Ακόμα δεν έχουμε τρελαθεί, λίγο θέλετε….

Μια παροιμία λέει «η στραβός είναι ο γιαλός η στραβά αρμενίζουμε» και απ’ ότι φαίνεται μας αντιπροσωπεύει στο μέγιστο. Δεν νοείτε η ομάδα που για πολλούς έφτασε σε σημείο όλη η Ευρώπη να παραμιλάει, να έχει γίνει σκορποχώρι. Απλά δεν γίνεται…

Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης…

Λάθη, λάθη, λάθη. Μόνο αυτή η λέξη χαρακτηρίζει τον φετινό Ολυμπιακό. Δεν υπάρχει κάτι καλό να βρεις σε αυτή την ομάδα. Από την κορυφή μέχρι τα νύχια μυρίζει ατέλειες. Παίκτες οι οποίοι πλέον είναι ξεκάθαρο ότι δεν κάνουν για τον Ολυμπιακό μας, για την ομάδα που ονειρευόμαστε. Δεν είπαμε ποτέ σε κανέναν να γίνουμε ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ στα χρήματα. Να είχαμε όμως μία υγιές ομάδα, η οποία θα έβγαζε ενέργεια στο παρκέ, θα έβγαζε πάθος και θα γούσταρε να παίζει μπάσκετ. Όχι να κάνει αγγαρεία πότε θα τελειώσει ο αγώνας και να πάει ο εκάστοτε παίχτης να κάνει κανένα story.

Ομάδα η οποία παραπαίει, σύνολο το οποίο δεν έχει ενθουσιασμό, προπονητής στον δικό του κόσμο είναι κάποια από τα στοιχεία του φετινού μπασκετικού Ολυμπιακού. Όχι δεν τα ρίχνω στους Αγγελόπουλους τόσο, όσο στον προπονητή. Αυτό ξέρετε γιατί; Γιατί οι πρόεδροι μας το καλοκαίρι πήραν βάση ιστορικού το καλύτερο διαθέσιμο προπονητή στην αγορά. Του έδωσαν εν λευκό να δράσει για μεταγραφές και αυτός τι έκανε; Είχε ένα στυλ πολύ μπλαζέ, το οποίο όταν η ομάδα ξεφούσκωσε διαρκώς έψαχνε και ψάχνει δικαιολογίες. Δεν έχει κάτσει να αναγνωρίσει τα λάθη του, να πεί έκανα αυτό κι αυτό. Συνεχώς νομίζει ότι βρίσκει απάντηση, ενώ στην ουσία «ξεφτιλίζεται».

Τι άλλο δηλαδή να έκαναν. Ζήτησε Γκος, τον πήραν. Ζήτησε ΛεΝτέι, αντί για κανονικό τον πήραν. Ζήτησε Τίμα και Τουπάν τους πήραν. Φυσικά η πρώτη στραβή ξεκίνησε από εκεί. Όταν σου δίνουν επιλογές να πάρουμε γκαρντ και λες ναι και ξαφνικά επειδή δεν ήρθε ο γκαρντ που ήθελες λες πάμε με δύο forward, ε κάπου υπάρχει πρόβλημα. Όταν όλοι σου έλεγαν χρειαζόμαστε back up του Μιλουτίνοφ και απαντάς ο ΛεΝτέι είναι ότι πρέπει, ε κάπου υπάρχει πρόβλημα. Μικρά πράγματα, τα οποία δεν ήταν τόσο μικρά τελικά σωστά; Η ιστορία κ. Μπλάτ ξεκίνησε από εκεί. Δεν μπορώ να ακούω έχουμε μικρό budget. Με 10 εκ. ευρώ κάνεις παπάδες. Δεν διανοείται να μην μπορείς να βρεις παίχτες. Ονόματα ακούστηκαν χιλιάδες, μα οι επιλογές δεν ήταν καλές. Δεν ήταν για το επίπεδο του Ολυμπιακού. Τώρα αν μπέρδεψες το Eurocup με την Euroleague τι να πώ.

Ο κόσμος σήμερα που μία μικρή μερίδα γιούχαρε, έφτασε στο απροχώρητο. Κάποιοι ας καταλάβουν ότι η φανέλα του Ολυμπιακού είναι βαριά. Δεν μπορεί να παίζει κανείς με την φανέλα της ομάδας μας. Ας ξυπνήσουν και ας βρουν λύσεις επιτέλους. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο να βλέπει αυτό το χάλι. Ειλικρινά πλέον η ιστορία έχει μόνο έναν δρόμο. Την αναδιάρθρωσης και του νέου χτισίματος και πάλι.

Ο Γουέμπερ πρέπει να μείνει. Ο Μιλουτίνοφ το ίδιο. Οι υπόλοιποι ξένοι πρέπει να αποχωρήσουν καλός η κακός και να βρούμε ΠΑΙΚΤΕΣ και όχι κομπάρσους. Από Έλληνες επίσης πρέπει αν βρεθεί και λύση με τον Μάντζαρη γιατί και εκείνος δεν παίζει πια αυτό που είχαμε δεί πιο παλιά. Ο Βεζένκοφ αξίζει και εκείνος μία θέση στο ρόστερ αλλά πρέπει να δουλευτεί. Ο Μπόγρης για τριτοτέρτη λύση είναι τέλειος, ο Αγραβάνης και εκείνος πρέπει να μείνει και να πάρει ευκαιρίες. Σπανούλης – Πρίντεζης με ποιο περιορισμένο ρόλο, ενώ Τουπάν, Στρέλνιεκς, Τίμα, Γκός, ΛεΝτέι πρέπει να αποχωρήσουν.

Η νέα εποχή με παίκτες που θα κάνουν την διαφορά είναι μονόδρομος. Η Ευρώπη έχει δυσκολέψει πλέον και σε πρωτάθλημα με 30 αγώνες τη χρονιά, μαζί με Ελλάδα (αν μείνουμε…) δεν θ βγει. Χρειαζόμαστε πολύτιμες λύσεις.

Δεν θα πω ποτέ ας έρθουν παίχτες που να κοστίζουν δύο και τρία εκατομμύρια. Έχουμε δεί και χρονιές 2008, 2009 ότι ακόμα και οι ακριβοί παίκτες δεν φέρνουν τίτλο. Είναι σαφώς όμως διαφορετικό να έχουμε παίκτες ΚΑΛΟΥΣ οι οποίοι βγάζουν ψυχή στο γήπεδο και διαφορετικό να έχουμε παίκτες που είναι αδιάφοροι (βλ. Τουπάν), οι παίκτες που δεν δείχνουν σημάδια βελτίωσης (βλ. Γκός, ΛεΝτέι).

Ακόμα και τώρα όμως δεν μπορώ να φανταστώ η μάλλον δεν το χωράει ο νους μου ότι ο Ντέιβιντ Μπλάτ είναι τόσο κακός. Δεν γίνετε αυτό. Προπονητής με τόσους τίτλους, τόσες επιτυχίες να έχει τέτοια κολλήματα. Να έχει τέτοια περιφρόνηση, να νοιώθει μοναδικός ενώ κι άλλοι προπονητές έχουν καταφέρει πιο πολλά όμως τέτοιο ύφος μπλαζέ κανείς δεν είχε. Ο αθλητισμός θέλει δουλειά και όχι λόγια. Δόξα το θεό από λόγια έχουμε χορτάσει, από πράξεις;

To παιχνίδι με την Ζαλγκίρις χάθηκε ακόμα μία φορά αποκλειστικά από τον προπονητή και τις επιλογές του. Γιατί αυτό; Το παιχνίδι είχε χαθεί στο 51-44 όταν με ένα καλάθι του Βέστερμαν η διαφορά από το +12 πήγε στο +7. Δεν γίνεται προπονητής παγκόσμιας κλάσης να αφήνει την ομάδα να ξεμπλοκαριστεί μόνη της. Είπα για ακόμα μια φορά, σωστά; Σε ΟΛΑ τα παιχνίδια φέτος έχουμε δει την συγκεκριμένη κίνηση από τον Μπλάτ. Κάποιες φορές του βγήκε επειδή μπήκαν κάποια μεγάλα σου, συν ότι είχε και Σπανούλη, όπου ο άνθρωπος είναι ένας προπονητής μέσα στο γήπεδο. Και με την Μπάγερν τα ίδια έκανε αν θυμάστε μόνο που τότε μπήκαν κάποια μεγάλα σουτ. Τα τάιμ άουτ γιατί είναι τότε; Αν είναι να μην τα εκμεταλλεύεται;

Φυσικά δεν ξεχνάμε ότι ο μπασκετικός Ολυμπιακός σε αυτά τα χρόνια έχει πάρει δύο ευρωπαϊκά και έχει παίξει σε ακόμα τρεις τελικούς, όμως η ζωή συνεχίζεται. Δεν γίνεται εφόρου ζωής να μείνουμε εκεί. Πολύ απλά δεν γίνεται. Κάποιοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ξαναδούμε εκεί που πρέπει τον Ολυμπιακό. Τουλάχιστον να παίζει μπάσκετ. Αυτό το φετινό μόνο ομάδα δεν είναι.

Υ.Γ 1: Όσο για το πανό που αναρτήθηκε στο ΣΕΦ, ας μας πουν για τον πανό του ΟΑΚΑ που έλεγε για το περιστατικό στο Παπαστράτειο γιατί ξαφνικά έγιναν πολύ ευαίσθητοι. Είστε ντροπή ως ομάδα, ντροπή ως οπαδοί. Δεν αξίζετε τίποτα….

Υ.Γ 2: Το καλοκαίρι πλησιάζει. Ας αρχίσουν από τώρα να δουν τι κινήσεις χρειάζονται για το καλύτερο της ομάδας…