Ολυμπιακός Blog: Τα “σύννεφα” και η παράνοια της ισοπέδωσης

Ο Ολυμπιακός παρουσίασε καλύτερη εικόνα κόντρα στη Μονακό σε σχέση με τους αγώνες με Ερυθρό Αστέρα και Βίρτους Μπολόνια, όμως η εκνευριστική αστοχία του και τα αδόκιμα αλλά και αναγκαστικά σχήματα έφεραν την τρίτη συνεχόμενη ήττα.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έκανε ένα πολύ καλό δεύτερο δεκάλεπτο, ξεπέρασε το κακό πρώτο και στο δεύτερο μέρος έχασε από τα δικά της χέρια και μόνο.

POPULAR POST

Μεγαλείο: Θρύλος και Μαρινάκης στην παρέλαση της Ελληνικής Επανάστασης στη Νέα Υόρκη! (vid)

Η αστοχία σε βολές, ανοιχτά τρίποντα και σε λέιπ (στο τέταρτο δεκάλεπτο) έφεραν ένα αποτέλεσμα που κατά τη γνώμη μου δεν είναι δίκαιο, αφού η μάχη ήταν 50-50 ανάμεσα σε δύο πολύ καλές ομάδες.

Ο Ολυμπιακός φανερά έχει απορρυθμιστεί από τους τραυματισμούς, δεν έχει λειτουργικά σχήματα στο παρκέ γιατί δεν γίνεται να τα διαθέτει, κάποιοι παίκτες του είναι εκτός φόρμας λόγω επιπλέον επιβάρυνσης και όλο αυτό το «πικρό κοκτέιλ» έχει δημιουργήσει τα ξεκάθαρα αγωνιστικά «σύννεφα».

Πλέον οι Πειραιώτες καλούνται να αντιδράσουν και να βρουν όσο γίνεται τον εαυτό τους, να κάνουν το 2/2 κόντρα σε Άλμπα και Μακάμπι και να κλείσουν την κανονική περίοδο στη χειρότερη περίπτωση ως 2οι ή ως πρώτοι αν κάνει μία ήττα η Φενέρ και να προετοιμαστούν κατάλληλα για την τελική ευθεία.

Ο Ολυμπιακός πρέπει και θα είναι έτοιμος στο τελευταίο δεκαήμερο του Απριλίου, για να αποδείξει και στη δεύτερη φάση της φετινής Ευρωλίγκας, πως μέχρι στιγμής είναι η κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη και αυτό δεν μπορεί να το αλλοιώσει μία αγωνιστική «κοιλιά» 2-3 εβδομάδων.

Ο Ολυμπιακός που τα… έσπασε και γιατί δεν ανησυχεί η «κοιλιά» του

Για το παιχνίδι δεν έχουμε να πούμε πολλά πράγματα, αφού είναι ξεκάθαρο γιατί η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη έφυγε με το διπλό – μισό πλεονέκτημα από το ΣΕΦ.

Ο Ολυμπιακός συνήλθε μετά από το κακό πρώτο δεκάλεπτο, όπου σκόραρε με δυσκολία 15 πόντους και με τους Φουρνιέ – Βεζένκοφ να έχουν 1/9 σουτ και επέστρεψε από το -8.

Με τον εξαιρετικό Πίτερς να κάνει τη διαφορά με τη βοήθεια του Βεζένκοφ από το 16′ και μετά οι Πειραιώτες αντέδρασαν και έπαιξαν ωραίο μπάσκετ, ενώ οι περιφερειακοί (Γκος, Λι, Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ) έκαναν πολύ καλή δουλειά στην πίεση στην μπάλα και στο να μπει τέλος στο εύκολο λάθος, αλλά όχι τόσο και στην εκτέλεση.

Η εικόνα αυτή δεν άλλαξε πολύ και στην τρίτη περίοδο, όμως εκεί και παρά το «ερυθρόλευκο» +9 με το εξαιρετικό δίδυμο Παπανικολάου – Βεζένκοφ στην επίθεση να κάνουν τρομερά πράγματα, η αστοχία των υπολοίπων κόστιζε ακριβά.

Τα ελεύθερα τρίποντα χάνονταν συνεχώς, οι βολές επίσης και έτσι σε ένα διάστημα που λογικά ο Ολυμπιακός έπρεπε να ήταν μπροστά με +15 πόντους, ήταν σε μονοψήφια διαφορά και έδωσε το δικαίωμα στην ποιοτική και με πολλούς περισσότερους γκαρντ Μονακό να επιστρέψει.

Η εκνευριστική αστοχία δεν διαφοροποιήθηκε για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, οι Γάλλοι πέτυχαν μεγάλα σουτ και πέρασαν μπροστά και εκεί η πίεση και οι πολλές χαμένες «ερυθρόλευκες» ευκαιρίες έφεραν την ήττα.

Αυτό ίσως το διάστημα, το τελευταίο τρίλεπτο του ματς ήταν το μόνο λάθος του κόουτς, σε μία κατά τα άλλα καλή βραδιά του ίδιου και των συνεργατών του.

Το γεγονός ότι δεν έβαλε ξανά στο ματς τον Φαλ για να ματσάρει τον Ζαϊτέ και επέμεινε με το σίγουρα πετυχημένο χθες small ball που επέλεξε και με τον Πίτερς στο «5», έδωσε ένα καθαρό missmatch στη Μονακό, η οποία και το εκμεταλλεύτηκε.

Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός έχασε καθαρά από την επίθεση του και από τα «τραγικά» ποσοστά του.

Για του λόγου το αληθές η ομάδα είχε 4/20 τρίποντα και 19/33 βολές (!!!), ποσοστά που αν συνδυαστούν και με τα μόλις 23/41 δίποντα όλοι κατανοούν γιατί σκόραρε 77 πόντους και έχασε στις λεπτομέρειες.

Στους υπόλοιπους δείκτες και κυρίως στον καθοριστικό των κατοχών ο Ολυμπιακός τελείωσε με +6 χάρη στα επιθετικά του ριμπάουντ, τα οποία όμως δεν εκμεταλλεύτηκε λόγω της πολύ χαμηλής του αποτελεσματικότητας.

Είναι ξεκάθαρο πως η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος και μάλιστα δυνατού, μετρώντας τρεις συνεχόμενες ήττες και παίζοντας μπάσκετ που δεν θυμίζει σε τίποτα Ολυμπιακό.

Το πρόβλημα αυτής της αγωνιστικής «κοιλιάς» είναι ξεκάθαρα η έλλειψη κομβικών παικτών, η οποία πέρα από αγωνιστικά προβλήματα, τα οποία δεν γίνεται να καμουφλάρονται συνεχώς, φέρνει και έξτρα κόπωση σε παίκτες που «τραβάνε» το… κουπί από τον Σεπτέμβριο.

Στην περιφέρεια η απώλεια του Ούοκαπ και το 10ήμερο τραυματισμών του Γκος, αλλά και οι δύο τραυματισμοί του Βιλντόζα, έχουν ρίξει το βάρος στον Αμερικανό combo guard ο οποίος έχει χάσει το ρυθμό του, στον «νέο» Λι ο οποίος για τον «άσσο» δύσκολα θα είναι χρήσιμος μελλοντικά και στον εδώ και καιρό κακό Σακίλ ΜακΚίσικ.

Η βάση οπότε των «θεμελίων» του μπάσκετ του κόουτς Μπαρτζώκα έχει «χαλάσει» και έτσι δεν μπορεί να παράξει αυτό που είναι ικανή στο παρκέ.

Όσον για τη θέση «5» ο Ράιτ τώρα επέστρεψε, ο Μένσα δεν μπορεί να βοηθήσει και ο Μιλουτίνοφ εδώ και σχεδόν ενάμιση μήνα ή θα είναι εκτός με τραυματισμό ή δεν θα μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στο παρκέ.

Ο Φαλ έχει συσσωρεύσει κόπωση σε μία δύσκολη σεζόν για τον ίδιο και χρειάζεται επειγόντως βοήθεια, σε μία καθοριστική θέση για το σύγχρονο μπάσκετ και επίσης για τον τρόπο λειτουργίας του Ολυμπιακού.

Όμως ειλικρινά μιλώντας (ή γράφοντας πιο δόκιμα) προσωπικά η αγωνιστική «κοιλιά» του Ολυμπιακού δεν με ανησυχεί αυτήν την στιγμή.

Ο λόγος είναι πως σιγά σιγά και μέσα από τις πολλές διαθέσιμες προπονήσεις μέχρι και τις 22 Απριλίου και την έναρξη των playoffs οι περισσότεροι τραυματίες θα έχουν γυρίσει, η ομάδα θα μονταριστεί ξανά, θα βρεθούν ρόλοι και χημεία και μία ηρεμία εντός παρκέ.

Οι Φουρνιέ, Γκος, Φαλ και ΜακΚίσικ θα είναι δεδομένα καλύτερα και πιο αποδοτικοί, ο Ουόκαπ θα έχει μπει στη δράση όπως και οι Μιλουτίνοφ – Βιλντόζα, αλλά και ο Έβανς θα είναι ενεργό μέλος του ρόστερ.

Όλος αυτός ο συνδυασμός θα φέρει την ομάδα εκεί που ήταν πριν από ένα μήνα αγωνιστικά και πνευματικά και όλοι μας θα δούμε ξανά τον κανονικό φετινό Ολυμπιακό, ο οποίος κυριαρχεί στην Ευρωλίγκα από τον Νοέμβριο μέχρι και τον Μάρτιο.

Ο Ολυμπιακός στο «1-2» και η ισοπέδωση

Ο Ολυμπιακός αφήνει πίσω του αυτήν την άσχημη «διαβολοβδομάδα» με το 0/2 κόντρα σε Βιλερμπάν και Μονακό και έχει όλο το χρόνο να ηρεμήσει, να πάρει ανάσες και να δουλέψει στις προπονήσεις.

Είναι το κατάλληλο τάιμινγκ για όλον τον οργανισμό παίκτες και προπονητές να θέσουν ξανά τις βάσεις, ώστε να παρουσιάσουν το κανονικό τους πρόσωπο.

Όσον αφορά τη βαθμολογική κατάσταση στην Ευρωλίγκα, μετά από αυτό το 0/3, οι Πειραιώτες δεν κρατούν στο χέρι τους την πρώτη θέση, αλλά μονάχα τη δεύτερη.

Ο Ολυμπιακός για να έρθει πρώτος χρειάζεται να μην κάνει το 3/3 η Φενέρ και εκείνος το 2/2 στο Βερολίνο και με τη Μακάμπι στο ΣΕΦ, ενώ για να «κλειδώσει» και μαθηματικά τη δεύτερη θέση να μην κάνει ο Παναθηναϊκός το 3/3 ή εκείνος το 0/2.

Αυτό σημαίνει πως στη χειρότερη περίπτωση ρεαλιστικά οι «ερυθρόλευκοι» θα τερματίσουν για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά στις δύο κορυφαίες θέσεις της κανονικής περιόδου, κάτι που συνιστά ξεκάθαρα επιτυχία.

Όμως αυτή η σαφέστατη επιτυχημένη ευρωπαϊκή διαδρομή δεν συνδυάζεται και με φουλ αυτοπεποίθηση και πίστη.

Η πίεση για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου από τον περασμένο Σεπτέμβριο μέχρι και σήμερα έχει φέρει τα επίπεδα της «Ολυμπιακής» τοξικότητας πολύ ψηλά.

Το γεγονός πως στη βραδιά που η ομάδα κερδίζει, έστω και αν δεν πιάνει το 100% των δυνατοτήτων της, υπάρχει μερίδα κόσμου που γκρινιάζει και δεν εκτιμάει την κατάσταση σωστά και στις ήττες ή στις δύσκολες περιόδους ισοπεδώνει τα πάντα χωρίς κριτική σκέψη και επιχειρήματα, δημιουργεί μία πολύ άσχημη ατμόσφαιρα.

Όσο οχυρωμένοι και αν είναι όλοι στον οργανισμό απέναντι στη συγκεκριμένη παράνοια δεν γίνεται να μην κουβαλούν αυτό το ασήκωτο βάρος του ό,τι τίποτα δεν είναι αρκετό.

Αυτό δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα σε όλους προπονητές, παίκτες, διοίκηση και υγιή κόσμο, καθώς δεν απολαμβάνεται ένα υπέροχο ταξίδι στη φετινή Ευρωλίγκα, όπου η ομάδα στο παρκέ κάνει κυριολεκτικά… παρέλαση.

Όπως και να έχει ο καθένας θα πάρει το δρόμο του και ο Ολυμπιακός καλείται να δουλέψει για να επιστρέψει εκεί που ήταν και να διεκδικήσει τους στόχους που έχει θέσει, οι οποίοι και είναι εφικτοί.

Ο χρόνος δουλεύει υπέρ του Ολυμπιακού και ας αναγκαστεί στην πορεία να αφήσει κάποιους πίσω του και να τους θυμηθεί στο τέλος της σεζόν…

Υ.Γ. Ίσως ήταν λάθος που δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου ο θετικός στη Λυών Ντόρσεϊ και ο Λαρεντζάκης που έδωσε λύσεις στο πρώτο μέρος, αλλά το ροτέισον έπρεπε να κλείσει στο δεύτερο μέρος.

Υ.Γ.2) Η τοξικότητα δεν δημιουργείται μόνο από την πλευρά της προπαγάνδας, αλλά και από τον ίδιο τον κόσμο του Ολυμπιακού και μερίδα του. Αυτός ο ανεγκέφαλος που έβρισε τον κόουτς δύο φορές μετά το τέλος του ματς δεν είναι μοναδικός. Υπάρχουν χιλιάδες εκεί έξω στα σόσιαλ μίντια που μιλάνε για τον προπονητή και άνθρωπο Μπαρτζώκα με τον χειρότερο τρόπο. Η κριτική λογική, ακόμα και η αντιπάθεια ναι, αλλά όχι η παράνοια δεν είναι ανεκτή.

Υ.Γ. 3) Το ΣΕΦ ήταν για μία ακόμα φορά φέτος απογοητευτικό. Κακή ατμόσφαιρα χωρίς πάθος από το πέταλο και μη και ευτυχώς δεν ακούσαμε και πάλι… Σέρβικα από την εξέδρα.

Υ.Γ. 4) Ο Βασίλης Σπανούλης δεν τα πηγαίνει ιδιαίτερα καλά με τη Μονακό, αλλά ευτυχώς διαθέτει ποιοτικό ρόστερ, ειδικά γκαρντ, παίκτες με προσωπικότητα και πλέον τον Τάις. Σίγουρα μπορεί να φτάσει μέχρι το Final-4 η Μονακό και θα τη βελτιώσει και την… εκτοξεύσει τη νέα σεζόν, αλλά ακόμα προβληματίζει. Πάντως πήρε λογικά το πλεονέκτημα και θα έχει τον πρώτο λόγο για το Άμπου Ντάμπι και αυτό του πιστώνεται.

Υ.Γ. 5) Πιστέψτε τους και στηρίξτε τους ακόμα και τώρα, ποτέ δεν ζήτησαν τίποτα και από κανέναν. Η σεζόν έχει δρόμο ακόμα και η ομάδα θα είναι αυτή που πρέπει τον επόμενο μήνα.