Στην Ουκρανία θα έρθει η… πρόκριση!
Ο Θρύλος μας έχασε μοναδική ευκαιρία να αποδράσει με μία «καθαρή» νίκη που στην ουσία θα του είχε εξασφαλίσει και την πρόκριση στην επόμενη φάση του Γιουρόπα Λίγκ. Παιχνίδι που έπρεπε να τελειώσει το λιγότερο 3-1 η 2-0 τελείωσε 2-2! Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης...
Παίχτες και κόσμος, ξανά ενωμένοι, μπήκαν με πατημένο το γκάζι, και οι Ουκρανοί τα έχασαν από την ασφυχτική πίεση του Θρύλου. Δεν ήξεραν που πατάνε, και που βρίσκονται. Η πίεση ήταν τέτοια, φτάνει μόνο να θυμηθούμε, ότι το δοκάρι προήλθε από την πίεση του Φορτούνη με την άμυνα των Ουκρανών να κάνει ένα τραγικό λάθος δίχως να διπλασιάσει τα γκολ της ομάδας μας όμως. Η ομάδα έπαιξε ένα πρώτο ημίχρονο για OSCAR ενώ στο δεύτερο κακός κλείστηκε πίσω. Φυσικά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δώσουν θάρρος στην Ντιναμό Κιέβου και να βγουν μπροστά και η παροιμία λέει «Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι». Ε, κάτι τέτοιο είδαμε και εχθές, ενώ οι φιλοξενούμενοι το μόνο που έκαναν κατά διαστήματα ήταν πολύ καλή κυκλοφορίας μπάλα, η οποία έγινε καλύτερη όταν τους δώσαμε χώρους.
Ο Φορτούνης για άλλο ένα παιχνίδι ήταν εξαιρετικός. Αυτό που δεν κατάλαβα ήταν γιατί να αποχωρήσει στο 68′ κάτι που απ’ ότι φαίνεται επηρέασε την ομάδα. Όχι τόσο η αλλαγή του αλλά η συγκεκριμένη τακτική να βάλει τον Νάτχο μπροστά, έναν παίκτη ο οποίος ναι μεν ξέρει μπάλα αλλά είναι βαρύς για την θέση «10» όπου εκεί θέλαμε να παραμείνει η πίεσή μας ψηλά. Πιο ορθολογικό λοιπόν θα ήταν κατά την άποψή μου να βάλει τον Λάζαρο εκεί που έχει τα τρεξίματα. Ότι και να λέμε πλέον ανήκουν στο παρελθόν. Δεν κατηγορώ κανέναν και προς θεού όχι το προπονητή. Έναν coach που επιτέλους μαζί του μετά από δύο χρόνια απραξίας είδαμε καλό ποδόσφαιρο. Είδαμε η ομάδα να μας γεμίζει θέαμα. Είδαμε παίχτες οι οποίοι ξέρουν μπάλα. Για δύο, τρία λαθάκια λοιπόν δεν μπορώ να κρίνω έναν άνθρωπο ο οποίος έχει πάρει μία ολοκαίνουρια ομάδα με σκοπό να την κάνει ομάδα σε χρόνο ρεκόρ. Κάτι δύσκολο δείχνει να το έχει καταφέρει.
Θα σας πάω σε ένα άλλο άκρο. Ποιος έφταιγε εχθές; Ο προπονητής η ή άμυνα; Η απάντηση απλή. Σισέ, είσαι γίγαντας, είσαι αδιαπέραστος στο ψηλό παιχνίδι αλλά με χαμηλά την μπάλα έχουμε πρόβλημα. Στα σουτ πάνε με τα πόδια όχι με βουτιά, όχι με το κεφάλι. Με τα ΠΟΔΙΑ! Απλά βασικά πράγματα για την άμυνα. Δεύτερο παιχνίδι που πληρώνουμε παιδικά, λάθοι στην άμυνα. Ο Βούκοβιτς ήταν καλός εχθές και δείχνει σταθερός φέτος. Ο Σισέ δυστυχώς δεν δείχνει το ίδιο. Θέλει πολύ δουλειά στις προπονήσεις ώστε να βελτιωθεί με χαμηλά την μπάλα, αλλιώς η άμυνα θα εξακολουθεί να πληρώνει τέτοιες αδράνειες.
Κατά τα άλλα αν εξαιρέσουμε αυτές τις δύο αδράνειες, δηλαδή την καθίζηση της ομάδας μετά το 68′ και τα παιδικά λάθοι του Σισέ, όλα τα άλλα ήταν ΑΨΟΓΑ. Έδειξε ο Θρύλος ότι μπορεί μέσα στην Ουκρανία να πάρει την πρόκριση. Μπορεί, την αξίζει και θα την πάρει. Σε έξι μέρες από σήμερα λοιπόν στο Κίεβο, η ομάδα μας εφόσον μπει με το ίδιο πάθος, με την ίδια πίεση, μπορεί να τα καταφέρει.
Τέλος να σημειώσω ότι για την ώρα ας αφήσουμε στην άκρη λίγο την Ντιανμό και ας επικεντρωθούμε στην αναμέτρηση με την ΑΕΚ, όπου η νίκη είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική αφού εάν έρθει κλείδωσε αυτόματα και η 2η θέση