Η επιλεκτική ευαισθησία της Πολιτείας
Δεν θα έπρεπε να υπάρχει τέτοια αδράνεια και αδιαφορία, αλλά φιλότιμο και κώδικες τιμής από την Πολιτεία στα επεισόδια που σημειώθηκαν πριν από τρεις ημέρες στον αγώνα πόλο του Ολυμπιακού με τη Γλυφάδα. Γράφει ο Φώτης Ρουμελιώτης...
Έχουν περάσει ήδη τρεις μέρες, από την ημέρα που είκοσι – τριάντα αλήτες κουκουλοφόροι επιτέθηκαν σε γυναικόπαιδα, σε γυναικείο αγώνα πόλο και όλα παραμένουν το ίδιο. Θα μου πείτε πού το παράξενο σε ένα κράτος που έχει επιλεκτικές ευαισθησίες;
Μα είναι παράξενο γιατί ακόμα και στην αδράνεια, την αδιαφορία και την επιλεκτική ευαισθησία, υπάρχει και το φιλότιμο και κάποιοι κώδικες τιμής!
Όταν σε μια Ευρωπαϊκή χώρα το 2019 έχεις μέρα μεσημέρι ένα τσούρμο αλήτες να επιτίθενται σε ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, σε νεαρές αθλήτριες και στους συγγενής τους , τουλάχιστον δείχνεις άμεσα σαν Πολιτεία τα αντανακλαστικά σου.
Αντανακλαστικά, όπως έχεις δείξει σε άλλες περιπτώσεις βίας, έστω και μικρότερης σημασίας. Σε ανάλογες περιπτώσεις που η ευαισθησία και η άμεση κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού ήταν και σωστά άμεση και μάλιστα με διαρροές πληροφοριών σε συγκεκριμένους κύκλους που εκμεταλλεύονται επικοινωνιακά ό,τι έχει να κάνει στην λάσπη εναντίον του Ολυμπιακού.
Τώρα που η εγκληματική ενέργεια έγινε εις βάρος απλών φίλων του Ολυμπιακού και ανθρώπων με κινητικά προβλήματα, εκτός από τις καθυστερημένες πολιτικές δηλώσεις, κυριαρχεί η σιωπή σχεδόν παντού. Εκτός από την καταγραφή της είδησης την πρώτη μέρα, εκτός των φιλικά προσκείμενων στον Ολυμπιακό ΜΜΕ, δεν υπάρχει το θέμα.
Αλήθεια, η παρουσία των λίγων αστυνομικών στο κολυμβητήριο Πειραιά σε τι αποσκοπούσε; Τί έκαναν οι συγκεκριμένοι όταν οι δολοφόνοι εισέβαλαν στο κλειστό; Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να ρίξουμε εμείς ευθύνες στους συγκεκριμένους αστυνομικούς, χωρίς να εξετάσουμε τις συνθήκες, την εκπαίδευσή τους και τον εξοπλισμός τους. Όμως παραμένει το ερώτημα, τότε ποιο ρόλο είχαν εκεί; Τί έγινε από την στιγμή της επίθεσης και μετά; Αλήθεια, τα φονικά όπλα που βρέθηκαν στο κολυμβητήριο, τα δυο μαχαίρια αλλά και τα ρόπαλα, δεν έχουν στοιχεία; Οι κάμερες περιφερικά από την ευρύτερη περιοχή της Θηβών μέχρι έξω από το κλειστό δεν έχουν υλικό; Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν με κοντινά πλάνα από τους δολοφόνους είναι αξιοποιήσιμες ή όχι;
Αυτά τα απλά ερωτηματικά πλανώνται από το Σάββατο μέχρι σήμερα και μάλιστα σε αυτούς που ανακαλύπτουν τηλέφωνα παρακολουθούν τους πάντες και τα πάντα, και όπως μας έχουν πείσει βρίσκουν ακόμα και «ψύλλο στα άχυρα».
Η επιλεκτική ευαισθησία κάποιων συγκεκριμένων κύκλων της Πολιτείας ελπίζουμε να μην αποτρέψει αυτούς που πρέπει να κάνουν σωστά την δουλεία τους. Άλλωστε ο Γιάννης ο Λάζαρος και τα υπόλοιπα παιδιά με κινητικά προβλήματα που δέχτηκαν την βία στο κορμί τους, και την άλλη μέρα στα γήπεδα ήταν και θα είναι.
Η Πολιτεία τα εργαλεία τα έχει, τις αποδείξεις τις έχει την διάθεση την έχει;