Ανδρέας Γιαννιώτης : Ο… Μήτρογλου των γκολπόστ!
Οι «σατανικές» ομοιότητες και συμπτώσεις της ποδοσφαιρικής οδύσσειας του Γιαννιώτη με την αντίστοιχη του Μήτρογλου και η «Ιθάκη» της αναγνώρισης και καθιέρωσης: Ο Ολυμπιακός.
Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη… ο δρόμος σίγουρα θα είναι μακρύς. Θα κάνεις (αναγκαστικά) μια στάση στη Νέα Σμύρνη, μία στο Περιστέρι, θα βιώσεις αμφισβήτηση, έλλειψη ευκαιριών, θα μοχθήσεις, αλλά θα περατώσεις το ταξίδι σου. Θα απολαύσεις καθιέρωση, αναγνώριση, αποθέωση. Και τελικά θα φτάσεις στην Ερυθρόλευκη «Ιθάκη» σου. Γιατί (ασυνείδητα και συμπτωματικά σχεδόν… σατανικά) ακολουθείς τον δρόμο που χάραξε ο προηγούμενος ποδοσφαιρικός «Οδυσσέας» του Ολυμπιακού.
Η ποδοσφαιρική παραποίηση-κακοποίηση του καβαφικού αριστουργήματος, γίνεται στο πλαίσιο του προλογισμού μιας (εντυπωσιακά, σχεδόν σουρεάλ) όμοιας πορείας δύο τελείως ανόμοιων ποδοσφαιρικών περιπτώσεων: Του Κώστα Μήτρογλου και του Ανδρέα Γιαννιώτη. Δύο ποδοσφαιριστών που, με κοινή αφετηρία τον Ολυμπιακό, ξεκίνησαν μία ιδιαίτερη περιπλάνηση, με κοινά σημεία, με δυσκολίες και με τον έναν (Μήτρογλου) να φωτίζει τον δρόμο του άλλου (Γιαννιώτη). «Φωτογραφίζοντας» εντυπωσιακά την πορεία, αλλά και «προδίδοντας» την κατάληξη του ταξιδιού του!
Γεννήθηκε στην Καβάλα, μετανάστευσε οικογενειακώς στη Γερμανία και στα 19 του επαναπατρίστηκε. Πειραιάς, Νέα Σμύρνη, Περιστέρι και ξανά Πειραιάς. Η εξέλιξη της πορείας του Κώστα Μήτρογλου, έως ότου καθιερωθεί στον Ολυμπιακό. Δύο ομάδες, δυο δανεισμοί, σε δύο διαφορετικές (συνεχόμενες) χρονιές, που άλλαξαν τον ρου της καριέρας του κορυφαίου Ελληνα επιθετικού. Στα 23 και στα 24 του χρόνια. Δύο σεζόν στις οποίες σκόραρε ακατάπαυστα. Δυο σεζόν στις οποίες καθιερώθηκε ως ο καλύτερος όλων και… βραβεύτηκε ως τέτοιος. Δυο σεζόν που αποτέλεσαν το εισιτήριο για την επιστροφή του «πιστολέρο» στον Ολυμπιακό.
Δυο σημεία αναφοράς, στα οποία ο διεθνής σέντερ φορ ανέδειξε το ταλέντο του, βελτίωσε τις ικανότητες και (κυρίως) το μυαλό του, απέκτησε αυτοπεποίθηση και πίστη στον εαυτό του και γύρισε έτοιμος να δείξει στο μεγάλο καράβι, ότι έμαθε να τραβάει κουπί. Και όχι μόνο τράβηξε, αλλά έγινε ο αγωνιστικός καπετάνιος της κορυφαίας ελληνικής ομάδας, θέλγοντας την Ευρώπη με τα «καμώματά» του.
Ο Γιαννιώτης γεννήθηκε 115 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο γέννησης του Μήτρογλου (Σέρρες) και σχεδόν 5 χρόνια αργότερα. Εμαθε να παίζει μπάλα στα τσικό Ηρακλή, αλλά γρήγορα έγινε «πρώτος στο χωριό (του)». Οι 18 «πρόωρες» εκθαμβωτικές συμμετοχές με τον Εθνικό Γαζώρου (2011/12), του κλείνουν εισιτήριο για τον Πειραιά. Στα 19 του, άγουρος, ανέτοιμος, αλλά και χωρίς χώρο δράσης στο Μεγάλο Λιμάνι, συνεχίζει το αγροτικό του. Ταύρος (Φωστήρας), Γιάννενα. Επιστροφή στον Πειραιά και το καλοκαίρι του 2015, αρχίζει να ακολουθεί (κατά γράμμα) την πορεία του Μήτρογλου. Μία χρονιά (προπαρασκευαστική) στη Νέα Σμύρνη και μία δεύτερη (2016-17) που τον βρίσκει… κορυφαίο τερματοφύλακα της χώρας. Και του χαρίζει την επιστροφή στον Πειραιά. Προσωρινά.
Ο Προτό εμφανίζεται στα χασομέρια του καλοκαιριού και ο Ατρόμητος Περιστερίου λαμβάνει δώρο εξ ουρανού στις… καθυστερήσεις. Τον (για 2η σερί χρονιά) κορυφαίο γκολκίπερ της χώρας. Με τον Γιαννιώτη να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε με τον Πανιώνιο και να ανεβάζει διαρκώς τον πήχη. Κλήση στην Εθνική, λόγια αναγνώρισης από προπονητές, συμπαίκτες και αντιπάλους. Και, εν τέλει, επιστροφή στον Πειραιά.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Το δρομολόγιο Πειραιάς, Νέα Σμύρνη, Περιστέρι, Πειραιάς, θα ολοκληρωθεί αυτό το καλοκαίρι. Εξάλλου ο ίδιος ποτέ δεν έκρυψε ότι το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας είναι η «Ιθάκη» του. Ας είναι λιγομίλητος, κλειστός, χαμηλών τόνων. Η βελτίωσή του, η εξέλιξή του «φωνάζει» το πού θέλει να φτάσει. Όπως και ο -πάντα κακός στα λόγια- Μήτρογλου, έτσι και ο Γιαννιώτης, όσο μακρύς και δύσκολος κι αν ήταν ο δρόμος, πέρασε τα εμπόδια, τις «σειρήνες» και φτάνει στον προορισμό. Μέσω Νέας Σμύρνης και Περιστερίου. Σαν τα βήματα του ενός να καθοδήγησαν τον άλλον.
Ο Ανδρέας Γιαννιώτης, όπως κάποτε ο Μήτρογλου, επιστρέφει στον Ολυμπιακό καλύτερος, αποφασισμένος, έμπειρος, προσηλωμένος στον στόχο και με το κορμί του γεμάτο μελανιές και πληγές από τη σκληρότητα της επιβίωσης, της αναγνώρισης, της ανάδειξης. Ετοιμος να νικήσει κάθε «μνηστήρα» που θα βρεθεί στο διάβα του, εποφθαλμιώντας να του κλέψει την… αγαπημένη του. Τη θέση κάτω από τα γκολπόστ του Ολυμπιακού.