Αντιολυμπιακοί, ζείτε ό,τι σας αξίζει!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 4-2. Ένα ακόμα βράδυ τρόμου για τους «πράσινους». Μια ακόμα υπενθύμιση σε όλους τους πονεμένους Παναθηναϊκούς και αντιολυμπιακούς ότι ζουν ό,τι ακριβώς τους αξίζει.
Δεκαπέντε χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Δεκαπέντε χρόνια γεμάτα ήττες, αποτυχίες, εφιάλτες και ψευδαισθήσεις που συντρίβονται κάθε φορά που βρίσκονται απέναντι στον Θρύλο. Και απόψε, ένα ακόμα κεφάλαιο σε αυτό το βιβλίο του πόνου που γράφεται εδώ και δεκαετίες.
Μπήκαν στο ντέρμπι ήδη 10 βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό. Χωρίς ελπίδα για τίποτα. Και πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό, μάζευαν την μπάλα από τα δίχτυα τους. Πριν προλάβουν να καταλάβουν τι συμβαίνει, ήρθε και το δεύτερο. Και τότε τους κόπηκαν τα πόδια. Ο φόβος ζωγραφίστηκε στα πρόσωπά τους. Τα μάτια τους έβλεπαν έναν ακόμα εφιάλτη να ζωντανεύει μπροστά τους.
Γιατί αυτοί που μιλούσαν για ένα «ψευτοαήττητο» γεμάτο ισοπαλίες, αυτοί που είχαν βγάλει γλώσσα, τιμωρήθηκαν. Τιμωρήθηκαν για το επικοινωνιακό τους παραμύθι. Για το γεγονός ότι πάντα προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο. Ότι ποτέ δεν παραδέχονται την ανωτερότητα του Ολυμπιακού. Ότι πάντα ρίχνουν αλλού τις ευθύνες για τη δική τους μιζέρια.
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα: Ο πόνος που νιώθουν δεν έχει μέτρο. Ο Ολυμπιακός τούς έχει κάνει να υποφέρουν ξανά και ξανά. Με νίκες που τους έκοψαν τα όνειρα για πρωτάθλημα. Με τις κούπες που σηκώθηκαν μπροστά στα μάτια τους. Με τον αποκλεισμό τους από το Κύπελλο. Με την μεγαλοπρέπεια των 100 χρόνων του Θρύλου. Με το ευρωπαϊκό έπος του 2024 που τους έδειξε πόσο μεγάλος είναι ό ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και τους θύμισε πόσο μικροί είναι.
Όλα αυτά τα χρόνια, όλη αυτή η οδύνη, δεν είναι τυχαία. Δεν είναι άδικη. Είναι αυτό που τους αξίζει. Και κάθε φορά που το νιώθουν, κάθε φορά που φεύγουν ταπεινωμένοι, η ιστορία απλώς επιβεβαιώνει τον κανόνα.