης...
Αυτό που βλέπουμε κόσμε του Ολυμπιακού μας φέτος είναι ομάδα. Ομάδα είναι να πέφτει ένας και να τρέχουν όλοι να δουν αν είναι καλά. Ομάδα είναι στο γκολ παίχτες και προπονητές να γίνονται ένα. Ομάδα είναι να απολαμβάνουν να παίζουν και να χαίρονται με το κόσμο, με την ομάδα που αγωνίζονται οι παίχτες μας, να είναι έτοιμοι να πολεμήσουν σε κάθε πιθανή και απίθανη φάση.
Πριν από κάθε αγώνα φέτος όλοι οι παίχτες μαζεύονται και δίνουν το στίγμα τους για την έκβαση του αγώνα. Το ίδιο έγινε και με τον ΠΑΣ το ίδιο θα γίνει και σε όλα τα επερχόμενα παιχνίδια. Η ομάδα μας έχει παίχτες οι οποίοι έχουν δεθεί τόσο πολύ πολύ το κλίμα στο Ρέντη φέρνει ένα δείγμα «οικογενειακού». Όλοι βρίσκονται κοντά μεταξύ τους και δεν είναι το περσινό που είχαν δημιουργηθεί οι «κλίκες» με την μισή εθνική Βελγίου που είχε φέρει ο Χάσι. Γιατί ακόμα και εκεί αποκλειστικά ήταν ευθύνη προπονητή και όχι προέδρου που λέγατε ορισμένοι.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης πέρυσι έδωσε πάνω από 25 εκ. ευρώ (!!!) σε μεταγραφές για να πετύχει κάποιους να του τη λένε κι όλας. Φέτος για να επανέλθουμε όλα είναι διαφορετικά και όλα ξεκινάνε από τον διοικητικό ηγέτη και με τ έπειτα από τον προπονητή. Βλέποντας αυτήν την ομάδα να αγκαλιάζετε λοιπόν πριν από κάθε αγώνα καταλαβαίνουμε ότι θα ζήσουμε ακόμα ένα μαγικό 90λεπτο.
Οι Έλληνες μας έλειψαν τόσο πολύ πέρυσι που το βλέπουμε φέτος με τον Τσιμίκα, τον Γιαννιώτη, τον Φορτούνη, τον Λάζαρο, τον Φέτφα να είναι εκείνοι που είναι μπροστάρηδες αυτής της ομάδας πρώτα με το πάθος τους και μετά με τις ικανότητές τους. Αφού δυνάμωσε ο Ελληνικός κορμός, ήρθαν παίχτες με πολύ μεγάλη ποιότητα, κάτι που οφείλετε και πάλι στο πρόεδρό μας ο οποίος έχει δημιουργήσει ο πολύ καλές σχέσεις με μεγαλομάνατζερ όπως ο Μέντες. Μην κρυβόμαστε πως αν δεν είχε τις διασυνδέσεις τέτοιον παίκτη και σε αυτή την ηλικία δεν θα βλέπαμε στα Ελληνικά γήπεδα.
Είναι μεγάλο πράγμα να βλέπεις ακόμα και σε αυτή την ηλικία παίχτες όπως ο Τουρέ να αγωνίζεται με την φανέλα του Θρύλου μας. Το ίδιο ισχύει και για τον Νάτχο ο οποίος είναι παίχτης εγνωσμένης αξίας. Μόλις ένα τέταρτο αγωνίστηκε με τον ΠΑΣ και έδειξε τι μπορεί να προσφέρει. Είχα πει σε άλλο άρθρο ότι όταν μπουν και οι νέοι μετά την διακοπή τότε θα μετράτε δευτερόλεπτα για να δείτε τον Θρύλο μας. Είδη εγώ μετράω για να ξεκινήσει το παιχνίδι με τον Αστέρα όπως και με την Μπέτις. Προέχει όμως πρώτα ο αγώνας με τους «αρκάδες» και μετά με τους Ισπανούς.
Υ.Γ : Το ξανά λέω και θα συνεχίσω να το λέω. Όλοι κάρτα μέλους. Όλοι κάρτα φιλάθλου. Όλοι διαρκείας. Μόνο έτσι είμαστε δίπλα στην ομάδα μας. Όχι από τον υπολογιστή με την κριτική που γίνετε είτε στα καλά είτε στα κακά. Θέλουμε ένα γεμάτο «Γ. Καραϊσκάκης» όχι μόνο σε μεγάλα παιχνίδια, αλλά ακόμα και με ομάδες Β’ Εθνικής (!!!), όπως αρμόζει σε αυτή την ομαδάρα.